Jain Tattvasara

Author(s): Atmanandji Jain Sabha Bhavnagar
Publisher: Atmanand Jain Sabha

Page 239

सत्य सुखनी परंपरा प्राप्त करवामां हेतु थायछे. *शालिभद्रना जीवनी पेठे अथवा चोरनी पेठे एक पुरुषे उपार्जन करेलुं अतीव उग्र 'पुण्य अथवा पाप अनेक पुरुषोना भोगने माटे पण थायछे. जेमके राजानी सेवा करनार परिवार सहित सुखी थायछे अने रानानो अपराध करनार परिवार सहित मार्यो जायछे.
जो ए प्रकारे परमेश्वरनी पूजादिनुं पुण्य सर्व प्रकारना स्वार्थने साधनारुं छे तो जनसमूह तेनोज आदर करो. परमेश्वरना नामनो जाप करवामां शामाटे प्रवृत्ति करवी? ___ - महापुरुषोए एवी योजना करवामां पण विवेक ज कर्योछे. गृहस्थो जे समर्थ छे ते द्रव्य अने भाव बंने प्रकारनी पूजाना अधिकारी
* विक्रम संवत् पूर्वे ५४२-४७० ना अरसामा मगधदेशना राजगृह नगरमां श्रेणिक (बंभसार ) ना राज्यमा गोभद्र नामे शेठ रहेता हता. तेने भद्रा नामनी स्त्रीथी शालिभद्र नामे पुत्रनो जन्म थयो हतो. शालिभद्र पूर्वभवमा शालिग्रामने विषे धन्या नामनी गरीव स्त्रीनो संगम नामे पुत्र हतो. कोइ एक पर्वना दिवसे पाडोशीओने घेर खीर रंधाती जोइ संगमने ते खावानुं मन थयु. पाडोशणोना जाणवामां ए वात आववाथी तेमणे आपेला दुध चोखा साकर अने घीथी धन्याए खीर बनावी अने थोडी संगमने पीरसी वहार गइ. एटलामां कोइ एक महिनाना उपवासी साधु त्यां भिक्षार्थे आवी पहोंच्या. संगमे ते मुनिने भाव सहित पोताना भोजनमांनी खीर वहोरावी दीधी अने मनमा वह हर्ष पाम्यो. ते पुण्यना योगे ते मरीने शालिभद्र थयो हतो अने तेना पिता गोभद्र शेठ जे दीक्षा लेइ मरीने देवता थया हता ते दररोज तेने माटे अने तेनी स्त्रियादि परिवारने माटे नवा नवां दिव्य आभूपणादि मोकलता हता.-जैनशास्त्र.