________________
અહીં મામાએ બાપને ઓવરટેક કર્યો ને આપી દીધી રજા ! દેવચંદ્રસૂરિ ગુરુ ચાંગાને વિહારમાં સાથે લઈ ગયા. કેળવવા માંડ્યા. ખંભાત પધાર્યા. ત્યાં ઉદયન મંત્રીને સોંપ્યો. બાળક છે, પાંચ વરસનો છે. એને સાચવવો પડે, કેળવવો પડે. ઉદયન મંત્રી તે પાટણના રાજાનો મંત્રી છે, ખંભાતનો સર્વ સત્તાધીશ સૂબો છે. એના રાજભવનમાં રહેવાનું, ને ગુરુ પાસે ભણવાનું, ધર્મ શીખવાનો.
સંવત્ ૧૧૪૫ ના કાર્તક સુદ પૂનમે ભગવંતનો જન્મ ધંધુકામાં થયો. બરાબર નવ વર્ષે ૧૧૫૪ માં ૯ વર્ષની ઉંમર થઈ. ૮ વર્ષની મર્યાદા પૂરી થઈ. નવમા વર્ષમાં મહા શુદિ ચૌદશે ગુરુ મહારાજે ખંભાતમાં ચાંગાને દીક્ષા આપી.
અહીં હવે આપણે ત્યાં પ્રચલિત છે તે વાત પણ કહી દઉં. વાત એવી છે કે દેવચન્દ્રસૂરિ ધંધુકા પધાર્યા છે. પોતે બહાર ગયા છે ને માતા ને બાળક બન્ને વંદન કરવા આવે છે. ગુરુનું આસન ખાલી છે, બીજા બધા સાધુઓ છે. પેલું બાળક દોડતું દોડતું સીધું મહારાજજીની પાટ પર જઈને ગાદી-આસન ખાલી હતું તેના પર બેસી ગયું. હવે માતા તો સાધુઓને વંદન કરવામાં વ્યસ્ત છે. તેને થયું કે ચાંગો ક્યાં જતો રહ્યો? એનેય વંદન કરાવું. એ વ્યગ્રતાથી ચારે બાજુ ચાંગાને શોધવા લાગી, તો ખ્યાલ આવ્યો કે ભાઈ તો ગુરુની પાટ ઉપર બેસી ગયા છે ! એ દોડી : ઊભો થા બેટા, ઊભો થઈ જા ! અહીં ના બેસાય, આશાતના થાય ! એમ બોલતી એ ચાંગાનો હાથ પકડી ઉઠાડવા જાય છે ત્યાં જ પાછળથી એક ધીર ગંભીર અવાજ આવ્યો કે પાહિણી ! એને ઊભો ના કરીશ, ભલે એ આસન પર બેઠો! માતાએ પાછળ જોયું તો દ્વાર પર આચાર્ય ગુરુ ઊભા હતા અને આમ બોલી રહ્યા હતા.
પાહિણી ઓઝપાઈ ગઈ. ગુરુજી પધારી ગયા હતા. એટલે એમની આમન્યા જાળવતી એ એક બાજુ હટી ગઈ. અંદર
