________________
ફાગથી પલિપતિ ભીમ, પિતાના પરિવારની સાથે ત્યાં જાદુઈ અસર કરી ગયા. કોઈ વેળા નહિ અને આજે વસ્યો હતો.
વનમાળાના કમળપત્રસ્યાં લોચન, સુડોળ, મનોહર * પહિલપતિના માણસોએ આ બંનેને દરથી પૂર્ણચન્દ્રની સોળે કળાને જીતી લેતું મુખ, અમૃતઆવતા જોઈને તેઓ નજીકમાં આવે તે પહેલાં જ રસ ઝરતા એઠ, સુવર્ણ કળશ્યો મેહક સ્તનયુગલ; હામે જઈને તેઓનું સ્વાગત કર્યું. બંને મિત્રોની આ બધાથી કુલપુત્ર પ્રભવ તે વેળાયે મુંઝવણના આકૃતિ, વાણીની મધુરતા, અને ઔચિત્યદિતાએ મહાસાગરમાં હીલોળે ચઢયો. આ જગલી ગણાતા પલીના રહેવાસીઓનાં દિલમાં --- વનમાલાનાં દેહસૌન્દર્યની દીપવાળમાં પતંગીકોઈ અનેરી છાપ પાડી દીધી.
યાની જેમ પ્રભવનું ચિત્તસ્વાથ્ય ભરખાઈ ગયું. પલિપતિ ભીમે પણ આ બન્નેને બહુમાનથી પ્રભવના અંતરમાં એજ વિચારો ઘોળાવા લાગ્યા, ગૌરવપૂર્વક સત્કાર્યો. અને ખૂબ જ આગ્રહથી તેઓને “હા ! આ વનમાલા મને કયારે મળે ?' હું એના ત્યાં રોકી રાખ્યા.
સુકોમળ શરીરના આલીંગનને કયારે મેળવું ?' ભીમની વનમાલા નામની પુત્રી, જે તરૂણાવસ્થા કામુકની જેમ પ્રભવની ચિત્તવૃત્તિઓ અનેક પ્રકારના પામેલી અતિશય રૂ૫ લાવણ્ય તેમજ કળાના ભંડાર દુષ્ટ સંકલ્પથી તે અભાગી ઘડિપળે ઘેરાઈ ગઈ.. રૂ૫ છતાં સુવિનીત હતી. સુમિત્રની સાથે તે વન- મર્યાદાના નીતિઘડ્યા આચારોથી અત્યાર સુધી માલાનું પાણિગ્રહણ પલિપતિએ સારી જેવી ધામ- જળવાઈ રહેલો પ્રભવને વિવેક તદ્દન નષ્ટપ્રાયઃ બની ધૂમથી કરાવ્યું. વનમાલાની સાથે સુમિત્ર-પ્રભવ ગયો. સંયમિતાનાં વાતાવરણની પવિત્ર અસર પ્રભવના અને અન્ય પરિવાર–આ બધા ચોગ્ય અવસરે શત- સુસંસ્કારી આત્મામાંથી અદૃશ્ય થતી ગઈ. પ્રભવની દારનગરમાં આવી પહોંચ્યા,
એક જ ભૂલે પ્રભવનું માનસિક પતન થઈ ચૂક્યું.
પણ પ્રભવની કુલીનતા એ હતી કે, ત્યારબાદ ૫લિપતિની પુત્રી વનમાલા, શતધારના રાજ- દિવસના દિવસો વીતી જવા છતાં આ દુષ્ટ સંકવૈભવોની અધિષ્ઠાત્રી બની ચૂકી. રૂપ, લાવણ્ય અને ૯૫ાની વાત એના સિવાય કોઈ જાણી શકાયું નહિ, સૌન્દર્ય": સ્વાભાવિક રીતે તેનામાં હતું, પણ રાજ્ય 69 સુધી
હજુ સુધી પ્રભવ વાણી અને કાયાથી જાતને નિર્મળ માન્ય અધિષ્ઠાત્રી બન્યા પછી એ લાવણ્ય તેમ જ રાખવા ખૂબ ખૂબ મથી રહ્યો હતો. શરીરશોભા એનામાં એર ખીલી ઉઠયાં.
એનું શરીર આ ચિંતાથી ઘસાતું ગયું. વનરૂપરૂપના અંબાર જેવી તેની ચંપકવણું સુકમાલ માલાનાં યૌવન સૌન્દર્યનો અગ્નિ દિવસે દિવસે પ્રભદેહલતા, ઉર્વશીના ગર્વને પણ ભૂલાવી દેતી. વન- વની કાયાના લોહીમાંસને ભરખતો રહ્યો. પ્રભવની માલા સુમિત્રની હદયેશ્વરી બની એ બરાબર હતું, કામુકતા કેમે દૂર થઈ શકી નહિ. જ્યાં ત્યાં જે તે પણ ભવિતવ્યતાના યોગે વનમાલાના આ રૂપ અને અવસરે પ્રભવનાં મર્યાદાશીલ માનસમાં વનમાલાને સૌન્દર્યની કામુક અસર એક દિવસે પ્રભવનાં હદય- અંગેના જ વિચારતરંગ ઊઠતા રહ્યા, પર કઈક જમ્બર પ્રભાવ પાડી ગઈ.
પ્રભવ પિતાનું સત્વ ખોઈ બેઠો. કિં કર્તવ્યમઢ બન્યું એમ કે, રાજસભાના કામકાજથી નિર્વત એને ગતાગમ કે શુદ્ધિ-બુદ્ધિ જેવું હવે રહ્યું ન હતું. થઈ સુમિત્ર એ દિવસે પોતાના વિલાસભવનમાં વિષયાભિલાષાની ભૂતાવળમાં અટવાતો પ્રભવ આજે - વનમાલાની સાથે વિનોદ ગોષ્ઠિનું સુખ માણી રહ્યો એ પૂર્વનો ગંભીર, ધીર અને પ્રાનું પ્રભાવ રહ્યો ન હતો. હિતે, તે વેળાયે અચાનક કુલપુત્ર પ્રભાવ પિતાના શરીરની ક્ષીણતા, મુખની તેજહીન શોક ઘેરી મિત્રને મળવા ત્યાં આવ્યો.
આકૃતિ અને વિષાદપૂર્ણ ચહેરોઃ પિતાના એકના વનમાલાનું ચમકારા મારતું સૌન્દર્ય, અને યૌવન એક પ્રાણપ્રિય મિત્રની આ બધી શરીરસ્થિતિ સુમિત્ર પાંગળતી સુકમાળ દેહલતા: પ્રભવનાં નયનોમાં કોઈ નરપતિને પણ મૂંઝવવા લાગી.
