Jain_Satyaprakash 1956 02

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 15

કિgs
રોહિણી
લેખક: પૂજ્ય મુનિરાજ શ્રીનિરંજનવિજ્યજી
[પૂ. મુ. શ્રીખાંતિવિજયજી શિષ્ય ] [ પૂર્વ વાર્તાને સાર–અશોકચંદ્ર નામે રાજાને રોહિણી નામે રાણી હતી. તે શક અને રુદનને જાણતી નહોતી. આથી રાજાએ તેને એ જણાવવા માટે પિતાના નાના પુત્રને મહેલના સાતમે માળથી નીચે નાખી દીધો, પણ દેવીપ્રભાવથી એ પુત્રને કોઈ ઈજા થઈ નહીં. ત્યારે રાજાએ માન્યું કે રાણીએ કેઈ ભારે પુણ્ય ઉપાર્જન કરેલું હોવું જોઈએ. આથી તેને પૂર્વભવે જાણવા માટે રાજાએ એકદા તેમના નગરમાં આવેલા જ્ઞાની ગુરુરાજ શ્રીરૂપકુંભ મુનીશ્વર પાસે જઈને હિણીને પૂર્વભવ સાંભળ્યો.
પૂર્વભવમાં રોહિણી દુર્ગધા નામે એક શ્રેષ્ઠીની દીકરી હતી. તેના શ્યામ શરીરમાંથી એવી દુર્ગધ નીકળતી હતી કે કોઈ તેને પરણવા તૈયાર થતું નહોતું. તેથી તેના પિતાએ એક દરિદ્ર માણસ સાથે પરણાવવા લગ્ન લીધું. ચેરીમાં હસ્તમેળાપ વખતે વરરાજા દુર્ગધાના, જાણે અંગાર ઝરતા હાથને સ્પર્શ થતાં જ હાથ છોડીને ચેરીમાંથી નાસી ગયો. પછી શેઠે એક ચેરનો ઉદ્ધાર કરવા માટે તેની સાથે દુર્ગધાને પરણાવી. તે પણ અસહ્ય દુર્ગધને સહન નહીં કરતાં શેઠના ઘરમાંથી ચાલ્યો ગયે.
પછી તે દુર્ગધા ધર્મધ્યાનમાં તત્પર બની દાન દેતી, પિતાનાં દુષ્કૃત કર્મો જાણીને પશ્ચાત્તાપ કરતી દિવસ પસાર કરતી હતી.–અહીથી કથા આગળ વધે છે –]
દુધાને પૂર્વભવ કુખ્ય મુનિરાજ અશોકચંદ્ર રાજાને રેશહિણને પૂર્વભવે જણાવતાં કહેવા લાગ્યા: “તે ધનમિત્ર શેઠ દુર્ગધાનું પૂર્વસ્વરૂપ કેવી રીતે જાણ્યું તે હું જણાવ્યું છે
દુર્ગધાને કેઈ પરણ્ય નહિ તેથી દુ:ખપૂર્વક તે પિતાને વખત પસાર કરે છે તેવામાં કઈક જ્ઞાની ગુરુમહારાજ તે નગરના ઉદ્યાનમાં પધાર્યા. તે વખતે ધનમિત્ર શેઠ પુત્રીને લઈને ગુરુને વંદન કરવા ગયા. ગુરુની દેશનાને અંતે શેઠે ગુરુમહારાજને અંજલિ જેડી પૂછયું કે, “હે ગુરુમહારાજ ! આ મારી પુત્રીએ પૂર્વભવમાં એવું કર્યું અશુભ કર્મ કર્યું છે કે જેથી તે આવા દુર્ગધ શરીરવાળી થઈ?” તે વખતે જ્ઞાની ગુરુમહારાજે તે દુર્ગધાની હકીક્ત નીચે પ્રમાણે જણાવી