________________
૯૦
: શ્રી મુનિપતિ કથા
ક્ષેત્રને વિષે દ્રવ્ય વાપરી દીક્ષા ગ્રહણ કરી વજા પણ પુષ્પખટુક સહિત રાગૃહનગરમાંથી નગરીમાં સુખેથી રહેવા લાગી
નાશી જઈ નાશી જઈ ચંપા
આ
હવે તીવ્ર તપશ્ચર્યા કરતાં એવા કાષ્ટક મુનિ વિહાર કરતા કરતા ચ ંપાનગરીમાં આવ્યા. ત્યાં તે દૈવયેાગે ગાચરીએ ફરતા ફરતા વજ્રાના ઘરે જઈ ચડયા. તેમને ઓળખીને વજ્રા વિચાર કરવા લાગી:-આ મારા પૂના પતિ મારા સઘળાં દુરાચરણ જાણે છે, માટે જો તે કેઈ પાસે પ્રગટ કરશે તે મારી નિંદા થશે, જેથી નગરમાં પણ સુખે રહી શકીશ નહી; માટે હું એવી ક્રુર યુકિત ચુ` કે આ ગામના રાજા તેને નગરમાંથી કાઢી મૂકે.’ આમ ધારીને તેણીએ માદકની અંદર સુવણું ના અલકાર નાંખી તે મુનિને વહેારાવ્યા. મુનિ માદક ગ્રહણ કરીને જવા લાગ્યા, એટલે પાછળથી વજ્રા શાર કરવા લાગી કે અરે નગરવાસી જના ! દ્વાયા ! દ્વાડા ! આ કૈાઇ કપટી મુનિ મારા ઘરમાંથી અલ કારાચારીને લઇ જાય છે.' આવાં વચન સાંભળી નાગરિક લાકા એકઠા થયા. કેટવાળ પણ આવી પહોંચ્યું. તેણે મુનિને રાજા પાસે લઇ જઇ સ હકીકત નિવેદન કરી. એટલામાં સાગરાની ધાવમાતા ત્યાં આવી ચડી. તે મુનિને જોઈ તેમને ઓળખીને પગે પડીને રૂદન કરવા લાગી, એટલે સાગરદત્ત રાજાએ ધાવમાતાને પૂછ્યું:“હે માતા ! તુ
