Jain Shasan 2007 2008 Book 20 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 9

$288888888888888888888888888888888 જીવ રક્ષાનો મહિમા...
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) $ વર્ષ: ૨૦ ૪ અંક - ૧૪ ૪ તા. ૨૭-૫-૨૮ SB
ની,
D 1888 8888 8888 8888 8888 8888 PKB 2888 8888 888
ઈત્યાદિ બહુધા ગુરુકથિત ધર્મદેશના સમ્યક પ્રકારે | કુણ, નીલ, કપોત, તેજસ, પદ્મ અને શુકલ એમ છે સાંભળીને ભાલતલપર અંજલિ રચીને રાજા ગુરુને ભકિતપુર્વક લશ્યાઓ થઈ. એમ જાણીને શુક્લલેશ્યા ધારણા કરવી. કર્યું નમસ્કાર કરી વિજ્ઞપ્તિ કરવા લાગ્યો, - “હે પ્રભો! હું યતિધર્મ | છે , ‘લઘુકર્મી ! ઉત્તમ જેનો અલ્પ ઉપદેશથી પાક ગ્રહણ કરવામાં અશક્ત છું; માટે કૃપા કરીને મને ગૃહસ્થ ધર્મ | ભીમકુમારની જેમ કુપ્રવૃત્તિથી નિવૃત થાય છે.” આપો, એટલે ગુરુ મહારાજે રાજાને સમ્યકત્વમૂળ બાર વ્રતરૂપ પછી ભીમકુમારે મુનીશ્વરને પૂછ્યું:- “હે પ્રભો ગૃહસ્થધર્મ આપ્યો. રાજાએ તે ધર્મનો સમ્યગ્રીતે સ્વીકાર કર્યો. આપને આવી તરૂણાવસ્થામાં વૈરાગ્ય પામવાનું કારણ શું ભીમકુમાર પણ તે દેશના સાંભળીને શ્રદ્ધાયુક્ત થયો, એટલે એમ પૂછતાં મુનીશ્વર બોલ્યા કે - “હે ભીમ ! સાંભળઃભીમકુમારને યોગ્ય જાગી પુનઃ મુનીંદ્ર બોલ્યા :-“હે ભીમ
કુકરદેશમાં સિદ્ધપુર નામનું નગર છે. ત્યાં ! સાંભળઃ -
ભુવનસાર નામે રાજા રાજ્ય કરતો હતો. તે એકવાર સભામાં “ધર્મરચ રયા નનની,
બેઠો હતો, એવામાં દક્ષિણદેશના નૃત્ય કરનારા આવ્યા. તેમા जनक: किल कुशलकर्मविनियोगः ।
સમ-તાલયુકત ખૂંદગાદિક તથા તાલ, છંદ અને રામના શ્રુતિવત્રનેય,
અનુસરતો ‘તાતા કેંગ બેંગતિ ધ૫ મપ ધોં ધોંતા ભંગ
વિપિકટિ લિધિકટિ પુર્વક' - સુંદર આલાપ કરીને પ્રક્ષણી सुखानि निखिलिलान्यपत्यानि''
(નાટક) શરૂ કર્યું, એટલે સભામાં બેઠેલ રાજા તે જોવામાં ‘દશા એ ધર્મની માતા છે, કુશળ કર્મનોવિનિયોગ
લયલીન થઈ ગયો. એવામાં દ્વારપાળે આવીને વિજ્ઞપ્તિ કરીને એતેનો પિતા છે, શ્રદ્ધાએ તેની વલ્લભાછે, અને સમસ્ત
પ્રભો! અષ્ટાંગ નિમિત્તને જાણનાર કોઈ નૈમિત્તિક આવ્યા સુખો એ તેના અપત્ય છે.' હે ભીમ ! તારે સર્વદા દયા
