Jain Shasan 2007 2008 Book 20 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 32

m
wwwwwww...............
mmm અર જમાઈની વાર્તા
શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક) ♦ વર્ષ: ૨૦♦ અંક - ૧૫ ૐ તા. ૧૭-૬-૨૦૦૮
-
હતો તે કોણે લીધો ? તે કહે છે – 'હું જાણતો નથી.’ પુરોહિત કહે છે ‘તેં જ લીધો છે, હે અસત્યવાદી જૂઠાબોલા યાયી નિર્લજ્જ તે મને આપી દે. નહીં તો તને મારીશ’એમ કહીને તે જોડો લઈને મારવા માટે દોડયો પુત્ર પણ મુઠી વાળીને પિતા સામે ગયો. તે બન્નેને લડતા જોઈને કેશવ તેમની વચ્ચે જઈને 'લડો નહિ, લડો, નહિ' એમ કહીને ઉભો ત્યારે યુરોહિતહે જમાઈ ! ખસી જા ખસી જા એમ કહીને તેને જોડાથી પ્રહાર કરે છે. યુત્ર પણ કેશવ આઘો જા, ખાધો જા’ એમ કહીને મુઠીથી તે કેશવને મારે છે. એમ પિતાપુત્ર કેશવને મારે છે ત્યારે તે તેઓથી ધક્કા મુક્કી વડે માર ખાતો જલદી ભાગી ગયો. એ પ્રમાણે ધક્કા મુક્કીથી તે કેશવ, કહ્યા વગર ગયો.
તે દિવસે યુરોહિત રાજાની સભામાં મોડો ગયો. રાજા તેને પૂછે છે - ‘કેમ તું મોડો આવ્યો છે ?
તેહે છે 'લગ્ન મહોત્સવમાં જમાઈઓ યારેલા તેઓ તો ભોજનના રસમાં લોલુપતાવાળા થયેલા લાંબો વખત રહ્યા છતાં પણ જવાને ઈચ્છતા નથી. તેથી યુક્તિથી સર્વેને કાઢી મૂક્યા તે આ પ્રમાણે - ‘મણીરામ કઠણ વજ્ર જેવા રોટલાથી, માધવ તલના તેલથી, વિજયરામ ભોંયપથારીથી અને ધક્કામુકોથી દેશવ’ એમ બધી વાત રાજાની આગળ કહી. રાજા પણ તેની બુદ્ધિથી અત્યંત ખુશ થયો. એ પ્રમાણે જે ભવ્ય જીવો કામ ભોગના વિષયમાં લોલુપ બનેલાં પોતે જ વિષર્યાવકારોને છોડતા નથી, તે આ પ્રકારે દુઃખ ભોગવનારા થાય છે. ઉપદેશ ઃયારકાનું ભોજન કરવાની ત આક્તિસુખ આપનારી નથી. યાર જમાદનો પરાભવ સાંભળીને સસરાના ઘેર જ્યાં સુધી સમ હા જળવાય ત્યાં સુધી જ રહેવું જોઈએ.
અનુસંધાન પાનાનું ચાલુ૩૫૫થી
વાનગીઓ અત્યંત રસવતી બની હતી, પણ જયાં દરેકની પાસે પેલા સુગંધિત જળનાં ભરેલાં પ્યાલાં ગોઠવાયા ત્યાં તો આખા ખંડની હવા જ પલટાઈ ગઈ. ચોગરદમ ત્યાં સુગંધ ! એકલી સુગંધ ! આમંત્રિતોનાં મમજ એ સુગંધની માદકતાથી તરબતર બની ગયાં.
અને જયાં સહુએ એ પાણી પીધું ત્યાં તો દરેકના મોંમાંથી ન સમજાય એવો આનંદનો સીસકારો નીકળી ગયો ! સહુ બોલી ઊઠ્યા
અદ્ભૂતજલ!
રાજાએ કહ્યું, “સુબુદ્ધિ! આજ સુધી તમે મને કેમ આવા અનુપમ પાણીની વાત પણ ન કરી ? શું આપણા નગરમાં જ આવું પાણી મળે છે ?'
‘જી, હા...પેલી ખાળમાં જ, એની દુર્ગંધથી આપે નાકે રૂમાલ દાળ્યો હતો !' મંત્રીએ
કહ્યું.
‘અસંભવ........અસંભવ' એકી અવાજે સહુ બોલી ગયા.
સુબુદ્ધિમંત્રીશ્વર ગંભીર બનીને, ઠાવકા મોંએ કહ્યું, ‘રાજન્! અપરાધ માફ કરજો. આ તે જ ખાળનું તે જ ગંધ મારતું પાણી છે.'
ત્યાર પછી મંત્રીશ્વરે તે પાણીનું આ રૂપાંતર કેવી રીતે થયું તે સઘળી વાત માંડીને કરી અને છેવટે કહ્યું, ‘રાજન્ ! હવે આપ સમજી શકશો કે આપના રસવંતા ભોજન સમારંભમાં અને ખાનની દુર્ગંધમાં હું કેમ સ્થિતપ્રજ્ઞ બની રહ્યો હતો !
રાજન્ ! જે દ્રવ્યને જ જુએ છે તેને જ રામ અને ધિક્કાર જાગે છે, પણ દ્રવ્યન પર્યાયોને જે જુએ છે તેને સર્વત્ર વિરામ જ પ્રાપ્ત થાય છે.
- ટચુી કથાઓમાંથી -૫.પૂ.ચંન્દ્રશેખર વેજયજી મ.
...................................................