________________
૭૨
નલદવદ‘તી પ્રબંધ મનથી, મનમાંથી; બાગ્ય-ક્ષમા માગી; ક્રમ-કર્મ, અણભોગવીયઉ-ભોગવ્યા વગરનું કમ-એમ કરતાં કમે કમે; બંભણ-બ્રાહ્મણ, પ્રભણઈ કહે; ગુહાઈ દારિ ગુફાના દ્વારે; સહિ-સાચું માન, શ્રદ્ધા રાખ; નિકટ જતી-નજીકમાં જ જતાં; ઉચ્છકઉત્સુક; થંભઈ-ભે; સીલ પરભાવ–શીલના પ્રભાવથી; દેકિલ દેવળ; પાલિ-પાળ; જાયા-પની; નિત્ય-પિતાને, નિજ; આણવએ-અણવે, તેડાવે; બાહોમાંહીઅંદરઅંદર, પરસ્પર, લલી (“ઊપલી નહિ)-ઓળખી; અબઈ-કહે; સીષ લહી–સલાહ લઈને, રજા લઈને; સત્રસાલ-દાનશાળા; વડંગલ-દંગલ, તોફાન: વધભૂમિ-ફાંસી આપવાની જગ્યા સાથે-સાથે શ, સાર્થ પતિ; આધ્યાં-આંખમાંથી; આદેસઈ-આદેશ કર, વસંત શ્રીસેષર-વસંત શ્રીશેખર; વછ-વત્સ; સુરસુખ-દેવલોકનું સુખ; મહુમનુષ્ય આશ્રવ દ્વાર-કર્મબંધ બંધાવાનાં દ્વાર; આસીસ-આશિષ, ''
તુહ લઉ.....વારીયઈ–મન, વચન અને કાથાના વેગથી કર્મ બંધાય છે. જ્યાં સુધી કર્મ બંધાય છે ત્યાં સુધી. મુક્તિ નથી. જે દ્વારથી કર્મવર્ગ ણુનાં પુત્ર આત્માને ચાટે છે તેને આશ્રદ્વાર કહેવામાં આવે છે. પાંચ ઇન્દ્રિયે એ રીતે આશ્રવનાં પાંચ ઠાર કહેવાય છે. એ ઈન્દ્રિો ઉપર સંયમ ધારણ કરવાથી આશ્રવનાં દ્વાર બંધ થાય છે.
હાલ ૧૧ ,
(કડી ૨૪૦ થી ૨૬૮) , હરિમિત્ર બ્રાહ્મણ ત્યાં આવી પહોંચે છે. તે કહે છે કે નળ રાજા રાજ્ય હારી ગયા અને દવદંતી સાથે વનમાં નીકળ્યા એ સમાચાર જાણી, દુઃખ અનુભવી ભીમ રાજાએ એમની તપાસ કરવા માટે મને મોકલ્યો છે. ગામેગામ ફરતે ફરતો હું આવ્યો છું, પરંતુ હજુ તેમની ભાળ લાગી નથી. આ, સમાચાર સાંભળી રણ ચન્દ્રયશા રુદન કરવા લાગી. એથી રાજકુટુંબમાં શોક છવાઈ ગયો. પછી હરિન મિત્ર ભજન માટે સત્રશાળામાં ગયે. ત્યાં દેવદતીને જોઈ. હરિમિત્રે તરત તેને ઓળખી. પછી એ શુભ સમાચાર એણે રાજાને આયા, ચંડ્યશાએ ભાણેજીને ન ઓળખવી માટે અફસોસ કર્યો. દવદંતીને સ્નાન વગેરે કરાવી સુંદર વસ્ત્રો પહેરાવવામાં આવ્યાં. દરમિયાન પિંગલ ચેર કે જે વ્રત લઈ, દેહ છોડી દેવલોકમાં દેવ થયે હતા તે દેવે આવીને દવદંતીએ એના ઉપર કરેલા ઉપકાર બદલ સુવર્ણની વૃષ્ટિ કરી. ત્યાર પછી દવદંતીને ભીમ રાજાને ત્યાં લઈ જવામાં આવી. પુત્રીના મિલનથી રાજા-રાણી અને નગરજને આનંદ થશે. રાજાએ હરિમિત્રને દવદંતી મેળવી આપવાનું કાર્ય કરવા માટે પાંચ ગામ બક્ષિસ તરીકે આપ્યાં.
