Jain Dharm Prakash 1966 Pustak 082 Ank 06 07

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

(૫૪) - જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ચત્ર-વૈશાખ આ મુજબ સ્થવિર આર્ય શાતિશ્રેણિકથી શ્રમણજીવન દરમ્યાન ૫૦૦ ગ્રન્થ રેમ્યા હતા એ નીકળેલી ઉચ્ચ નાગરી શાખા, સ્થવિર આર્યદિન્ન ઇતિહાસ છે. પછીની કોઈ ભગવાન શ્રી મહાવીરના નિર્વાણુ , “ પક્ષમ રામકથાન, પછીના ચાર શતકમાં ન હતી એમ કહી શકાય અને
पंचसया सक्कया कया जेहिं । પૂર્વધર ભગવાન શ્રી ઉમાસ્વાતિ મહારાજા પણ તે
पुव्वगयवायगाणं, तेसिमुमासाइनामाणं ॥" શાખામાં ઉત્પન્ન થયેલા પિતાને સ્વયં જણાવતા હેઈ. તેઓ પણ તે દરમ્યાનમાં ન હતા એમ કહી શકાય.
અને તેઓ પૂર્વધર હોઈ પૂર્વગત વસ્તુઓની
વાચના-આપતા હતા એ પણ હકીકત છે. તેમની ભગવાન શ્રી મહાવીરના નિર્વાણ પછી ૪૭૦ વર્ષે
વાણીના પડઘા ગ્ય આત્માઓના ચિત્તમાં ઘણું વિક્રમ સંવતની શરૂઆત થઈ છે એમ ઉલેખ છે.
સમય સુધી પડ્યા કરતા હતા. આજે પણ પડે જ છે. 'सुम्ममुणिवे अजुत्ता, विक्रमकालाओ जिणकालो.' આ વિક્રમ સંવતની શરૂઆતના સમયની આસપાસમાં ' , તેમણે રચેલા અનેક ગ્રન્થમાંથી આજે બહુમૂલ્ય પૂર્વધર ભગવાન શ્રી ઉમાસ્વાતિ મહારાજ થઈ ગયા શી તવાથીધિગમ સૂત્ર, પ્રશમરતિ પ્રકરણ, શ્રાવક હોવા જોઈએ.
1 પ્રજ્ઞપ્તિ, પૂજા પ્રકરણ, જંબુદ્વીપમાલ વગેરે ઉપલબ્ધ
થાય છે. તે સિવાયના આ કાળમાં અનુપલબ્ધ રહ્યા પૂર્વધર ભગવાન શ્રી ઉમાસ્વાતિ મહારાજા, છે તેમના રચેલા ગ્રન્થમાંથી કેટલાક ગ્રન્થ ઉપર વાચક મુખ્ય શ્રી શિવશ્રીના પ્રશિષ્ય અને અગ્યાર તેમની પછીના આચાર્યોએ ટીકા ગ્રન્થ પણ લખ્યા અંગના જ્ઞાતા શ્રી દેવનંદીના સુવિનીત શિષ્ય હતા છે અને શ્રી તત્વાર્થ સૂત્ર ઉપર તે ખુદ તેમણે તથા તેમના વિદ્યાગુરૂ મહાવાચક ક્ષમણ શ્રી મુપાદના ભાગની રચના કરી છે. શિષ્ય વાચક શ્રી મૂલાચાર્ય હતા.
દિગંબર આચાર્યોએ શ્રી તત્વાર્થ તેમને જન્મ ન્યાપિકામાં થયું હતું અને તેમના
ટીકા ગ્રન્થ લખ્યા છે. સંસારી માતા-પિતાનું નામ ઉમા તથા સ્વાતિ હતું.
તેમના દરેક ગ્રન્થોમાં, ગુરૂ પરંપરાએ મળેલું દશમું પૂર્વ ભગવાન શ્રી મહાવીરના નિર્વાણથી
નવણિથી જ્ઞાન હોઈ “કાફિકમેળાd” તે સત્ય હકીક્તને ૫૪૦ વર્ષ સુધી હતું એ ઉલેખ છે, “વળવુત્ર- જણાવનાર અને આત્માને તેની ઉજળી દિશામાં સુસુ qયરે ટપુળ્યા x x x;” તદનુસાર, તેઓશ્રી પણ
પ્રકાશ આપનાર છે. તે સમય અગાઉ થઈ ગયા હોઈ તેમને પણ
એક આચાર્ય ભગવાન શ્રી ઉમાસ્વાતિ મહારાજાને, દશ પૂર્વનું જ્ઞાન હોવું સમુચિત છે.
શ્રી આર્ય મહાગિરિ મહારાજાના શિષ્ય શ્રી બલીભગવાન શ્રી ઉમાસ્વાતિ મહારાજાના દીક્ષાગુરૂ ષહના શિષ્ય તરીકે જણાવે છે અને તેમના શિષ્ય અગિયાકે અંગના જાણકાર હતા, એ વસ્તુ સૂચવે છે તરીકે શ્રી શ્યામાચાર્યને જણાવે છે. કે તે સમયમાં આગમે વિદ્યમાન હતા. આથી
- સૌ કોઈ ભવ્યાત્મા, ભગવાન શ્રી ઉમાસ્વાતિ દિગંબરે આગમ વિચ્છેદ ગયાનું જે કહે છે તે
મહારાજાના રચેલા મહાન ગ્રન્થોના અભ્યાસમાંથી નિરાધાર છે..'
આત્માની ઊજળી દિશાના પ્રકાશને પામે અને ભગવાન શ્રી ઉમાસ્વાતિ મહારાજાએ પોતાના પરિણામે અવ્યયપદને વરે, એ જ શુભાભિલાષા.'