________________
ક ૧૨૨ : બાલ જગત :
નટુકાકા, કાલે ભૂલથી ટીકીટ વિના કાગળ છે તે એકલા! હા...હા...યાદ આવ્યું હતું આ પિસ્ટની પેટીમાં નાંખ્યું હતું. એથી કડવી ડોશી? મેં કાલે સાંભળ્યું કે તમે તે આજે ટીકીટ નાખું છું. એટલે દંડ ન થાય. તમારા પાડોશીની જોડે ખુબ લડયા કેમ સાચી
વાત ને? એવું તે પાડોશીની જોડે લડવાનું શું શિક્ષક: બોલ કના સૂય જે દિશામાં ઉગે કારણ હતું?
ડવી ડેશીઃ-મીઠી ડોશી તે કઈ દિશા કહેવાય ?
છે...ને. કનુઃ સાહેબ! આવા પ્રશ્નનો જવાબ તે અમારા પાડોશીના છોકરા મારા ઘરમાં ધુળને મુ પણ આપી શકે?
પથરને વરસાદ વરસાવવા લાગ્યા, તે એવું તે
કંઈ ખમાય! એટલે મારે જરા કડવાં વચન શિક્ષક માટે તે તને આ પ્રશ્ન પૂછે છે.
કહેવાં પડ્યાં. બોલ! કહેવું તે પડે જ ને?”
મીઠી ડેશી – “પણ માજી, બેલ્યા ભલે” શિક્ષકઃ બેલ જશુ! આપણે ઘેર વાપરીએ
પરંતુ તે છોકરાઓને પાસે બોલાવી મીઠા વચછીએ તે અને આકાશમાં થતી વિજળી વચ્ચે નથી એને સમજાવવા હતા ને? આટલી બધી શું ફરક?
કડવાશથી શા માટે બેલ્યા?” જશઃ સાહેબ! આપણે ઉપગમાં લઈએ કડવી ડેશી બજારે જા.” તારું નામ છીએ તે વિજળીનું બીલ આપણે પાવર હાઉસને મીઠી છે. એટલે જ મને તું મીઠું બેલવાનું ભરવું પડે છે, ને આકાશની વિજળી માટે
કહે છે પણ હું બેલું તેવી નથી હ! “ બીલ ચૂકવવું પડતું નથી.
બહેન શિખામણ આપવા આવ્યાં.” જેતે
ખરી! “મારું નામ કડવી” અને હું મીઠું મા-મારે બા બાર મહિનાને થયે. બેલું? તે તે પછી મારૂ નામ કડવી ડેશી આઠ મહિનાને થયું ત્યારથી ચાલે છે. કેમ સાર્થક થાય?” આ સાર એજ કે હંમેશાં પાડોશીઃ ચાર માસથી ચાલે છે. હજુ
દરેકની સાથે વાણીની મીઠાશથી વર્તવું. થાક્ય નથી. બહેન, તમારે બાબે ગજબ કરે છે.
..પશ્ચાતાપના સત્ આંસુ... મધ્યાહ્ન વેળાએ મધ્યાકાશમાં પોતાના સુવર્ણ
તેજની ઝાંખી કરાવતે..સહસ્ત્રહિમ સહસાકડવી ડેશી ને મીઠી ડોશી કડવી ડેશી બજારમાંથી લાકડીના ટેકે ખડખડ વહેતી નિમલ સરિતા, પિતાના નિર્મલ
કિરણોને દૂર-સુદૂર ફેંકી રહ્યો હતો....પૃથ્વીપટ પર ધીમા ધીમા શાકભાજી લઇને ઘર તરફ જઈ ઝરણાંવડે વૃક્ષને નવ પલ્લવિત કરતી. તેમજ રહ્યાં હતાં, તેવામાં રસ્તામાં જ તેને મીઠી તૃષાથી પીડાયેલાઓને સુમધુર વારિનું અમૃતપાન ડેશી મીઠા મીઠા વચને વડે ખબર અંતર કરાવતી, વેગના પ્રવાહવડે દોડધામ કરતી મંદ પૂછવા લાગી.
મંદ હસી ૨હી હતી. સ્વચ્છ આકાશમાંથી... કેમ કડવી ડોશી? કેમ છે? આજકાલ લહેરણીયા હેરત, શીતલવાયુ ફરરર કરતે ચારે દેખાતા પણ નથી. “એ....હે.....હે...હે.....” તરફ પિતાના પાલવને બિછાવી રહ્યો હતે. એટલું બધું શું કામ કરી રહ્યા છે તે બિલકુલ આ સમયે એક માનવી ત્યાં ઉભે ઉભે દેરાસર કે ઉપાશ્રયમાં પણ આવતા નથી. તમે ધાર આંસુડા સારી રહ્યો હતે. એવામાં એક