છે, તે આપનું દર્શન કરવા ઈચ્છે છે.' રાજાએ કહ્યું – “આ પાળવી. નિરપરાધી જીવોની હિંસા ન કરવી, અને - શિકાર
અવસર ક્યો છે? દેવતાઓને પણ દુર્લભ એવું આ નાટ. વિગેરેનો તે સર્વથા તારે અભ્યાસ ન કરવો.” પછી ભીમે
થાય છે તે જોતો નથી ? અમાત્ય બોલ્યો - “હે સ્વામિ નિરપરાધી જીવોના વધનું પચ્ચખાણ કર્યું અને સભ્યત્વ
એમ ન કહો, નાટક સુલભ છે, પણ અષ્ટાંગ નિમિત્તજ્ઞ પુરૂષ પણ પામ્ય, એટલે પુનઃ મુનિ બોલ્યા, “હે કુમાર ! તું ધન્ય
દુર્લભ છે.' પછી રાજાની આજ્ઞાથી દ્વારપાળે તે નૈમિત્તિકને છે. તું બાળ, છતાં તારી મતિ વૃદ્ધ જેવી છે.” વળી ભીમને
સભામાં પ્રવેશ કરાવ્યો, જેના હાથમાં પોથી છે અને જેની વ્રતમાં સ્થિર કરવા માટે પુનઃ મુનિએ કહ્યું, “હે ભદ્ર !
આકૃતિ સુંદર છે એવો શ્વેત વસ્ત્રધારીતે રાજાની પાસે આવ્યો, નિરપરાધી જીવોની હિંસાનકરવાના સંબંધમાં એક ઉદાહરણ
અને મંત્રોચ્ચાર પુર્વક રાજાને આશીર્વાદ દઈને યથોચિત સ્થાને સાંભળ :
બેઠો. રાજાએ તેને પૂછ્યું, “હે નિમિત્તજ્ઞ તમને કુશળ છે? કોક છે પુરૂષો એક ગામનો નાશ કરવા માટે ચાલ્યા, દીનવાણીથી નિમિત્તજ્ઞ બોલ્યો, હે સ્વામિની કુશળતો એવું તેમાં એક બલ્ય જો બલ્યો, “પશુવધથી આપણને શું પ્રયોજન
છે કે જે કહી પણ ન શકાય.’ આથી રાજા સાશક થઈને બોલ્યો છે? માત્ર મનુષ્યોનો વધ કરવો.' ત્રીજો બોલ્યો, “પુરૂષોનો
, -“શું વાદળ ત્રુટી પડશે?” તે બોલ્યો, “હે રાજ! તમે જે વધ કરવો, પણ સ્ત્રીઓનો વધ ન કરવો.' ચોથો બોલ્યો ,
બોલ્યા, તે સત્ય જ છે.' એટલે પુનઃ સાશંક થઈને રાજાએ જેમના હથમાં શસ્ત્ર હોય એવા પુરૂષોને મારવા, બીજાને ન
આદરપૂર્વક કહ્યું – “એ ભદ્ર ! જ્ઞાનથી જે તમારા જાણવામાં મારવા' પાંચમો બોલ્યો, ‘જેઓ આપણો ઘાત કરવા સામા
આવતું હોય, તે નિઃશકુંપણે કહો.” નૈમિત્તિક બોલ્યો, - “હે આવે તેમને મારવા, બીજા શસ્ત્રધારીને ન મારવા.' છઠ્ઠો
સ્વામિન! બહુ કહેવાથી શું? ટુંકમાંજ કહું કે એક મુહૂર્ત બોલ્યો, “કોઈને પણ મારવાની જરૂર નથી, માત્ર તેની સારી
પછી પૃથ્વીપર મેઘ એવી રીતે મૂશળધાર વરસશે કે જેથી સારી વસ્તો જ લઈ લેવી.’ એમના મનની ભિન્નતાને લીધે
પ્રસાદ, મંદિરાદી બધું જળમય અને એક સમુદ્રાકાર થઈ જશે.'
8િ888888888888
(ક્રમશ:))
*888888 8888 8888 8 386 2 8888 8888 8888 H