Jain Shasan 2007 2008 Book 20 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 34

જીવરક્ષાનો મહિમા...
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) $ વર્ષ: ૨૦ ૪ અંક - ૧૫ ૪ તા. ૧૭-૬-૨૦૦૮
થઈશ.’
BOUT USUUUU9999999999999999999999%
જગત સર્વ અનિત્ય હોવાથી હવે મારો આત્મા તેમાં રકત થતો | કાપાલિકની સાથે સ્મશાન તરફ ચાલ્યો. ત્યાં મંડળ ઓળખી નથી. હું હવે પૂર્વપુરૂષોએ આચરેલા યતિ ધર્મનો જ સ્વીકાર | કોઈ દેવતાનું સ્મરણ કરીને કાપાલિકકમારો શિખાબંધ કરવા કરવા ઈચ્છું છું” આ પ્રમાણે મનમાં નિશ્ચય કરી પોતાના
લાગ્યો, એટલે ભીમ કુમાર બોલ્યો, “મારે શિખાબંધ કેવો? હરિવિક્રમ નામના કુમારને રાજ્ય પર બેસાડી રાજા પોતે મારે તો સત્ત્વ એજ શિખાબંધ છે.' એમ કહી ભીમ ખગને તિલકાચાર્ય ગુરૂ પાસે દીક્ષા લઈ સાધુ થયા.
સજા કરી અને સાહસમાં રસિક થઈ સિંહની જેમ તેની પાસે હે ભદ્ર! તે ભુવનસાર રાજા હું પોતે જ છું અને એ ઉભો રહ્યો. એટલે પાખંડીએ ચિંતવ્યું, ‘નો શિખાબંધનો મારા વૈરાગ્યનું કારણ છે. આ પ્રમાણે કહીને પુનઃ મુનિ બોલ્યા છળ તો વ્યર્થ થયો; હવે તો પરાક્રમથી ? એનું શિર લેવું' હે ભીમ! અંગીકાર કરેલ વ્રતમાં તારે નિશ્ચળ રહે.
એમ વિચાર હાથમાં નાની તલવાર લઈ આકાશ જેવડું પોતાનું ભીમ બોલ્યો, “હે પ્રભો ! આપનો આદેશ મને મોટું રૂપ કરી ક્રોધિત થઈ ભયંકર ગરવક તો ભીમને કહેવા પ્રમાણ છે.” પછી મુનિને નમસ્કાર કરીને પર્ષદા બધી
લાગ્યો “હે બાળ ! પરાક્રમથી જ તારૂં મતક મારે લેવું છે, સ્વસ્થાને ગઈ અને ભીમ પણ દેવપૂજા, દયા, દાનાદિક, પણ જો સ્વયં તું તારું શિર આપીશ તો આ તા ભવમાં સુખી અગમ્ય પુણ્ય કરતો યુવરાજ પદવી ભોગવવા લાગ્યો.
એકવાર ભીમકુમાર પોતાના મહેલમાં મિત્રો સાથે ( આ પ્રમાણે સાંભળીને ભીમ બ લ્યો, “રે ચંડાળ! કીડા કરતો હતો, એવામાં ત્યાં એક કાપાલિક આવ્યો, અને
પાંખડિક! માયાવી! હવે તો હું તને મારવાનો જ છું.' એટલે આશીર્વાદ દેવા પૂર્વક ભીમની પાસે બેસી તેને એકાંતે લઈ પાખંડીએ ભીમ ઉપર શસ્ત્રનો પ્રહાર કર્યો ભીમ તે શસ્ત્રનો જઈ કહ્યું, “હે ભીમ ! હે પરાક્રમથી પરોપકારી ! સાંભળ- ઘા ચૂકાવીને હાથમાં કૃપાને કંપાવતો તરત કુદકો મારીને મારી પાસે ભવન લોભિણી નામે એક શ્રેષ્ઠ વિદ્યા છે.મેં
તેના સ્કંધ પર ચડી બેઠો. તે વખતે કરવા રૂપે સ્કુરાયમાન બાર વર્ષ પૂર્વે તેની સાધના કરી છે, હવે તેની ઉત્તર સાધના
