Jain Katha Ratna Kosh Part 05

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 392

३० जैनकथा रत्नकोष नाग पांचमो. वात स्वीकारी नहीं, अने जम्यों पण नही, हाथी उपवास करी बेवटें म रण पाम्यो. माटे धर्म जे कां थाय ते कर. पण एम थाग्रह राखवो न ही जे बाटलुंज धर्माचरण था शके तो करवू कडुं ने के, श्लोक ॥ येना ननेन मिष्टान्नं, नदितं मयि काबले ॥ तस्मिंस्तु वदने नोज्यं, कथमनि रसोन्फितं ॥ १ ॥ एवं सोपि जव्यमुक्तः, कदाग्रहयसितो नरः॥ अंते संवर संजातो, दुःखनाजननाजकः ॥ २ ॥ इति आग्यासीमो दृष्टांत ॥ Gए ॥
हवे हंस काक अने बगलां सरिखा साधुनो नेव्याशीमो दृष्टांत. ॥ गोचों व गृहे गतेन मुनिना नान्नं गृहीतं ततो न्येनानि धित आ दिमोऽपरमुनिः पप्रन किं वो वृषं । गेहेशा सरला त्रिधा वदति तां हंसैकग्ब कवत्, हंसानः प्रथमो परो किसमो, बाले बकानोऽप्यहम् ॥ए०॥ अर्थःको एक साधु गोचरीयें कोश्कने घेर वोहोरवा गयो, त्यां ते ग्रहस्थनी स्त्री ये वोहोराववा मांमधु, त्यारे ते साधुयें असुजतानी शंका आणी वहोयं नही, एमज चाल्यो गयो. पनी बीजो साधु वोहोरवा आव्यो तेणे कांश विचार न करतां ते अन्न लीधुं तेने वोहोरावनारी स्त्रीयें का जे पेहेलो साधु आव्यो हतो तेणे तो वोहोर्यु नही, त्यारे ते बोल्यो जे ते साधु ग हशे, एम करी तेनी निंदा कीधी. पडी वली त्रीजो साधु वोहोरवा याव्यो. तेने पण ते स्त्रीय अन्न वोहोरावीने पली पूब्यु जे हे साधु, तमारो शो धर्म बे ? जे कारण माटे पहेलो साधु आव्यो तेणें तो वोहोयं नहीं एमज चाल्यो गयो. अने बीजो आव्यो हतो, तेणे वाहोयं. अने आगलासाधुनी निंदा करी. तेनुं कारण झुं ? ते कहो. त्यारे ते त्रीजो साधु कहेतो हवो के हे बाइ? सरल स्वनावनी धणियाणी, श्रीजिनशा सनमांत्रण प्रकारना साधु ने. तेमां एकतो हंशसरिखा, बीजा काकसरि खा, अने त्रीजा बगलां सरिखा, तेमां प्रथम जे याव्यो ते साधु हंससरि खो जाणवो. बीजो साधु आव्यो ते काक सरिखो जाणवो, अने हे बाइ? त्रीजो हुँ आव्यो ते पोता, पेट नरनारो बगला सरिखो . श्लोक ॥ चक्रांगकाकबकरूपधरा विचित्राः, संत्यत्र शासनबले मुनयो बलेन ॥ अंत बहिर्विशदनावयुता मलीना, ह्यंतर्बहिर्न विशदोन सितोममाक् ॥ १ ॥ए॥ जे मनुष्य नवपामी धर्ममां बालस करे ते पश्चात्ताप पामेतेनो नेवुमो दृष्टांत.
॥ निःस्वः स्वित्सदसीश्वरस्य हिगतो राज्ञा तुतस्मै वरो, दत्तो लाहि गृहा