________________
(૧૫૭) અર્થ–તે ગર્ભજ મનુષ્યોને દારિક, વૈક્રિય, આહારક, તૈજસ અને કામણ એ પાંચે શરીર હોય છે. (૧૭૦). :
उक्कोसओ अ तिनि अ, गाउअ ओगाहणा जहनेणं । अंगुलअसंखभागो, संघयणाई तु छच्चेव ॥ १७१ ॥
અથે-ઉત્કૃષ્ટ અવગાહના ત્રણ ગાઉની અને જઘન્ય અંગુળના અસંખ્યાતમા ભાગની છે. સંઘયણ એ હોય છે. (૧૭૧).
संठाणाणि अ छच्चवि, कोहकसाई वि मयकसाई वि। . माई लोहकसाई, हवंति अकसाइणो तिविहा ।। १७२॥
અર્થ–સંસ્થાન છએ હોય છે. ક્રોધકષાયી, માનકવાયી, માયાકષાયી ને લેભકષાયી હોય છે. અકષાયી ત્રણ પ્રકારના (બારમે, તેરમે અને ચૌદમે ગુણઠાણે) હોય છે. (૧૭૨). ___ आहारभीइमेहुण-परिगहसन्नोवउत्तया मणुआ ।
नोसन्ना उवउत्ता, चारित्ती वीअरागा य ॥ १७३॥
અર્થ-આહાર, ભય, મૈથુન અને પરિગ્રહ એ ચારે સંજ્ઞાવાળા મનુષ્ય હોય છે, અને નેસંજ્ઞા ઉપયુક્ત (માત્ર) વીતરાગ ચારિત્રો હોય છે. (૧૭૩).
किण्हा नीला काऊ, तेऊ पम्हा य सुकलेसा य ।। सत्तमिआ अलेसा, इंदिअनोइंदिउवउत्ता ॥ १७४ ।।
અર્થ-કૃષ્ણ, નીલ, કાપત, તેજે, પદ્મ ને શુકલ છએ લેશ્યા હોય છે. સાતમા અલેશી (ચિદમાં ગુણસ્થાનકે) હોય છે અને ઇન્દ્રિય તથા નાઇદ્રિયવાળા હોય છે. (૧૭૪).
सत्त वि अ समुग्घाया, कसाय मरणे अवेअणतेए अ। - वेउवि आहारे, केवलि सत्त य समुग्धाया ॥१७५॥
