________________
૫૮
પ્રકરણ ૨ જું દુરારાધ્યતા કેમ ગાઈ હશે? શું ગ સાધનાની અપરિ પકવ દશામાં આ સ્તવન તેમણે લખ્યું હશે?
આનંદઘનજીનું માપ આપણુ વામન કુટપટ્ટીથી નહિ કાઢી શકીએ.
આપણું મનમાં જેમ ઈશ્વર છે, તેમ શેતાન પણ છે, શેતાન જોઈને ડરી જવું ન જોઈએ; લાગી જવું ન જોઈએ. તેને શાંત સ્થિર દષ્ટિથી પિછાન જોઈએ. અને એગ્ય સ્થાને મદદ લેવા દોડી જવું જોઈએ. તે યેગ્ય સ્થાન જીનેશ્વર દેવ છે-જેઓએ મન સાધ્યું છે.
દર્શન પરિષહ જેવા આકરા પરિષહ સહન કરતાં કદાચ આવું કાંઈક સ્તવન બહાર આવી ગયું હોય. પ્રત્યેક શ્રદ્ધા સાથે શંકા ગુપ્તપણે સંકળાયેલી જ છે. શ્રદ્ધારૂપ કિયાની શંકારૂપ પ્રતિક્રિયા છે. મને વિગ્રહ, આ રીતે ચાલતો જ હોય છે.
સાધનાની કેઈક ભીષણ પળે-જ્યારે વાસ્તવિક્તા. નગ્ન સ્વરૂપ ધારણ કરે છે, ત્યારે સાધકને શંકા થાય છે શું મોક્ષ ખરેખર હશે ? સંસાર સુખ કરતાં મેક્ષ. સુખ ખરેખર વધુ ઉચ્ચ છે? મને તે મેક્ષ મળશે? શું હું અભવ્ય હઈશ ? શું મારી સાધના યેગ્ય છે? એગ્ય ફળ મળશે? અને તેમની સાધનાને પાયે. કદાચ હચમચી ઊઠો હશે.
