Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 7

કૃપતું લાના બચ9/ ઉપર પાંજર શેર મા કો હી તે પN પ્રત્યે છે ચાઇને તમ. મરાળી હારે ન ત્યારે તે છે જે દેખાતે જો કે ગગન તરના - રાવી હોય એવી જણાતી હતી. ત્યાં સુંદર લોલ શાંતિ ૧૪ બેસી પંઢ ક્રીડ કરી રહ્યો છે. નનિધાન ફેલાની હતી ને તેથી બજારની ભૂમિને જાણી લાવી લમાં આવી રળી. નવ ગ્રહે પ્રસન્ન થયા અને ભાવ ન આવી હોય એવી લાગતી હતી.—અથવા પગે જણાવતા ! સઢ તાણ્યા કે જે જોદને લેકાના અળતા ચેપડીને ત્યાં હામીદેવી પધાર્યા હતા મન માહી જ તા-પૂરા થઈ જતા. બહુ લેકે રાચતા- તેને લાલ રંગ ન હોય એમ જણાતું હતું. રનની માચતા નાચી ઉડતા હતા. બધા પોતાના સાજ પીક્ષા કરવામાં કુશળ પુજ્ય રત્નાની પરીક્ષા કરી સજતા હતા. વર્ષ ના વોન વાગતા હતા. જાણે કરીને બાજુમાં રન માટે ઢગલે કરતા હતા. નવું રાજય મળ્યું. મને ડર પટમંડ ૫ મેધા ડર નાણાવટીઓ નાણાંની પરીક્ષા કરીને એવા તે છત્રરૂપે શાભ હવે અને તેને બાજુ ઉ991ના રેલાવતા હતા કે જાણે સુગિયી નદીની રેલ આવી. તર'ગા યમર વ »નતા હોય એવા દીપતા હતા. એક કાપડના વેપારી-દેસીઓ વિવિધ દેશનેગરના ઊંચા સાગરની વેળા–ભારતી, બીજા માનની કરેલ અને રને અનુકૂળ વ રેશમી-સૂતર વગેરેના પટકુળ. ત્રીજી પવનની પ્રેરણા એ ત્રણે અનુકુળ વેગને લઈને ચીની, મસજજર, જર, બારૂં વગેરે પાથરતા હતાવહાણે પોતાના ગેલમાં આવી જેને વેગપૂર્વક ચાલતા તે દુકુલે એવા ચમકતા હતા કે જાણે પિતાના ' હતા. વહાણને વેગ એટલે બધે વધી ગયા હતા કિરથી સૂર્ય અને ચંદ્રને પણ જીતવા ને નીકળ્યા કે જે જોઇને એમ લાગતું હતુ' કે પવનને રિખડા- હાય ! સોનાના ઝીણા ઝીણા તારાની મનરમ ગૂંથણીવેલે વેગ બમણો કરીને પવનથી વધુ વેગે વહાણ વાળું પરિમલ યુક્ત પામરી વસ્ત્ર ત્યાં પ્રસર્યું હતું આગળ વધતા હતા. એ લોકોના મનમાં વેગ વિદ્યા તે જોઈને એમ જણાતું હતું કે-અહિં આ ભમરની અતિ તેજ છે એમ અદ્દભુત મહત્તા ઉપજાવતું હતું. આવલી ભિક્ષા માંગી રહી છે-તે કહે છે કે તમારામાં વહાણેને આવતા અવલેકીને ચારે દિશામાં મેટા જેવી રેહણાચલની કાંતિ છે તેવી અમને આપે મેટા કાચબાએ ત્રાસી જતા હતા. એ જોઇને એમ કે જેથી અમારા મન શાંત-ખાંતિવાળા થાય, થતું હતું કે આ વાવટી લો કાનું દારિદ્રય લ જજ જેમ વસત કણિયાર-કરના ફૂલે ફોભે તેમ મણીપામીને નાસી જાય છે પ્રમાણે બહુ આ બર- આર મણિની માળાઓ માંડીને છે. ભતા હતા. પૂર્વક વિલાસ કરતાં વહાણે આગળ ચાલ્યા અને સુરઢિયા-સયાઓ તેલ-લેલ પાથરીને રહ્યા હતા પિતાનું ઋતુ બંદર મેળવીને સુયશ અને કે જેની સુવાસ આકાશમાં વિસ્તરી હતી. મનને ઉલ્લાસ પામ્યા.
બહેકાવી મૂકે-આકુળ કરી દે એવી કરતુરી તોળતા બંદરે પહોંચીને વેપારીઓએ ત્યાં બજાર માંડવ્યા, હતા કે જેની સૌરભથી ગુંજારવ કરતાં ભમરાએ ત્યાં જ વેપારીઓ મળ્યા. જેમ એક હારમાં પણ નિશ્ચલ થઈ જતા હતા. ત્યાં લીન-ડૂબી ગયેલા આવેલા દેવવિમાને શોભે છે તેમ ત્યાં હારબંધ લોક સમય કયાં જાય છે તે પણ જાણુતા ન હતા. અજોડ હા ભવા લાગ્યા. રત્નનો શ્રેણી ત્યાં થાકના થાક લેકે જોવાનું અને ખરીદવાને ઊમટ્યા ઘણી શાતી હતી-જાણે લક્ષ્મીના હારની કાંતિ ન હતા અને ભીડને લઈને શેર-બાર કરતા જોરપથરાઇ હાય ! સોનામહોર તો ગણીગણતી ન હતી પૂર્વક આગળ વધતા હતા. કેસરની કાતિ યુક્ત અને રૂપ મહારને ત્યાં કાંઈ તૂટે જ નહતા. મહા- શરીર ધારણ કરીને જાણે કસ્તૂરી ધીરતા ધારણ મૂલ્યવાળા મેતીએ ત્યાં ગોઠવ્યા હતા તે એવા કરીને પોતાના નીચ પણાને-સ્થામ-વર્ણને દોષ લાગતા હતા કે ન્યાય-વેલડીના પુપે ઉતારીને ન ટાળતી ન હોય એમ લાગતું હતું. અને જો એ દોષ 4 પાથર્યા હોય ! બાજુમાં મરકત મણિની હાર ગોડવી ટળે તો નિષ્કલંક એવી પોતાને જગત્ આદરે અર્થાત્