Jivan Jagruti Yane Samadhi Maran

Author(s): Hemant Hasmukhbhai Parikh
Publisher: Hemant Hasmukhbhai Parikh

Page 8

સમાધિમરણ જીવનસાફલ્ય
ત્યાગ, વ્રત, નિયમ આદિનું પાલન કરી જીવનને ધન્ય બનાવે છે. અંત સમયે આલોચના, નિંદા, ગહ, ક્ષમાપના, ભાવના દ્વારા પ્રાયશ્ચિત કરી આત્મશુદ્ધિ કરે છે. આત્મશુદ્ધિપૂર્વક જે મૃત્યુને વરે છે તેને માટે મૃત્યુ મહોત્સવ બની જાય છે. જો જીવ અકામમરણ કે બાલમરણથી મુક્ત થઈ પંડિતમરણ કે સકામમરણને વરે તો તેના ભવચક્રના આંટા ઓછા થઈ જાય છે અને શાશ્વત સુખપ્રાપ્તિનો માર્ગ સરળ બની જાય છે.
સમાધિમરણ કેવી રીતે પ્રાપ્ત થઈ શકે અને જીવનમાં જાગૃતિ કેવી રીતે આવી શકે તેની શાસ્ત્રીય વિધિને આ પુસ્તકમાં ખૂબ જ સરળ ભાષામાં વર્ણવવામાં આવી છે. તેથી કોઈ પણ આરાધક ખૂબ જ સુગમતાથી આ વિધિ કરી શકે. તેઓએ વિધિ બાબતે કોઈ જ આગ્રહ રાખ્યો નથી. વિધિમાં સામુદાયિક મતમતાંતર હોવાની સંભાવના નકારી નથી. તેમ જ સરસ સલાહ આપી છે કે વ્યામોહમાં પડ્યા વગર સમુદાયની માન્યતા પ્રમાણે વિધિ કરવી. અર્થાત્ કોઈ એક જ વિધિના સાચાખોટામાં પડ્યા વગર નાની મોટી ભેદરેખાને ગૌણ કરી અંતિમ સમયની આરાધના અવશ્ય કરવી.
આ પુસ્તકમાં પૂ. ગુરુભગવંતે અનેક સ્થળે જાતજાતના દોષોનો ખ્યાલ આપ્યો છે. સામાન્ય રીતે તો માણસ નાના મોટા દોષો સેવતો થઈ જતો હોવા છતાં પોતે ધાર્મિક હોવાના ખ્યાલમાં જ રાચતો હોય છે. તેથી તેને દોષો દોષ રૂપે જણાતા નથી. તે તરફ પૂ. ગુરુભગવંતે અંગુલીનિર્દેશ કરી સાધકને સજાગ કર્યો છે. તદુપરાંત, શુભ ભાવો કેવી રીતે ભાવવા તેની સુંદર સમજ આપી છે. ત્યાગના સંસ્કાર કેળવાય તે માટે તેમણે સાવ સાદી અને સરળ રીત દર્શાવી છે. તેઓશ્રી જણાવે છે કે છેવટના સમયમાં અનશનમાં ઘણા લોકોને તકલીફ પડે છે. જો જીવનમાં સાજી, સારી સ્થિતિમાં, યુવાનીમાં મીઠાઈ, ફરસાણ વગેરે ખાવા-પીવાની ચીજો છોડવાની ટેવ પાડી હોય તો છેલ્લા સમયે વાંધો આવતો નથી. દા.ત. પોતાના જન્મદિવસે અથવા બેસતા વર્ષે એક એક ચીજ જીવનભર અથવા એક વર્ષ માટે છોડવાની ટેવ પાડે. તેમ જ રોજ ખાતી વખતે એક ભાવતી ચીજ છોડવાની ટેવ પાડે તો અંત સમયે તકલીફ રહે જ નહીં. આટલું કરવું પણ જેને અઘરું લાગતું