Jain_Satyaprakash 1944 07

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 15

[૪૪૩
–વીર. ૨૪
–વીર. ૨૫
–વીર. ૨૬
અંકે ૧૦ ]
શ્રી વર્ધમાન-જિનગુણ-સુરવેલી પ્રભુમુખ હારીઓ ચંદલે, હોઠ લાલ ગુલાલા; અખિ ઈદીવર પાંખડી, કનક ચેલડા ગાલા. પોઈણ પાન જિસી જીભડી, શ્રવણ કામ હીંડાલા; નાસિકા સુડલા ચાંચડી, કંઠે શંખનઈ તલઈ. કમલનાલ જિસી બાંહડી, નાભિ અમૃત કુંપી; હદય શ્રીવત્સસ્ય શોભતા, કડિ હરિકટી લુંપી. અપચ્છરા ન્યા(જ્ઞા) કે પૂતયું, પયોધર પરિ લેતી, હસિહસિ કરતી એવારણ, મણિ ટાચિકા દેતી. માત તેરે લીઓ લાડિલે, સબ ઈદ્ર લડાય; દે દી હરિ મણિ કુંલે, પ્રભુ કાનકું લ્યા. દે દી દેવકે ચીવરે, ફુલ રણકી માલા; કંદુક રાયણ ઉલેચકા, વર શ્રીમણિમાલા. ઘુંટડો અમૃત અંગુઠડે, દીઈ અમૃતષા; જિનજનની બૂરી આંખડી, કરિ કે મત દેષા. સુર સબ જબ નિજ પદ ગયે, ત્રિસલા તવ જાગી; પૂત દેખ્યો સુર પૂજી, હરખે ફૂલણ લાગી.
વીર. ર૭
--વીર. ૨૮
–વીર. ૨૯
–વીર. ૩૦
–વીર
ઋદ્ધિ સિદ્ધારથ વાધીઓ, જન્મોત્સવ કીને. –વીર. ૩૨ રયણની ઘમઘમેં ઘુઘરી, જબ ઠબકતો ચાલે જબ દીઈ કો કડઈ સુંદરી, નાક કુલડી ઝાલે. -વીર૦ ૩૩ મણિ જડિઈ કનક હીંડાલડે, માતા ધૂમણી ઘાલેં; રયણ ટેપી મણિ કંઠ, માતા પૂતને આલે. –વીર. ૩૪
(રાગ – ધન્યાસી) અમરી સરિખી પુરની કુમરી, લે દેતી ભમરી; પ્રભુને ધ્યાનેં હમચી ખૂદઈ, વરતણું ગુણ સમરી રે. –હમચડી ૩૫ હમચી વીર તણું તે ગાતી, નાકે મોતી જોતી; જિનની માતા કી રાખું, ટેલામાંથી જાતી રે. –હમચડી ૩૬ પંચવરણના ચરણ પહિરી, કંચુક કસીયા રાતા; સુત શિણગારી તેહ આપે, રમવા કારણ માતા રે.–ડમચડી ૩૭ રમઝમ કરતી ચરણે નેઉર, કટિ કટિ મેપલ ખલકે તિસલા કહે જિહાં પૂત રમેં કે, પાસેથી મત સલક રેડમચડી ૩૮