જિલ્લાવાળા સિંહની જેમ તેના સ્કંધ પર આરૂઢ થયેલો પ્રેતવન (સ્મશાનમાં આવતી કૃષ્ણચતુર્દશીના દિવસે કરવાની ભીમકુમાર અધિક શોભવા લાગ્યો, પછી ભીમ વિચારવા છે. માટે હે મહાસત્ત્વ! જો તું ઉત્તરસાધક થાય, તો મારી
લાગ્યો, ‘હું આને મારી નાખું?' પુનઃ વિચાર કર્યો ‘કપટથી વિદ્યાસિદ્ધ થાય.’ આ પ્રમાણે સાંભળીને રાજકુમાર મનમાં
શા માટે મારૂં? જો જીવતો રહીને મારી સેવ, સ્વીકારતો હોય વિચારવા લાગ્યો, ‘આ વિનશ્વર અને અસાર દેહથી જો તો વધારે સારું.’ એમ કુમાર વિચારે છે એટલામાં તો કાપાલિકે કોઈનો પણ ઉપકાર થતો હોય તો શા માટે ન કરવો?' તેને બે પગ વડે પકડી આકાશમાં ઉછાળ્યો. એમ વિચારી કુમારે તેનું વચન કબલ રાખ્યું. એટલે પન:
આકાશમાંથી પડતાં તેને કોઈ ય િણી કરસંપુટમાં પાખંડી બોલ્યો, “હે કુમાર ! દશ દિવસ પછી કૃષ્ણ ચતુર્દશી અધર ઝીલી લઈ પોતાના મંદિરમાં ઉપાડી ગઈ. ત્યાં ઉંચા, આવશે; તો તેટલા દિવસ મારે તારી પાસે રહેવું છે.” કુમારે મનોહર અને વિસ્તીર્ણ એવા દિવ્ય રત્નમા સિંહાસન પર તેની પણ પરવાનગી આપી, એટલે તે ત્યાં રહ્યો, અને | કુમારને બેસાડીદેવી કહેવા લાગી, “હે સુભગ ! આ વિંધ્યાચલ કુમારની સાથે ભોજન અને ગોષ્ઠી (વાતચીત) કરવા લાગ્યો. પર્વત છે, તેની ઉપર આમારૂં વિદુર્વેલું ભવન છે અને હુંકમલા આથી મીત્રી પુત્રે તેને એકાંતમાં કહ્યું, “હે સ્વામિન્ ! આ નામે યક્ષિણી અહીં કીડા માટે રડું છું. આજે હું મારા પરિવાર પાખંડીની સાથે તમારે વાતચીત કરવી યુકત નથી. દુર્જનનો. સહિત અષ્ટાપદ પર્વત પર ગઈ હતી, ત્યાંથી પાછી વળતાં સંગવિષની જેમ મનુષ્યને મારે છે....કુમાર બોલ્યો, - હે
કાપાલિકે આકાશમાં ઉછાળેલા એવા તને તેયો, તેથી નીચે મિત્ર ! તારું કહેવું સત્ય છે, પરંતુ દાક્ષિણ્યથી મેં તેનું વચન પડતા તને કરસંપુટમાં યત્નથી ઝીલી લઈને મેં બચાવ્યો. અંગીકાર કર્યું છે, તેથી તેનો નિર્વાહ કરવો એ જ શ્રેયસ્કર છે. અત્યારે હું દુર્વાર કામના પ્રહારથી વ્યાકુળ થઈ ગઈ છું, માટે આ પ્રમાણેનો ઉત્તર સાંભળી મંત્રી પુ2તેને પુનઃ પુનઃ વાર્યો, . તેનાથી મારું રક્ષણ કરે. હું તારે શરણે આવી છું. વળી આ છતાં કુમારે પોતાનો કદાગ્રહ મૂકયો નહિ.
મારો બધો પરિવાર દ્વારા સેવકતુલ્ય છે. હે સુભગ ! તું મારી અનુક્રમે કૃષ્ણ ચતુર્દશી આવી, એટલે રાત્રિના એક
સાથે યથેચ્છ દિવ્ય ભોગ ભોગવ.' પ્રહર પછી વીરવેષને ધારણ કરી નિર્ભય થઈ કુમાર તે
(ક્રમશ:)
*