Jain Dharm Prakash 1964 Pustak 080 Ank 02

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

ન્યાયાપાર્જિત ધન એટલે શું?
અંક ૨]
માગીએ છીએ કે, આપણે પ્રત્યક્ષ જાણતા હાઇએ કે, એ ધન અન્યાયના નાગે જ આવેલું છે, એમાં શંકાને સ્થાન ન હોય ત્યારે તે આપણા માટે એ અન્યાય અને અવમ્ય કાર્યો ખરૂ તે! એ પાપના આપણે પણ ભાગિયા ખરા ને ! આ વિષય પરત્વે અનને બે-ત્રણ દાખલા પ્રત્યક્ષ હેવામાં આવેલા છે, તેને ઉલ્લેખ અહીંઆ કરવાથી અમારા કહેવાતો મુદ્દો સ્પષ્ટ થઇ શકશે. એ દાખલા ઉપરથી આપણે ધર્મ ભાવનાને કેવુ રૂપ આપી શકીએ છીએ અને ગમે તેવા પાપકર્મોથી દેવદ્રવ્યની
તીહેરી તર કરીએ છીએ. એના ખુલાસે સ્વયમેવ
તરી આવશે.
એને કાઇ ખુલાસો કરે તે સારૂ ! અને આ બધી ખટપટથી પુણ્ય આંધનારા માટે કયુ દેવસેાક મળે એ પોથીમાંથી શેાધ કરી કાઇ કાઢી આપે તે પેલા લુકાની પુણ્ય પ્રકૃતિની લેાકાને ખબર પડે !
( ૯ )
બીજો દાખલો પણ આ મુદ્દાને અનુસરી એધપ્રદ થઈ પડે એવા હાવાથી અમે અત્રે રજુ કરીએ છીએ.
રામકુવર ડાથી ધણા લેાકા સમેતિશખરની જાત્રા કરવા નીકળેલા તેમની સાથે જવા તકાળેલા. બધા લેાકેા ભલ્લા અને ધ કરવા નીકળેલા જાણી ડેાશી તે નિશ્ચિંત હતા. એ બધામાં કોઈ ચાર અમર અસત્ય એજ્ઞતારા અને ખોટુ કામ કરનારા કામ હશે એની રામકુવર ડેશીને શી ખબર ! એક સ્થળે શી દાતણ કરવા ધર્મશાળાના એટલા ઉપર એડ્ડા. હાથમાંથી મેડ્ડાવાળી સાનાની વીંટી કાઢી બાજુમાં મૂકી. દાતણુ કરી ડાથી ત્યાંથી અંદરના ભાગમાં ગયા. વીંટી લેવાનું ભૂલી ગયા. એ ધર્મી જાત્રાળુઓની નજરે વીંટી પડી. તેમણે તે તરત જ ઉપાડી લીધી, અને છુપાવી દીધી. ડાીતે યાદ આવતા વીંટીની તેમણે ખૂબ તપાસ કરી પણ જ્યાં સાહુકાર ગણાતા ચારના ગજવામાં તેને સ્થાન મળ્યુ હાય તે વીંટી જડે જ કેમ ! ડોશી તે વીંટીની પાછળ થેાડા આંસુ ઢાળી સ્વસ્થ થઇ ગયા. પેલી વીંટી ઉપાડનારાઓને તા ખૂબ મા પડેલી હતી. બેએ ડેશીને વારેઘડી દિલાસો આપવાનુ સ્વાંગ સજી આવતા. અને અનેક ઉપદેશની વાતા સંભળાવી જતા. જાત્રા પતાવી બુધા
એક ગામમાં એક ડોશીમા રહેતા હતા. એમનુ એક ઘર હતું. ડેશીમા માંદા પડ્યા. શ્રવાને તેની ખબર પડી ગઈ. ડેશીમાના વારસે બીજે ગામ રહેતા હતા. ડેાશીમાનુ ઘર આપણે દેરાસર ખાતામાં મેળવી લએ તે સાર. એમ વિચાર ચાહ્યા. એમાં ઉતાવળની જરૂર જણાઈ. ડોશીમાના વારસે આવી લાગે તે માલ હાથમાંથી જાય એવા પ્રસંગ હતા. એવામાં તેા ડેાશીમાના પ્રાણ નીકળી ગયાના સમાચાર શ્રી વળ્યા. દોડાદોડ શરૂ થઈ. ડાશીમાના નામથી દેરાસર માટે ઘરનુ બક્ષીસપત્ર ઉતાવળથી લખાઇ ગયુ. મડદાનો અંગુ। દસ્તાવેજ ઉપર લેવાઈ ગયા.
છે.
રજીસ્ટર સાહેબ આવ્યા અને મરેલી ડેાશીમાનાવેલી તેથી તેમને તે પચે તેમ હતી નહીં. ખૂબ
પ્રશ્નોત્તરા લખાઈ ગયા. અને દસ્તાવેજ નોંધાઈ પાકા થઈ ગયા ! બધા ધર્માં શ્રાવકા દેવદ્રવ્યમાં વધારા કરી મહાપુણ્ય ભેગુ કરી વિખેરાઈ ગયા. રાત વીત્યા પછી ડાશીમાના શરીરને ઠેકાણે પાડવામાં આવ્યું. ડેાશીમાનું ખીજું ચેાહ્મણું જે હતુ. તે દેરાસરની તીજોરી ખાતે ડોશીમાના સ્વસ તાપથી જમે થઇ ગયું. આ દેવદ્રવ્યનું પુણ્ય કેવું અને ન્યાયસંપન્નતા કેવી રીતે
વિચાર મંથનમાંથી તાડ નીકળ્યા કે, મંદિરમાં શામ મૂર્તિ છે એની ચક્ષુએની ઉપર ભીની જગ્યાએ જે આ વીંટીની ભીવઇએ બનાવવામાં આવશે તે સારી શૈલા આવશે. અને આપણે ધર્માં કર્યાં ગણાશે. સાથે સાથે આપણેને પુણ્ય તા મળશે જ અને ડાશામાને પણ તેનાં પુણ્યના થડો ભાગ મળે તેમ છે. આ પુણ્યશાળીએ એમ જ કર્યું લાગ જે ડાશી દર્શન કરવા આવેલા એવામાં એક પુણ્યાત્માએે ડાશાને કહ્યું, માજી જુઓ ! તમારી વીંટી ખેવાએલી તેની બનેલી ભીષએ કેવી સુંદર જણાય છે ! દેશી એ સાંભળી આશ્ચર્યચક્તિ થઈ