Jain Dharm Prakash 1965 Pustak 081 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 8

શ્રી જૈન ધર્માં પ્રકાશ
( ૪૨ )
સામેજ ઉભા રહી ખીજાની દન ભાવનાને કી રાખે ! વાંરવાર પૂજા કરતા ધરાયજ નહીં. વારંવાર પ્રભુના અગાને સ્પર્શી કરે, અને કાઇ અપૂર્વ ભાવનાને પ્રગટ કરતા હોય, અનેક ભાઈ બહેનેાના દનમાં અને પૂજામાં આડા આવી ઊભા રહે, સૌથી ભગવાનના લાડકવાયા અને સાચા ભગત ગણાવા માટે ખૂબ વાર્ પ્રભુ આગળ આડા ઊભા રહે, આવા પૂજારી પણું સાચે જ પૂજાના દુશ્મન ગણાય એમાં શંકા નથી.
ધૂપપૂજાના ધણા ભગતા તે ધૂપ કરવાની અગરવાટ પ્રભુના નાક સુધી પહેોંચાડે અને મોઢેથી ધૂપપૂજાના દુહા ઉચ્ચવરે વાંરવાર ાકારી કોલાહલ મચાવતા હેાપ છે. એમને મન પ્રભુની ધ્રાણેદ્રી પૂરી થઇ ગઇ છે. અને આ ભગતનુ ધૂપ પ્રભુના નાકમાં ધુસવુજ જોઇએ. કારણ એજ સાચા ભગત છે એમ શી રીતે સિદ્ધ થઈ શકે ? વાસ્તવિક શ્વેતાં ધૂપથી ત્યાંનું વાતાવ૨ણુ સુરભિગ ધમય કરી ભાવના શુદ્ધ થવામાં મદદરૂપ થાય એ ધૂપના ઉદ્દેશ હોય છે. પણ ધણા ભગત ત્રણચાર અગરબત્તીના કટકા સાથે સળગાવી ખૂબ ધૂમાડે કરી મૂકે છે. હેતુ એ હેાય છે કે, પાતે બધાએ કરતા મોટા છે. એમ લકાના મનમાં ઠસાવવું। પેાતાની એ કૃતિથી કાંઈક પ્રભુની, આશાતના થઈ લેકામાં પણુ કાંઈક અણુગમે પેદા આપણે કરીએ છીએ એવા વિચાર કરવાની એમને ફુરસદ જ કાં હાય છે ? તેથી જ એવા ધૂપભગતે ખરે જ પૂજાના અરિજ સિદ્ધ થાય છે એમાં જરાએ આશ્ચર્યોં માનવાનું કારણ નથી..
કા પૂજા કરતું હોય તેમાં પેતે વચમાંથી જ માટેથી એકાદ દૂહા લલકારી પ્રભુના અંગ ઉપર ટપકા કરવા શરૂ કરી દે, અને પહેલા પૂજા કરી રહેલાનો મનેાભંગ કરે અને એમ કરવામાં પોતાનુ સર્વોપરીપણુ બતાવે એવા પ્રસંગે કેટલીએક વખતે આત્માને પરમ શત્રુ જે ક્રોધ કે જેને સ થા નહીં તેા છેવટ અંશતઃ નાશ કરવાના ઉદ્દેશ પૂજા કરવામાં
{ ફાગણ
રખાએલો છે, તે જ આત્માના મહાન દુમન આવી ઉભા રહે છે. અને આપસમાં ખેોલાચાલી વધી પડે છે, આંખ લાલ થાય છે. અને એ પ્રશમરસ નિતરતી મૂર્તિ આગળ રણ ખેલાય છે. છતાં એવા ભગતને સાચા અર્થમાં પૂનરી શી રીતે ગણી શકાય ?
પૂજા કરતી વખતે પ્રભુના અગપ્રસંગે આપણે વિશે।ભિત કરીએ છીએ કે કેમ? પ્રભુના મુખારવિંદને વિચિત્ર રૂપ તે આપણે આપતા નથી ને ? એના વિચાર કરવા જેટલો વખત છેજ કયાં ? એ તે લપ પતાવવાની છે ને ? દુકાન અને ગ્રાહકો રાહ જોઈ બેઠેલા હોય તેને જવાબ આપવા માટે લા જવુ જોઇએ ને! આ છે આપણી પૂજા કે પ્રભુના અંગ ઉપર ટપકા કરવાની પદ્ધતિ ! આવા પૂજારીઆને પ્રભુના સાચા પૂજારી ગણવાની હીંમત કાણુ કરે !
સ્ત્રીએ પ્રભુના ડાબે પડખે ઉભા રહી પૂજા કરે અને પુરૂષા જમણા પડખે ઉભા રહી પ્રભુની એકેકની મર્યાદા રાખી પૂજા કરે એવે સામાન્ય નિયમ છે. છતાં તેનું યથાસ્થિત પાલન કણ કરે! આપણને તેા ગમે તેમ કરી કામ પતાવવું રહ્યું. ભલે પ્રભુના દરબારમાં પ્રભુની આશાતના થાય, વિનય ન સચવાય, પણ આપણે તે દાંડાદોડ ધામધુમ કે ગમે તેમ કરી ટપકા કરી છુટા થવાનુ હોય ત્યારે આવા નિયમ તરફ જોવાય જ શા રીતે। પોતાની મેટાઈ અને સગવડ આગળ બાકી બધું ગૌણુ ગણનારા ભગતે ભલે પાતાને સાચા પૂજક માનતા હોય પણ પૂજા
વિધિ તેમની પાસેથી હારો માઈલ દૂર છે, એ સારી પેઠે સમજી રાખવુ જોઇએ, આવા પૂજકો પાસેથી પ્રભુ બચાવે !
નાની દીવીએ પ્રગટાવી વારંવાર આરતી ઉતારવાની પ્રથા ખૂબ વધી પડી છે, લેા અવરજવર કરતા હાય અને વચમાં આ દીવીઓ દેખાવે પ્રગટ થયા કરે છે અને આરતીએ ખેલાય છે. લેકા તેા આડે ઉતરતા જ હોય એવી આરતીએ પતાવ્યા પછી એ દીવીએ ગમે ત્યાં મૂકી દેવામાં આવે છે.