Jain Dharm Prakash 1956 Pustak 072 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 5

રને મુ ય બળ હતુ
સાદ
વસાણા નચત સામે સાગરે તેણે આપે! તું આવા ટકા ખેલ સા માટે લે મી ગિયા નુ શાને કરે છે? નિ છે ! જે પેતાના કાંઇ પૂ પા ચિંતા કરે છે તેઓ પાર નિસ દુ:ખી થાય છે.
જવાબ
છે ?
તુ નિષ્ય અને પ્રયોજન પુર એ ત
હાશે કહ્યું:-સાગર ! ણા જમાં જથ્થો ચતુરાણું અને કુળવાન છે તે ખાન્તને હિતશિખામણ આપે છે, એ તાંત છે એમ માનતા નથી. પારકાની દક્ષને ગધેડા સરતા હોય અને તે સુજન ના જોવામાં આવે તે! તેમાં કાંઇ તેનું નુકશાન થતુ નથી, પણ અનુચિત થતુ તીરખીને જેનારનું મન ભાય છે.
વણના વચન સાંભળીને સાગરે ગજ ગુજના મા કહેવા લાગ્યા. પાતાનો મદ વ્યાખી છે, કરવા જેવા પોતાની પાસે પરિસ્થિતિ છે એમ તેણે પોતાની સમૃદ્ધિ વગેરે ગાઈ બતાવી.
હું સાગર ! તમે કહ્યું એ બહુ બીકે તમારી ગરના ઠસાવી દે એવું છે પણ બાગ પાસે તે એ તમા સ્થન મા પાસે મેસાળનું વર્ણન કરવા સમાન છે. પરસ્વતીને શાસ્ત્રની નાત અને સુરેન્દ્રને દેવાની સ્થિતિ જેમ અનણી હી નથ તેમ મારાથી તમારું કાંઇ છુછ્યુ નથી. તમે કેવા છે એ તુ ! ખરે જાવું છું તારા ગુણોની વિસ્તાર અમને આભારી છે. હુ તા તમારા દેપાનું ઢાંકણ છું, તેમાં તમે આટલા બધા કુલા શું ગયા! તમારી સાથે સંધ્યાવહુ એ તે કેવળ કોલ કરવા જેવું છે. સજ્જનના સહવાસથી અવમુખ્ય પણ ગુણરૂપ થઈ જાય છે. ચન્દ્રના સહવાસે શ્યામ-હરણ પણ દીપે છે. ગુણ ગ કરનાર પર અવગુણુ કરે મેં તે! દુન છે. નાળી કહીયેરના પાૌમાં કપૂર મળે તે ઝેર થાય. તિ કરનાર ઉપર અહિત કરનારને દૂર કરવા જોઈએ. અત્યારાને દૂર કરનાર ચિત્ર પણ ઘૂવડને અંધારું વધારનાર લાગે છે.
સિદ્ધપુરુષ, દેવો અને વિદ્યાધરા પેાતાના (સમુદ્રના) ગુણ ગાય છે. સેના-રૂપાની ખાણા ચારા માં છે, અન્તરીયો મારી પાસે છે. અનેક પ્રકારનાં ઔષધિઓના દૂ ભડાર છું. મારે ફાંટે તાલ-તમાલ આદિ ગણી ગણાય નહિં એટલી કિંમતી વનરાજી વિરાજે છે. પરવાળા એ મારી પેદારા છે. સેનામયી લકાનું રક્ષણ મારે આભારી છે. મેનાને મેં ચાવ્યે છે. વિષ્ણુ શેષનાગની સૂય્યા કરીને મારે ત્યાં પેલા છે. હું વહાણ ! તુ ભારે ગણાતા છે તે! તે પણ મને આભારી છે. બાકી તો તુ એટલે વા છે. હું એક પવનને ઝપાટે ગડચલીમાં ખાતુ લી ય છે. તુ દુશંકા છે. તારું પેટ હલકુ છે. તને મારી મોટામની શી ખબર પડે? મેટાના ગુણુ તે મોટા ઋશે. હલકાને તેા એ હલકુ લાગે. ભણતાં વા શ્રમ પડે છે એ તે ભણતા હાય તે જાશે, મૂરખને તેની શી ખુબર પડે? પ્રસવતી વેદના વાંઝણી અનુકાવી શકે નહિ
સમુદ્ર અને વહાણુની આ સામસામી ઉક્તિપ્રયુક્તિઓ ચાર દુહા સહિત બીજી ઢાળમાં આવે છે.
લેખાં : (૨) શ્રી દુધવિજયજી ગણિય
લેખક:
છે
સમુદ્રને વહાણ ઉત્તર આપે છે-જે ઉત્તર આપે તે છ દુડા સહિત ત્રીજી ઢાળમાં કહ્યું છે
તમને તમારૂં ગીતા ગા!ગાતાં ન ફાવ્યુ એટલે મારી ઉપર ઉતયો, અને અમને હાકા કહ્યાંપણ તમને ખબર નથી. અમે હલકા છીએ તે પણ બીનને તારીએ છીએ.-પાર ઉતારીએ છીએ, મેટુ નામ ધરાવવાથી મોટા થવાતું નો, મેાટુ શરીર વધારવાથી મેટ્ટ થતું નથી. મેટું તે માટું કાર્ય કરવાથી થાય છે. તમે કેળ વધી જાણ્યુ છે અને માટુ નામ રાખ્યું છે, પણ કાનુ હિત કર્યું નથી. કાઇ કામ કવાનુ આવે ત્યારે ખાટા છે. નાતે હીરા પશુ બહુમાન મેળવે છે અને વધેલે-માટે ઉકરડા લેકાનુ અકૃત્રિસ્થાન બને છે. નાના દીપક મોટા અંધારાને ઊલેચે છે. નાના ચત્ર માટા-વિશાળ ગગન-તે પ્રકાશથી ભરી દે છે. આંધળાની બેટી કાડા જેવી આંખ કઈ કામની નથી પણ જીવન નાની કીકી આંખને કિંમતી કરે છે, મોટા એરંડાનું મૂલ્ય કાંઇ નથી અને નાની ચિત્રાવેલીનું મૂલ્ય થઇ શકતુ નથી. +(47)+