________________
(લઘુ પ્રતિ
મહાવીર નિ કથા
ધોયઞાન) " હું કોણ છું ? ક કોટા છ
હું કોણ ? ોહન ?...er ત્યાંથી થયો છે સ્વરૂપ છે માટે ઊના સંબંધી વળગા છે ? રાખું કે એ પરહ ?
હે
''
૨૪ ધોષ :
P
પ્રવક્તા તીવ્રતર બનતા જતા એમના આ આત્મનિનના બત્તરમાં તેમ
અમુલ્ય તત્વવિચાર' દ્વદ્રા
દીધકાળથી અંતરઊંડેથી પોકારી રટ્લ એક સાદ– એક ધ્વનિ સંભળાય છે— એ સાદ, એ ધ્વનિ એ અવાજ કે જેમાં એક નામ છે, એક આવાન છે એક નિમત્રણ છે
છટપટાહટ જાગી ઊઠે છે,
"ને ” નાળ તે સજ્જ નાબૂર | જેકને આત્માને જાણીઓળખી લે છે,તે સમસ્ત વિશ્વને જાણી લે છે... આવ સ્વયંને ઓળખ, સ્વયંને પ્રાપ્ત કર .... [આચાર સૂત્ર] પ્રવક્તા (F). ~ અને આ સાદને સાંભળીને વર્ધમાન વ્યાકુળ બની છે, એમની એનો એ પ્રત્યુત્તર આપવા ઈચ્છે છે સ્વયંને શોધવા, સાધવા, સદાને માટે પામવા ઝંખે છે...... પ્રવક્તા(૧) ના વૈશાલીના રાજ્બતમાં રહીને) પોતાની આ આત્મ્યને પામી ન શકાતા ...... મહેરોમાં સાધના? વેલવ-વિલોમ, સીમામાં રહીને અસીમની અનંતે આત્માની આરાધના ૧.... અસંભવ, હવે એ અસંભવ, અસલ.... હવે તો છોડી ઈ સર્વ સંગ -પગ્રિહ બાંતા- પીડાતા જ્ગત માટે દાન લુંટાવી દઈ સર્, વન વન ભઢી નીચોવી ન તત, બાળ અ અહ માં જે સર્વ કંઈ પરિત્યાખીને નીકળી પધુ બની અસંગ | ત્યારે જ પ્રમાણે પૂણ પશુિધ્ધ, પતિ વિજાત્માત દર્શન ન
दीवा
પ્રયા): . આ સુસ્પષ્ટ આત્મમિતનથી દેખાયો એમને શુધ્ધ-બુધ્ધ-તત્વજ स्वयंक्योति सुखधाम' सेवा स्वात्मानी आप्ति महिनो हवे उपण थोडे व मार्ग સર્વસંગ પરિત્ય | અતિરિક ભાવદાલેલા આ વીરગતિ સર્વમિંગપરિ ના અવસરની પ્રાપ્તિ માટે એ પ્રત્રીના કરતા રહ્યા ~
એલગાન :(૧) પ્રિતિધ્વનિ^]
(મ ્
૨.
અપૂર્વ અવસર નવો ક્યારે આવશે ક્યારે થશું' બાહ્માંતર નિદ્િ સર્વ સંબંધનું બંધન તીક્ષ્ણ છેદીને વિચરશું જ મહત્ ષને પંથ ને ચ પૃથ્વી પર જ નથી ઊર્ધ્વ આત્મચેતનાશમાં વિહરમાતો અલ્સર ૦........ | પ્રવક્તા) – અને ઑગસક દવા કરા પણ ધર્મચક્ર પ્રવર્તતા અયાયી સ્મૃતિવનંતિ મંત્ર વર્ષના અપાર,અસમિત જ' પછી અંતે આવ્યું અપૂર્વ અવસરો એ ક્વિન સ્વયંને સ સંપૂર્ણ સમગ્રતામાં સધવા-પામવા મારે જવાને, વીસાથે
