Kabir Vani

Author(s): Beramji Pirojshah
Publisher: Jehangir B Karani

Page 6

હોય તેટલા પ્રમાણમાં જ બ્રહ્મવિદ્યાની ખરી ખુબી ઈપણ વાંચક સમજવાને તથા પિછાનવાને સામર્થવાન થાય છે.
જેઓએ આ બાબને છેડે પણ અભ્યાસ કરે છે તેઓની આ વિષે ખાતરી થઈ છે, અને તેઓ સમજી શક્યા છે કે વ્યાકરણના કાયદા જાણે સંસ્કૃત, અવક્તા યા અરબ્બીમાં લખાયેલા ધર્મશાસ્ત્રનું આજના જમાનાની ભાષાઓમાં ભાષાંતર કરનારાઓ, ફક્ત વ્યાકરણને ગમે એવાં બહેલાં જ્ઞાનને લીધેજ બિકટ બાબ સમજવાને જરાએ લાયક ઠરતા નથી તેમજ વળી ફકત તિક્ષણ અકકલ વડે બ્રહ્મ, માયા, જીવ વિગેરેની ફિલસુફી ઉપર વાદવિવાદ કરનારાઓ પણ પિતાની ગમે એવી કાબેલ ઝહેન છતાં બ્રહ્મવિદ્યાના અભ્યાસના અધિકારી હેવાને દાવો કરી શકતા નથી.
જેઓએ ભક્તિ, પવિત્રાઈ, તથા જાતીગ વડે અંતઃકરણને શધ્ધ કર્યું છે, જેઓનાં હૃદયમાંથી દુનિયવી વાસનાઓની શક્તિ કમી થવા માંડી છે, અને અહંકારને બહુરૂપી દૈત્ય મહાદેવના ચિદાની કુંડમાં બળી જવા માંડ્યા છે, જેઓનાં જીગરને અહુરમઝદનાં પુત્ર આતશે પિતાનાં પવિત્ર તેજથી સ્વચ્છ અને નિર્મળ કર્યું છે, જ્ઞાન, અભ્યાસ તથા ભક્તિની શક્તિથી જેઓને અંતરઆત્મા પ્રદીપ્ત થયો છે, તેઓ અને તેઓ જ આ ઇલ્મ એલાહીના- આ ઝુમના, આ બ્રહ્મવિદ્યાના સાચા આધકારીઓ ગણાય છે, તેઓ જ તેની ખુબીઓ તથા મેટું મહત્વ ખરેખર પીછાણુ શકે છે.
પણ આવી ઉંચે હાલત આવે તે આગમચ લેભ, લાલચ સાથ લડવાને, અને પવિત્રાઈ તથા ચ પ્રાપ્ત કરવાને સાધારણ મનુષ્યને પણ ઉત્તેજન મળવું જોઈએ છે, અને તેટલા કાજે આ મોટાં ધર્મશાસ્ત્ર ઉપરાંત મહાભારત, રામાયણ જેવી વિરરસ કવિતાઓ મારફતે, પુરાણેની રસીલી વાર્તાઓ મારફતે તથા કિર્તણ વગેરે બીજું સાંધણેથી જુદા જુદા જમાનાના સાધુસતિ આ આત્મજ્ઞાનનાં સિધ્ધાંતને સાધારણ મનુષ્યનું હૃદય આકર્ષે તેવા સવરૂપમાં રજુ કરતા રહ્યા છે. આ જ્ઞાનના સાચા શિક્ષકોને જુદા જુદા ધર્મોએ જુદાં જુદાં નામથી ઓળખ્યા છે. હીંદુઓ તેઓને રૂષિઓ, મહાત્માઓ, કહે છે, પારસીઓ તેઓને સાધ્ય રોશની લાવનારાઓ)ને એલકાબ આપે છે, ખ્રિસ્તીઓ તેઓને Prophets, પરમાત્માને પયગામ લાવનારાઓ ગણે છે, અને મુસલમીન ભાઈઓ તેઓને સાલેકે, પયગમ્બરે વિગેરે નામેથી પિછાને છે. આ મહાન