________________
કલયાણઃ માર્ચ, ૧૯૯૧ : ૪૧ માર્ગની સાધનામાં પણ આ બે જ શરતો આવશ્યક ' કુમારોને ચલાયમાન કરવાને બદલે દેવાંગનાઓ હેય છે. દોષોનો ક્ષય કરી નાંખવા કૃતનિશ્ચયી બનેલો જ ખુદ વિકારવશ બની ગઈ ! આત્મા દેવ અને ગુરુની કૃપા દ્વારા અ૫ કાળમાં નિવિકાર, નિશ્ચલ અને મૌની કુમારને જોઈ કાયસિદ્ધિ કરી શકે છે. પરંતુ કપરી કસોટીમાંથી જ આણથી પ્રેમવશ થઈ ગયેલી દેવીઓએ પસાર થયા વિના પ્રાયઃ મહસિદ્ધિઓ પ્રાપ્ત થઈ શકતી નથી !
અરે...અરે...ભગતડાઓ! આંખે તો ખેલે. ગણે રાજપુત્રને કરીકાળ આવી લાગે.
આ અમારી સામે જુઓ. તમારા પુરુષાર્થથી અમે જંબદ્વીપનો સા અનાદત નામનો દેવ, પિતાના દેવાંગનાઓ તમને વશ થઈ ગઈ છીએ. હવે આનાથી અતઃપરની દેવાંગનાએ સાથે, ત્યાં આન દ-પ્રમાદ વધીને કઈ સિદ્ધ તમારે હાથ કરવી છે ?" માટે ઉતરી પશે. દેવકમારા જેવા નયનરમ ગણે રાજકુમારીને
મીઠા ઠપકાભર્યા વચનોથી જંગલના પશુઓને
ધાટ ઓછો થયો પણ રાજકુમારના હૃદય સુધી ધ્યાનમનદશામાં તેણે જોયા.
એ વચને પહોંચી શકયા નહિ. પછી મુખ પર તે તેના ચિત્તમાં કુતૂહલ જગ્યું.
અસર દેખાય જ કયાંથી ? દેવીઓએ ફેરવીને બીજે ધ્યાનસ્થ કુમારોને મનોબળને ચકાસી જવાને પાસ નાંખ્યો. મનોરથ થયો.
આ ઘેર કલેશ અને કષ્ટ શા માટે સહન કરે તરત જ પોતાની અંગનાએાને આદેશ કર્યો છે? શામાટે તમારા ગુલાબી સૌન્દર્યને વેડફી નાખે
આ ધ્યાનના ઢગલા જોયા ત્રણ કુમારે છે ? એ વિદ્યાઓથી તમે શું કરશો? અમે દેવીઓ સામે આંગળી ચીંધી અનાદતે પોતાની સ્ત્રીઓનું તમારા ચરણે ચૂમવાને અધીર બની છીએ. આવો! તે તરફ ધ્યાન દેવું.
અમારા હૃદયનું હરણ કરનારા પ્યારા કુમારો ! ત્રણે
લોકના રમ્ય પ્રદેશમાં આપણે જઈએ. મનમાન્યા હા! કેવા મહાતપસ્વી જેવા ત્રણે જુવાને લાગે છે ' આશ્વયંભરી આંખે એકીટસે ત્રણે કુમારો
બેગ વિલાસ કરીએ. દેવેન્દ્રને પણ ઈર્ષ્યા ઉપજે તેવાં સામે જોતી દેવાંગનાઓ બોલી.
સુખોમાં હાલીએ.” “અરે ઘેલી થાએ ભા. એમના ધ્યાનની પરીક્ષા
વ્યર્થ ! દેવીઓની બધી વિનવણી હવામાં ઉડી કરવાની છે; માટે તમારી સર્વ કળાઓ અજમાવી ગઈ ! પાષાણની પ્રતિમા બેસે તે આ રાજકુમારો જુઓ. .
બેલે? દેવાંગનાઓની વિવળતા ખૂબ વધી ગઈ. “એહે ! ભલભલા દેવોને પણ પાણી પાણી કરી
છા છેવટે તેમને મન વાળીને રહેવું પડયું. નાંખનારી અમે, અમારી આગળ આ નાનકડા મનુષ્ય
હી એક હાથે ન પડે. શી વિસાતમાં છે! હમણાં જ એમનાં બાવની દેવાંગનાઓએ હાથ ખંખેરી નાંખ્યા ત્યારે અનારાખ એક રંકમાં ઉડાડી દઈએ છીએ !”
દતદેવ પિતે આગળ આવ્યો. દેવાંગનાઓનું મંડળ રાજકુમારોની આગળ
અરે, અજ્ઞાન બાળકો ! આ કષ્ટમય કિયા તમે આવ્યું. દશમુખ (રાવણ), કુંભકર્ણ અને બિભીષણનાં
શા માટે આરંભી છે ? મને લાગે છે કે કોઈ ધૂર્તો અસાધારણ અને અત્યુત્તમ સૌન્મ નિહાળીને દેવાં- તમારા મોત માટે આ પાખંડ તમને શિખવ્યું છે. ગનાઓ ત્યાં જ સ્તબ્ધ બની ગઈ !
તમારે વળી આ નાની વયમાં કષ્ટ સહવાનાં હોય? શું કરવા આવી હતી અને શું થઈ ગયું? જાઓ જાઓ, ઘર ભેગા થઈ જાઓ. હા, તમારે
