________________
૯૪ :
* શ્રી મુનિ પતિ ચરિત્ર
લાગે કે – હે તાત! એ સાધુએ તમારું દ્રવ્ય લીધું નથી માટે એમને તમે ખેડુ આળ ન ઘો. કારણ સાધુઓ અદત્તાદાન ગ્રહણ કરતા નથી, તેથી તેઓ દેષરહિત છે જ્યારે તમે મારાથી ગુપ્ત રીતે તે દ્રવ્યને સંતાડતા હતા ત્યારે મેં તમને જોયા હતા, તેથી તે દ્રવ્ય મેં લઈ લીધું છે. હે પિતાજી! આ મુનિ તે નિઃસ્પૃહી છે અને મહા ધુરંધર છે, માટે તમે એમની ક્ષમા માગો. પુત્રના આવાં વચને સાંભળી અત્યંત ભય પામતે એ કુંચિક શેઠ કંપવા લાગ્યો. પછી તે મુનિને ચરણ વિષે પ્રણામ કરીને વારંવાર પિતાના અપરાધની ક્ષમા માગવા લાગ્યું.
વળી તે પિતાના મનમાં વિચાર કરવા લાગ્યો કે - “અહો ! આવા કરુણાના નિધાન, રાગદ્વેષના નિવારક, બાવીશ પરિસહન સહન કરનાર દશવિધ યતિધર્મના પાલક, પાંચ મહાવ્રતના પાલક અને સર્વ પ્રાણીઓને ઉપકાર કરનારા મહામુનિરાજને ખોટું કલંક ચડાવવાથી મેં મારો આ ભવ અને પરભવ બગાડે છે, જેથી હવે હું દુઃખને પાત્ર થઈશ કારણ સાધુપુરુષને મિથ્યા કલંકિત કરનારે મનુષ્ય દુઃખને ભાજન તથા જગમાં નિંદાને પાત્ર બને છે. તેના ઘરને વિષે સંપત્તિ નિવાસ કરતી નથી. વળી તે મનુષ્યને જીવ ચાર ગતિરુપ સંસારમાં પરિભ્રમણ કર્યા કરે છે. મેં આ મુનિને મિથ્યા કલંકિત કર્યા એ મહાદારુણ કર્મ કર્યું છે, જેથી હવે હું તેવા
