Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 09

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 7

વમાન-મહાવીર
(૧૧૭ )
કપમૃત્યુમાંથી ચાલી નીક.. રાણીએ વાત દરમ્યાન નીતિને આશ્રય લીધા. તેઓ જાણુતા હતા કે વિશ્વપિતાને નિશ્ચય અફર બતાવ્ય, નાની વાતે મેટું ભૂત એક પાક લડવૈયા હતા. અને ઉદ્યાનમાંથી ઉપ રાષ્ટ: લીધું છે. એમ મહારાજને વિશ્વનંદીને ચેક્સ બહાર કાઢવાની જરૂર હતી, પણ સીધી રીતે એને લાગ્યું, પણ એના ખેલમાં હતું કે ઇઃ પકડે ત્યારે કહેવરાવી શકાય તેમ નહેાતું. રમે ભારે બળવાન અને
શ્રી રાદથી લીધી જાય જ નહિ. આવી સ્ત્રીહઠ સામે મહાન ધે હતા અને રાજા અને રાજ્ય તરફ પતે રાજ હઠ કરે તે કરી શકે, પણ રાણીના દૃઢ એની ભકિત હતી, પણ એ કેદઈ પ્રકારનું અપમાન નિર્ણય અને અવાજ પર થી એને લાગ્યું કે વાતને સહન કરી શકે તેવા નહોતા. એ સીધા સરળ, સામે જે ત!વામાં આવે તે તૂટી જશે, અને કોઈ પણ ધા કરનારે; પણ સેવક થાય તે દીકરા આપે તે ભેગે છે તે રાણીને ખેદ બેસવા તૈયાર નહેાતે. ખૂબ અને સામે પડે તે ધાણ કાઢી નાખે તેને મક્કમ પ્રેમ-સ્નેહથી હવન ગાળેલ રાજાને આ ફારમે હતા. આ બાજુ રાણી સમજાવી સમજે તેમ ન હતી પ્રસંગ હતું, અભૂતપૂર્વ હતે., અનન્મૃત હ. અને રાણી કાંઈ આડું અવળું કરી બેસે તે રાજાને અત્યત શાન વદને મહારાજા વિશ્વદા કોપગૃહની મન પર તેની શું અસર થાય અને રાજા ચક્કરે બક્કાર નીકળ્યા અને કેરી જાતને નિશ્ચય ન કરી ચઢી જાય તો રાજયમાં કેટલી દુર્ધવસ્થા થઈ જાય શેકવા માટે બે ધરતો રાજસભામાં ગયો.
તેનો કપના કરી તેમણે વિશ્વભૂતિને બગીચામાંથી વિશ્વનંદી મહારાજાએ તુરત પિતાના મંત્રીઓને બહાર ખેંચી લાવવા માટે શું કરવું અને રાણીને હજીકત જણાવી, કુશળ મંત્રીએ સર્વ હકીકત અનુ- જીવ બચાવવા શો રસ્તો લે તેની મુંઝવણભરી માનથી સમજી ગયા. ઈષ કેવી ચીજ છે અને એને વિચારણા કરી. સ કરીને દાસદાસીઓ કેવી કેવી જાતની અતિશયોક્તિ કેટલીક ગડમથલ અને ચર્ચા કર્યા પછી તેઓએ કરી જાગતી રાખે છે. એવી કપના કરી. તેમણે એક આખે પાસ ગોડ. મહારાજા પોતે પણું રાજાને ધીરજ રાખવી કહ્યું. પિતામાંથી એક બે રાણી આખી યોજનામાં સંમત થયા, રાણીએ તે યુક્તિનું * પાસે જઈ આવ્યા, પણ મહારાણું તો અત્યારે જીવ પરિણામ ક૯પી લીધું અને ભજનત્યાગ અને
પર આવી ગયાની વાત કરતી હતી. વાત તે તદન રીસામણાં મુકી દીધો. દમ વગરની હતી, પણ માણસનું મન જયારે એક હકીકત એવી ગોઠવી કે બીજે દિવસે સવારે વેન પર ચઢી જાય છે ત્યારે પછી એ સર્વ વિવેક રસ્તાના થાકેલા દેખાતા બે, ચાર પુએ કાગા-લેખે કે મર્યાદા ચૂકી જાય છે, રાણી અત્યારે વેન પર લઈને મહારાજા પાસે દ્વાજર થઈ ગયાં. તે કાગળમાં ચઢી ગઈ છે એટલું જ નહિ, પણ પાકે હઠે ચઢી જણાવ્યું હતું કે-સીમાડા ઉપરના ભંડલાધિપ જીવ પર આવી ગઈ છે એમ તેમને જણાતાં પાછી પુષસિંહે ઉપાડે લીધે છે, એ ગામડાના લોકોને મહારાજા પાસે આવ્યા.
ખૂબ સતાવી રહ્યો છે અને તેણે મહારાજા વિશ્વનંદી આ બીજી મહારાજાને લાગ્યું કે-કુળક્રમાગત, સામે ઉઘાડે બળવે જાહેર કર્યો છે. આ આખી નિયમ પ્રમાણે એક ભાઈ બગીચામાં વિલાસ કરતા હકીક્ત બનાવટી હતી, કારણ કે મંડળેશ્વમાં હોય ત્યારે ત્યાં બીજો ભાઈ જાય નહિ. એટલે અત્યારે પુસિંહ સર્વથી વધારે વફાદાર હતો, ઘણી મોટી વિશ્વભૂતિને બેલાવી લેવાયું એમ પણ નહોતું અને રીયાસતવાળા હતા અને રાજ્યને ખરા સેવક હતા. વિશાખનંદીને ત્યાં મોકલી શકાય તેવું પણ નહોતું. મહારાજા વિશ્વનંદીએ આ સમાચાર વાંચી લશ્કર ભારે ગૂંચવણ ઊભી થઈ. રાણી પાછી કરે તેમ ને તૈયાર કરવાનો હુકમ આપે, રણની ભેરી વગડાવી, હતું અને મહારાજા અન્યાય આચરે તેમ પણ હાથી, રથ, પાયદળ, ઘેડ તૈયાર કરવાના હુકમ નહેતું. આવા પ્રસંગ ઉપર તેમણે એક ફૌટિલ્ય છોડવા અને પુરુષસિંહ ભંડોળાધિષને ઠેકાણે લાવવા