________________
૧૮. બુદ્ધિવંત મંત્રી કથા :
* ૭૫
સખીઓ નગરની બહાર વાવે ન્હાવા ગઈ, ત્યાં વાની બહાર વસ્ત્ર અલંકાર ઉતારીને જળની અંદર હાવા પડી. પછી ધનશ્રી વહેલી પહેલી બહાર નીકળી કનશ્રીના અલંકારે પહેરી પોતાને ઘરે ચાલી ગઈ. કનકત્રીએ બહાર નીકળીને જોયુ તે પિતાના અલંકારે દીઠા નહીં, તેથી તેણીએ ધાર્યું કે ધનશ્રી પહેરી ગઈ હશે. પછી તે ધનશ્રીને ઘરે લેવા ગઈ, એટલે ધનશ્રીએ કહ્યું –“એ તે મારાં છે, તારાં નથી” ત્યારે કનકશ્રીએ ઘણું છું પણ તે સમજી નહીં; એટલે પિતાના પિતાને સાથે લઈ રાજા પાસે ફરિઆઇ કરવા ગઈ. રાજાએ તેને ઈન્સાફ કરવાને પિતાના બુદ્ધિવંત મંત્રીને ફરમાવ્યું. મંત્રીએ તરત જ સર્વ અલંકારો પિતાની પાસે મુકાવ્યા અને પ્રથમ ઘનશ્રીને પહેરવાનું કહ્યું એટલે ધનશ્રીએ અલંકારે પહેરવા માંડયા, પણ કાંઈ ઠેકાણું રહ્યું નહી. હાથના પગમાં અને પગના હાથમાં એમ થવા લાગ્યું. પછી મંત્રીએ તેની પાસેથી ઉતરાવી નાંખીને કનકશ્રીને પહેરવાનું કહ્યું, એટલે તે તેણીએ નિત્યના અભ્યાસને લીધે તરત જ પહેરી લીધા, તેથી તે બહુ શોભવા લાગી. તે
ઈને મંત્રીએ નિશ્ચય કર્યો કે–એ અલંકારે કનકશ્રીના જ છે. તેથી તેણે ધનશ્રીને તેના પિતા સહિત અપમાન કરીને કાઢી મૂકી અને કનકશ્રીને સત્કાર કર્યો. માટે છે કુચિક! બુદ્ધિવાન મનુષ્ય પ્રથમ નિશ્ચય કરીને પછી બલવું. એટલા જ માટે તેને જેમ તેમ ખેલવું ઘટતું નથી. રાગ, દ્વેષ, અને મેહરહિત મુનિઓ હંમેશાં મંત્રી
