Mahaveer Vani

Author(s): Bechardas Doshi
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay Mumbai

Page 7

યુગીન સતિમાંના ઘણું આજના રૂઢ અર્થમાં અભણ હતા. પણ ભાવભક્તિ ને કવિતાના વાળને હેલે ચડીને હિંદના સામાજિક હાસની ચાર સદીઓ ઘસડાઈ ગઈ. આજને કાળે પણ એ રચનાઓની, અને એમને જેમને વાર મળે તે પ્રાચીન પ્રક રચેલાં ગીતા ઉપનિષદ્ ભાગવત મહાભારત રામાયણની જે રજી રામકૃષ્ણ–વિવેકાનંદ, ટાગોર, અરવિંદ, રાધાકૃષ્ણન કે ગાંધીજીએ અથવા તે મહાભારત કથાઓની રાજાજીએ ને રામાયણ મહાભા પાત્રની મુ. નાનાભાઈએ કરી,-એ બધામાં રજૂઆતો કીમિયા છે. દષ્ટિ વિણા જૂના સામ્પ્રદાયિક હરદાસ કીર્તનકારાની રે વચ્ચે અને બાઉલનાં ગાન કે કબીર સાખીઓની ગુરુદેવ ટાગોર રજૂઆત વચ્ચે–અથવા તો પંઢરીના પારકરીઓને મુખે આર્ટ પહીર ગવાતા તુકારામના અભંગોની જે રજૂઆત મરદમ જસ્ટીસ ચદા કરને મુખે મુંબઈ પ્રાર્થનાસમાજ મંદિરની વ્યાસપીઠ પરથી થતી અને નાનપણમાં સાંભળેલી તે વચ્ચે–એટલે જ ફેર છે એટલે દિવાસાની રાત અને કોજાગરી વચ્ચે.
એ રજૂઆતનો કીમિયો બૌદ્ધ જૈન સાહિત્યના ક્ષેત્રમાં આપણે વચ્ચે પડેલપ્રથમ સંબી, સુખલાલજી વગેરે મહાનુભાવોએ બનાવ્યા મરદમ કે બીજીનું “બુદ્ધલીલા સારસંચ' મરાઠીમાં પહેલવહેલું પ્રગટ થયું ત્યારથી બુદ્ધ અને બૌદ્ધ સંસ્કૃતિને હું ભક્ત બને. તે જ રોમાંચ પ્રજ્ઞાચક્ષુ પૂ. પંડિત સુખલાલજીની નદન વિચારણાદિની રજૂઆત પલવલી જોઈ ત્યારે મેં અનુભવ્યું. તેણે જેનદન જેવી કોઈક વસ્તુ છે એની પહેલી જ વાર મને ભાળ લાગી છે. 4 - આ નવી જ
પશ્ચિય વધ ગયે તેમ .િ. - માવામાં આવતી ગઈ અને દિલ માન