________________ दृष्टांतशतक. 37 अने बोल दीयो जे वरदान मागो ते आपुं. राणीयोयें कह्यु,जे ज्यारें जोशे त्यारे मागलं. एक दिवस कोई चोरें चोरी करी. तेने राजानां दुकमथी शू लीयें देवा लइ जातो जोश्ने त्रणे राणीयें राजानी पासेथी पूर्वखं वरदा न मागीलीधुं के // चोरने अमे एक एक दिवस जीवाडा, राजायें ते क बुल कयुं. ते पनी प्रथम महोटी राणीये ते चोरने एक दिवस राख्यो, थ ने घऍव्य खरची सारीरीतें खवरावी पीवरावी वस्त्रानूषणादिक पहेरावी सुखी कस्यो. तेमज बीजी बे राणी पण एकेक दिवस राखी एकबाजाथी विशेष विशेष सुखी कस्यो, पण मरणना नयेंकरी चोरें कांश ते सुख जा एयुं नही, हवे चोथी राणीयें वरदान तेने जीवितदान देवराव्यु पनी चारे राणीयोने मांहोमांहे विवाद थयो. एक कहे में वधारे उपकार की धो, अने बीजी कहे में वधारे उपगार कीधो, एम चारे जणीयो वाद कर ती राजानी पासें प्रावी अने राजायें चोरने पुनर्वा, जे तुं था चारे स्त्रीयो मांथी कोनो उपगार मोटो माने जे ? चोरें कह्यु के, चारेनो नपकार ,पण तेमां खरो उपगार चोथी राणीनो बे, के जेणे मुजने जीवितदान आप्यु माटे सर्वदान मांहे मोटुं अनयदान .कमु के के॥न ज्ञातं मरणयात्, सुजग्धमहिमा मया // कदनं नदितं चाद्य, अनयादमृताधिकम् // 1 // // 10 // इति अजयदाने नवाणुमो दृष्टांत समाप्त // हवे जे काम करवू ते उतावल न करतां विचारीने करवू ते ऊपर एक राजा अने चकोर पदीनो सोमो दृष्टांत कहे जे. // तस्थौ हस्तचकोरनृच्च तृषितो वृद्धाश्रयेऽहेर्मुखा, तत्रोर्वादपतजरं नृ पतिना नीरेलयात्तं तदा // तदरीकतमनगेन हि पुनः क्रोधेन वै मारितो, नूपस्तत्तदनूरगश्च पतितः खेदं तु दृष्ट्वाकरोत् // 11 // अर्थः-कोई एक राजा हाथमां चकोर पदीने सश्ने एक वृदनी तलें उनो रह्यो. हवे ते वखतें ते राजाने तृषा लागी अने ते तदनी उपर एक अजगर ले तेना मुखमांथी गरल पडे , पण राजायें जाण्युं जे उपरथी पाणी पडे . तेमा टे पीवा सारु ते राजायें पोताना हाथमां पानना मुमामांहे धस्यो, थने तृषित थको पीवा लाग्यो. तेवारें चकोर पदीये जाण्यु जे जो था जल रा जा पीशे तो तरत मरण पामशे. एम जाणी पाखनो पाटो मारी पाणी दोली नांरव्यं. ते पनी बीजी वार पानं राजायें तेन जलें करीनारो -
