Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 09

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

આ જૈનવ
પ્રકાર
રાવી છે કે કઈ દિવસ નહીં અને ૨. જે આ વા પણ આપ સ્વીકાર કરતા નથી, કારણ કે આપને ? તોબરો ચઢાવી બેઠા છે કે તે દિલ ખોલીને મારા પર અનેક જ નથી. હવે હું ધર ડી થવા આવી. વાત કરે તો કાંઈ સમજ પડે.”
મારે તે બગીચે જોઈએ જ, મારા પુત્ર ત્યાં : ૮ - પ્રિયંગુ-“તમને માસ મેટું જ કયાં ગમે છે ? ખાલી કરે સ્મને મારી દાસી ત્યાંથી ફળ-ફૂલ લાવે તે હા, નહિં ઉપર ઉપરના મલાવો કરીને મને ક ક મ ાળી તો ના. ખાલી પ્રેમની મી 31 મી ડી વા છે અને કુર મૂઠો છે? મારું તે જીવત જ નકામુ છે ” ( આમ ઉપરના મiાવી છેડી દો અને કો તો કામ કરી દો, બેડલીનું આમાંથી શ્રાવણ ને ભાદરવરમાવવા માં સ્થા) નહિ તે તમે મને એ વતી કાલે જીવતી નહિ જી "
વિધનંદી-“પણ આમ ને આમ અધર વાત રાજાએ જોઈ લીધુ' કે છે, જે તે કારણે વાન કયાં સુધી ચલાવે ખરો ? કદ અલ કરો એફદમ વધારે પડતી થs! ગઇ છે. મારી અને કે વસ્તુઓની કમીના પડી દ? કે' અપમાન જી લીધી છે તે કઈ રીતે છેડે તેમ નથી. અને કર્યું? કઈ સ્વજનના સંબંધમાં દુઃખEયક સ મ - વિશ્વત જેવા ભ!!! બાળક ને ક1િ:ને ચીડવવાનું ચાર આપ્યા ? છે. શું તે દિલ .કને તે કહે કે અન્યાય કરવાનું કાઈ કારણ નથી, એ કાંક ખબર પડે. ”
" (વિશ્વતિ ) કાદ રાનવમ કે ચાનાને કિ ર પ્રિયંગુ-“મારે પુકડક જે એ." પણ કર્યો નથી કે ને કાંઈ કહી શકાય ?
વિશ્વનંદી- પણ પુકડક - ગીચ તે પ રમા એકાદેવીને થયું છે શુ? છે તે આચ૮ આપણી જ છે ને ?”
પંક ડીને બેસી ગઈ છે. ઠાં તે બગીચા અથવા તો પ્રિયંગુ–“ એમ નહિ, ત્યાં કુમાર વિશાખનંદ
પિતાને જીવ ! નજીવી બાબતમાં વીતે જીરુ પર ચઢી ક્રીડા કરે એમ થવું જે એ. એ બગીચ ઉપર
ગઈ જણાય છે અને સ્ત્રીહુડ એ એવી ચીજ છે કે યુનઃ!જ કરે. ”
એ એક વાર વાત લઈને બેસે, પછી તે ગમે તેટલા
અગવડે પણ તમે કહો વગર અટકે જ નહિ. અને * વિશ્વનદી-“આ તું શું લે છે ? વિશ્વતિ
એ તો અત્યારે જીવે પર આવી ગઈ છે ! આવી સામાહાલ ત્યાં રહે છે. આપણા કલર્દમાગત વિકમ છે :
ન્ય બાબતમાં મરવા સુધીની વાતું કરે એ ૫ણું આશ્ચર્ય ! છે ઉદ્યાનમાં એકની સ્થિતિ હાય રે અન્યનો પ્રવેસ હાય નહિ, એ વાત જાણી૮. છે, તારા પણુ ત્યારે કર્યું શું? અમ દેવાની છે અને ખ્યાલ માં છે, છતાં આવાં ગાંડા શા માટે કાઢે છે ?” વિઠંડતા જો કૈં છું ત્યારે મને તો શુંનું શું કરું? પ્રિયંગુ-“મને ખાતરી જ હતા કે આપ અને
જાય છે. અને તમારી વિરાભૂતિ આ વાત જાણે તે બોડી જ પડશે. આ ઉદ્યાન તો વિર: ખનંદી માં
તે મારે માટે શું ધારે ? આટલા વખતથી એક જ રહેશે, કાં તે વિધતિ નહિ અને ક. .! હું નહિ.”
ભાણે જ મનાર ભાદને અને તેના પુત્રને મારાથી
ગેઈનસાફ કેમ થાય ? પણ ત્યારે આ મહારનું વિશ્વનદી– “પણુ દેવી ! તને રમ.જે શું થયું છે ? એની આંખમાં આંસુરી ધાર જોઈ ને મારું' તે છે? 4 વિશ્વભૂતિ અને ત્રિશા નદીમાં ફાવતે જુએ કાળજી' કપાઈ જાય છે. મારીને સમજાવવા છે ? અને એ વિશ્વતિ ત્યાં રહેતે હ. ય તેને મારાથી રાજાએ ધાં મીઠાં ચના કહ્યાં, અનેક પ્રકારે શાંત ના પણ કેમ કહેન્ડ (ય? જરા સમજ થી વાત કરી કરવા સુચન કર્યો. પણ રાણી તો એકની બે ન જ તો રસ્તા થાય.”
થઈ. કાં તો પુvપકાંડ ઉદ્યાનમાં ભારે દીકરા વિલાસ પ્રિયંગુ-“મને તો ખાતરી જ ૬- કે આપની કરે અને નહિ તે કાલે સાંજે તમે મને ચિંતામાં નીરા પર વાગે જ નથી. મારી નજરી માંગણોને પડેલી . '- આવો છેવટને જવાબ કાઈ રજા