________________
વૈરની પરંપરા.
: ૧૦૩ : પૂર્વજે કયાં અને હું કયાં? મારા બાપ-દાદાઓએ ગબડત મૂકે છે. કર્મની વિચિત્ર ગતિ અકળ હેય જીવનમાં શુભકાર્યો કરી સંયમ પથને અંગીકાર છે અને છે. કર્યો છે ત્યારે હું જીવનમાં અશુભ કાર્યો કરી રહ્યો વળી પાછો મુનિવર વિહાર કરતા-કરતા જે છું. વિવેક ચક્ષ ખુલી ગયાં અને તે જ સ્થાને મનથી જંગલમાં સિંહ છે ત્યાંજ આવે છે અને ત્યાં કાઉનિર્ધાર કર્યો છે. કોઈ સદગરૂ મળી જાય તો હું પણ સ્મગ્ર ધ્યાન રહ્યા છે. ત્યાં પાછા સિંહ માણસની પૂર્વજોના જ માર્ગે વળું !
ગંધે આવે છે ત્યાં તો પાછા દરથી મુનિવરને જુએ ' આ વિચારોમાં રાજા ઝેલાં ખાય છે ત્યાં તો છે, જેતાવેંત જ એકદમ પૂછડું પછાડતો રાજર્ષ વનપાલે આવી ખબર આપ્યા કે, ઉધાનમાં કોઇ ઉપર ત્રાપ મારવા જ્યાં જાય છે તે પહેલાં તે મુનિવરે મહાપુરૂષ પધાર્યા છે. આ સાંભળતાં રાજા ખૂબ સમયસૂચકતા વાપરી તે જેલેસ્યા મૂકી મરણની પથાઆનંદિત થયો અને પરિવાર સાથે મહાત્મા પાસે રીમાં સુવાડી દીધે. સિહ મરી કેાઈ જંગલમાં દીપડા પહોંચી ગયો. યથાસ્થાને બેઠા પછી ગરવરે અવસર રૂપે જન્મ પામ્યા. S :
6 पछा गु३१२ अवसर २१ मा જોઈ યોગ્ય ઉપદેશ આપે.
- એકબીજાને એકબીજા ઉપર વેર છે એટલે ભાગ્યગુરૂજી! પાપી છું મારો કેાઈરીતે ઉદ્ધાર -ગે સંગે પણ તેવા જ મળી આવે છે. જે કરો અને તે આપના હાથમાં જ છે.” જગ્યાએ દીપડાનું સ્થાન છે તે જગ્યાએ જ પાછા
ગરૂએ આશ્વાસન આપતાં કહ્યું કે, “મહાનુભાવ! મનવર કાઉસગ્ગ ધ્યાને રહે છે. વેર વાળવાની ગભરાવાની કાંઈ જરૂર નથી ગઈ ગુજરી ભૂલી જા વૃત્તિથી દીપડો રાજર્ષ ઉપર જ્યાં તરાપ મારવા જાય અને સંયમના માર્ગે પ્રયાણ કર ! ”
છે ત્યાં તો રાજર્ષીએ ફરી તેજોલેસ્યા મૂકી બાળી ખાખ ગુરૂદેવ ! હું તે માર્ગે પ્રયાણ કરવાને નિર્ધાર કરી નાંખ્યો. - કરીને જ આવ્યો છું માટે આપશ્રી પ્રવજ્યાનું દાન કરે” દીપડો મરી જંગલને સાંઢ થશે. મસ્તીમાં
ત્રિવિક્રમ રાજામાંથી રાજર્ષી બન્યા. નાન–ધ્યાન સાંઢ આમતેમ રખડે છે ત્યાં પાછા પેલા રાજર્ષને તપ-૫ વગેરે ઉગ્રરીતે કરી તેજોલેસ્યા આદિ અનેક કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને જોવે છે. પુછડું ઉછાળો જ્યાં લબ્ધિઓને પ્રાપ્ત કરી.
આવે છે ત્યાં તો રાજર્ષોએ તેજોલેસ્યાનો ઉપયોગ એક ભવમાં કરેલું પાપ કે વેર જે અંતરના કરી યમરાજાના દરબારમાં પહોંચાડી દીધો. ઉંડાણથી ખમાવવામાં ન આવ્યું હોય તે એક સોઢમાંથી દષ્ટિવલ સર્ષ થયો. ઉજજયની નગકરતાં વધુ ભોસુધી આત્માને હેરાન-પરેશાન કરે રીના ઉદ્યાનમાં રહેલા સિદ્ધવડની બખોલમાં સર્ષ પ છે. ત્રિવિક્રમને પણ તેમ જ બને છે. ત્રિવિક્રમે રા રહે છે. મુનિવર ત્યાં આવી પહોંચ્યા. સર્પ હુંફાડા જાની અવસ્થામાં જે પક્ષીને બાણથી વીંધ્યું હતું મારા બહાર નીકળ્યા. બહાર નીકળતાંની સાથે તે પક્ષી મરી મિલના કુળમાં પુત્રરૂપે જન્મ પામ્યો. રાજર્ષએ ત્યાં પણ તેજોલેસ્યાનો ઉપયોગ કર્યો.
ભાગ્યને રાજર્ષે પણ તે જ જંગલમાં વિહાર : દષ્ટિવિષ સર્પ ત્યાંથી મરી બ્રાહ્મણના ઘેર ઉમર કરતા કરતા આવ્યા. એક જગ્યાએ કાઉસગ્ગ ધ્યાને થયો. એક વખતે ગામ બહાર ફરવા ગયો છે, ત્યાં ઉભા છે ત્યાં ભીલના છોકરાની નજર પડી. મનિવ- રાજર્ષને જુએ છે. જોતાંજ હૃદયમાં આનંદ થ રને દેખતાંજ શરીરમાં કોધનાં રોમાંચ ખડાં થયાં. જોઈએ તેના બદલે રોષ પ્રગટ થાય છે. હાથમાં મુનિવરની સામે જ્યાં તીર તાકે છે ત્યાંતો મુનિવરે લાકડી લઈ જ્યાં ઉગામવા જાય છે ત્યાં પણ રાજતેલેસ્પા મુકી છોકરાને બાળી મૂક્યો. એ એિ તેલેસ્યા મુકી મૃત્યુના ધામમાં પહોંચાડી દીધો.
ત્યાંથી ભીલનો છોકરો મરી સિંહરૂપે જંગલનો અકામ નિર્જરાથી બ્રાહ્મણ કુળમાંથી વણારસી રાજ થયો. એક-બીજાનું વેર, એક-બીજાને કેવું નગરીમાં રાજકુળમાં જન્મ પામ્યો અને મહાબાહ સતાવે છે અને ભવની પરંપરામાં આત્માને કો નામે નામ રાખ્યું. મહાબાહુ રાજકુમારને સારી
