Jain Dharm Prakash 1978 Pustak 094 Ank 06

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 4

શ્રી જૈન રામાયણુ
(ગયા મંકથી ચાલુ )
શ્રી ત્રિષષ્ટિશલાકા પુરૂષ ચરિત્રમાં
પુત્રીને માટે સ્વેચ્છાથી વર ગણુ કરાય છે, બીજાની ઇચ્છા પ્રમાણે ગ્રહણ કરાતા નથી; પણ મારે તે દૈવયેાગે ખીજાની ઇચ્છા પ્રમાણે વર ગ્રહણ કરવાનો વખત આવ્યેા છે, બીજાની ઈચ્છાથી પ્રતિજ્ઞા કરેલ આ ધનુષ્યનું મારેપણુ જો રામ કરી શકે નહિં અને ખીજે કરે તે જરૂર મારી પુત્રીને અનિષ્ટ વરની પ્રાપ્તિ થાય; માટે હવે શું કરવું ? ” વિદેહાના આવા વિલાપ સાંભળી જનકરાજા ખેલ્યા કે હે દેવી ! તેમ ભય પામે નહિ મે એ રામનું બળ જોયેલુ છે. આ ધનુષ્ય તેને માટે એક લતા જેવુ' છે, '
વિદેહાને એવી સમજાવી જનકે બીજે દિવસે પ્રભાતમાં માંચાઓથી મડિત અવા માંડપમાં તે બ ંને ધનુષ્યરત્નને પૂજા કરીને સ્થાપન કર્યાં સીતાના સ્વયંવરને માટે જળક રાજાએ ખેલાવેલા વિદ્યાધરાના અને મનુષ્યના રાજાએ આવી આવીને માંચા ઉપર બેઠા પછી જાનકી દિવ્ય અલંકારાને ધારણ કરીને સખીએથી પરવરી સતી જણે ભૂમિ પર ચાલતી દેવી, હાય તેમ તે મંડપમાં આવી. લેકનાં નેત્રને અમૃતની સરિતા જેવી તે જાનકી રામને મનમાં ધારી ધનુષ્યની પૂજા કરીને ત્યાં ઉભી રહી નારદના કહેવા પ્રમાણે જ સીતાના રૂપને જોઇને કુમાર ભામંડને કામદેવ પ્રહાર કરવા લાગ્યા. તે વખતે જનકના એક દ્વારપાલે ઊંચા હાથ કરી કહ્યું કે-'સવ' ખેચર અને પૃથ્વીચારી રાજાએ ! તમેને જનક રાજા સૂચવે છે કે જે આ છે ધનુષ્યમાંથી એક ધનુષ્યને ચઢાવે તે મારી પુત્રીને પરણે' આ પ્રમણે સાંભળી પરાક્રમી ખેચરો અને ભૂચર રજાએ ધનુષ્ય ચઢાવવા માટે ધનુષ્યની પાસે ક પછી એક આવવા લાગ્યા; પરંતુ ભયંકર સૌથી વીંટાયેલા અને તીવ્ર તેજવાળા તે બને ધનુષ્યને સ્પર્શી કરવાને પણ કાઇ સમથ' થઈ શકયાં નહિ, તે ચઢાવવાની તા વાત જ શી કરવી ! ધનુષ્યમાંથી નીકળતા તણખાની અનેક જવાળાએથી દગ્ધ થયેલા તે લક્તથી અધમુખ થઇને પાછા નિવૃત્ત થતા હતા. પછી જેના કાંચનમય કુંડલ ચલાયમાન ચઇ રહ્ય છે એવા શરથકુમાર રામ ગજેન્દ્રની લીલાએ ગમન કરતાં તે ધનુષ્યની પાસે આવ્યા. તે સમયે ચંદ્રગતિ વિગેરે રાજાએ એ ઉપહાસ્યથી અને જનકે શકાથી જોયેલા લક્ષ્ણુના જયેષ્ડ બધુ રામે નિ શકપણ જાને ઈંદ્ર સ્પા કરે તેમ જેની ઉપરથી સપ અને અગ્નિજવાળા શાંત થઈ ગયેલ છે એવા વાવત્ત ધનુષ્યના કરવડે સ્પર્શ કર્યો. પછી ધનુષ્યધ રીઆમાં શ્રેષ્ઠ એવા રામ લેઢાની પીઠ ઉપર રાખી બરૂની જેમ નમાવીને તે ધનુષ્યને પણુચ ઉપર ચઢાવ્યુ', અને તેને કાન સુધી સુધી ખેંચીને એવું આસ્કાલન કર્યું કે જેથી પોતાની પ્રીતિના પરહ જેવું તે ધનુષ્ય શબ્દથી ભૂમિ અને અ રીક્ષા ઉદરને પૂર્ણ કરતુ ગાજી ઉઠયુ તત્કાળ સીતાએ સ્વયંમેવ રામના કંઠમાં સ્વયંવરમાળા ાંખી અને રામે ધનુષ્ય ઉપરથી પશુને ઉતારી નાખી પછી લક્ષ્મણે પણ રામની આજ્ઞાથી તત્કાળ અણુવાર્ત્ત ધનુષ્ય ચઢાવ્યુ, તને લેાકેા વિસ્મયથી જોઈ રહ્ય તેનુ આલ્ફાલન કરતાં તેણે નાદથી દિશાના મુખને ધિર