________________
३५७
श्रीनेमिनाथनो रास खंमत्रीजो. श्राव्यो वटपुर तेह ॥ मागे चंशना प्रते, पण नवि आपे एह ॥ ३ ॥ जो ब्रह्मांम त्रूटी पडे,नारि दीधी केम जाय ॥ एक दाणी हांसुं वली, सदु जन मांहे थाय ॥ ४ ॥ नवि दीधी ते कारणे, बलथी ते ले जाय ॥ कनकप्रन मूर्बित थयो, श्वासोवास न माय ॥ ५ ॥ चेत लहीने थारडे, करे विला प अनेक ॥ मदमाता घेला परें, थयो कनक अतिरेक ॥ ६ ॥
॥ ढाल पांचमी ॥ ॥ दीती हो प्रनु, दीठी जगगुरु तुज ॥ ए देशी ॥ राजा हो हवे राजा चं शना पास, जावे हो हवे जावे तव पूजे इस्युं रे॥ आव्या हो हवे अाव्या तुम्हें बहु काल, कारण हो प्रनु कारण नांखो तुम्हें किस्युं रे॥१॥ राजा हो हवे राजा बोले ताम,शिक्षा हो अमें शिक्षा देवाने रह्या रे॥ परस्त्री हो वली परस्त्री वंडे तास, जांखे हो राणीनांखे ते पूज्यज कह्या रे ॥२॥ बोले हो तव बोले मधुनृप एम,नारव्या हो राणीनांख्या 5ष्ट ते ग्रंथमां रे ॥राणी हो तव राणी कहे तुं विचारी, न्याय हो प्रनु न्याय शिरोमणि पंथमां रे॥३॥ सां जली हो राय सांजली लाज्यो तेह, देखे हो तिहां देखे इणि अवसर इस्यो रे॥गातो हो नृप गातो नाचतो राह,स्वामी हो तिहां स्वामी चंझना मति खस्यो रे ॥४॥ मिनें हो तेह मिनें परिवृत दीठ,चिंतवे हो तवचिंतवे चंशना ति हां रे ॥ माहरे हो एह माहरे वियोगें एम, पामे हो जु पामे फुःख धिग मुज इहां रे॥५॥ मधुने हो तिहां मधुने देखावे तास,ते पण हो लह्यो ते पण पश्चा तापने रे ॥धुंधु हो सुत धुंधुने थापी राज, कैटन हो युत कैटन युत व्रत थापिने रे ॥ ६ ॥ विमल हो गुरु विमलवाहननी पास, तप तपी हो बिदु तप तपीछादश अंग नण्यां रे॥ अनशन हो करि अनशन महा शुक्रे था य, देव हो रूडा देव सामानिकपणे मुण्या रे ॥ ७ ॥ कनक हो प्रन कन कप्रन सही उःख, धूम हो केतु धूमकेतु ज्योतिष थयो रे ॥ सांजस्युं हो त स सांना पूरव वैर, गलीयो हो तेह गलीयो दुःख दे नवि जयो रे ॥G ॥ चविने हो तेह चविने तापस थाय, देवता हो वली देवता वैमानिक न लो रे ॥ तिहां पण हो तेह तिहां पण महा शदिवंत, देई हो दुःख देई न वि शक्यो एकलो रे ॥ ५ ॥ चविने हो वली चवीने जम्यो संसार, कम हो थयो कर्मे धूमकेतु वली रे ॥ण समे हो तेह इणसमे मधुनो जीव, शुक्रथी हो हवे शुक्रथी रुक्मिणीकरें वली रे ॥१०॥ पूरव हो तेह पूरव वै
