Jain_Satyaprakash 1956 02

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 21

રોહિણી
[૧૧૫ તેમનામાં કેટલું મોટું અંતર છે. નક્કી, આ રાજપુત્રએ પૂર્વભવમાં આકરું તપ કર્યું હશે તેથી આ ભવમાં તેઓ રાજપુત્ર થયા છે, સુંદર રૂપવાળા થયા છે. આપણે તે પૂર્વભવમાં પાપકર્મો કરેલાં છે તેથી આ ભવમાં આપણે ભિક્ષુક કુલમાં જન્મ પામ્યા છીએ અને દરિદ્ર છીએ.
આ પ્રમાણે તેઓ વિચાર કરતા હતા, એવામાં તેમણે એક મુનિરાજને જોયા. શુભેદય નજીક હોવાથી તેઓએ ગુરુ મહારાજને ભક્તિપૂર્વક વંદન કર્યું.
ગ્ય અને વિનયવાળા તે બ્રાહ્મણ પુત્રોને જોઈને દયાળુ ગુરુ મહારાજે તેઓને ધર્મને ઉપદેશ આપતાં જણાવ્યું કે, ધર્મ એ તે કલ્પવૃક્ષ સમાને છે, ધર્મ ચિન્તામણિ રત્ન સરખો છે, અને ધર્મ જ પરંપરાએ મેક્ષને સાધનાર છે. જિનેશ્વરેએ જીવદયાને ધર્મની માતા કહેલી છે, કારણ કે દયાના પાલનથી સૌભાગ્ય, આરોગ્ય, દીર્ધાયુ તથા કીર્તિ પ્રાપ્ત થાય છે.
આ પ્રમાણે ગુરુના મુખથી ધર્મનું સ્વરૂપ સાંભળીને તેઓએ ભાવપૂર્વક અરિહંત ભગવંતોને ધર્મ અંગીકાર કર્યો અને તેની આરાધના કરીને તેઓ દેવલેકમાં ગયા. ત્યાંથી વીને દેવ સરખા સ્વરૂપવાળા ગુણપાલ વગેરે નામે તમારા સાત પુત્રો થયા.
હવે તમારે કપાલે નામે જે આઠમે પુત્ર થયે તેનું સ્વરૂપ કહું છું –
વૈતાઢય પર્વત ઉપર ભિલાંકપુર નામે સમૃદ્ધ નગરમાં ચારકીતિ નામે વિદ્યાધર હતું. તે હંમેશાં અરિહંત ભગવાનની પૂજા-વંદન વગેરેથી ધર્મકાર્ય કરતે હતે. તે વિદ્યાધર અંતકાળે સમાધિપૂર્વક મરીને સૌધર્મ દેવલોકમાં દેવ થયા. ત્યાંથી આવીને તે તારો લેકાલ નામે સૌથી નાને આઠ પુત્ર છે. પૂર્વે કરેલા પુણ્યના ઉદયથી જ્યારે તમે તેને ખેળામાંથી નાખી દીધે ત્યારે દેવીએ તેને અદ્ધરથી પકડીને સહાય કરી,
હવે તમારી ચાર પુત્રીઓના પૂર્વ ભવનું પુણ્ય સ્વરૂપ સાંભળે –
વૈતાઢય પર્વત ઉપર શ્રી પુર નામે નગરમાં ચિત્રગતિ નામે એક વિદ્યાધર રહેતા હતા. તેને લાવણ્યવતી ચાર પુત્રીઓ હતી, તે ચારે બહેને એકવાર ઉદ્યાનમાં જઈને કીડા કરવા લાગી. ત્યાં તેમણે પિતાના પુણ્યના ઉદયથી એક જ્ઞાની મુનિરાજને જોયા. તેમણે મુનિરાજને વંદન કર્યું.
તે વખતે મુનિએ તેમને પૂછયું કે, “તમે ધર્મ જાણે છે? અને આચરે છે?” તે વખતે તેઓએ કહ્યું કે, “અમે ધર્મને જાણતા નથી અને તેથી આચરતા. પણ નથી.” ત્યારે મુનિરાજે કહ્યું કે, “તમારું આયુષ્ય ઘણું જ થે ડું બાકી રહેલું છે.” તેમણે પૂછયું કે, “અમારું કેટલું આયુષ્ય બાકી રહ્યું છે?' જવાબમાં સાધુ મહારાજે જણાવ્યું કે, “આજે જ સાંજે તમારું મૃત્યુ થવાનું છે. ત્યારે તેમણે કહ્યું કે, “ઘેડા જ વખતમાં મરણ પામનારી અમે પરલેકમાં સુખકારી એ