________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
અંક ૧૨ મે ]
-
ન્યાયસંપનવિભવ
૩૮૧
રાજાને પ્રાર્થના કરી કે-“શે હુકમ છે?” રાજાએ કહ્યું કે-“પાંચ સેનામહોર જોઈએ છે.” તે ગૃહાથે કહ્યું “મારી પાસે નીતિનું દ્રવ્ય છે, પણ મહેલના પાયામાં નાંખવા હું તે ન આપી શકું, કારણ કે મહેલ વિવોનું સ્થાન બનશે, મોટી મોટી વેશ્યાઓના નાચ ગુજરા થશે, મદિરા-માંસની મહેફીલે ઉડશે અને બિનગુન્હેગારોને પણ પીડવાનું કેન્દ્ર થશે માટે આ મહેલના પાયામાં મારું દ્રવ્ય ન વપરાય. મને માફ કરશો !” પિતાની સામે પિતાને પ્રજાજન આવી રીતે બોલવાની હિંમત કરે તેથી રાજા દહેજ આશ્ચર્ય પામે અને આંખ લાલ કરીને બોલી ઊઠ્યો કે “ તું’ સેનામહોર આપે છે કે નહિ ?” જોશી મહારાજ બોલી ઊઠ્યા કે“રાજાજી હવે તે આ પૈસે પણ અન્યાય થઈ ગયે; કારણ કે તે તમે અનીતિથી લેવા માંગે છે, હવે ખાતમુદ્ર વીતી ગયું છે માટે તે વાતને જવા દે.”
રાજાને મનમાં એમ થયું કે-જોશી મહારાજ નીતિ અનીતિના દ્રવ્યની અસરની જે વાત કરે છે તે સાચી છે કે ખોટી તેની મારે પરીક્ષા કરવી જોઈએ. એ પ્રમાણે વિચાર કરીને તેમણે પોતાની એક મહાર અને પેલા ગૃહસ્થની એક મહોર એમ બન્ને મહોરે દિવાનના હાથમાં મૂકી. દિવાને વિચાર કર્યો કે-શેઠની ગીની કે જે નીતિથી મેળવેલ છે, તે હું પાપી માણસના હાથમાં મૂકું તે તેની અસરની મને ખબર પડે. એ ખ્યાલ કરીને પરોઢિયાના પાંચ વાગે એક માછીમાર માછલાંને ટોપલો લઈને આવતા હતા તેના હાથમાં દિવાને પેલી શેડની ગીની મૂકી દીધી, આખા દિવસમાં માછલાં વેચવા છતાં ફક્ત ચાર છ આના કમાનાર માછીમારને આમ અનાયાસે ગીની મળતાં તે રાજી રાજી થઈ ગયો. તેના મનમાં થયું કે-આજે મને વેપાર કરવાની જરૂર નથી. સીધે જઈને તે માછલાંને ધીરે રહીને પાણીમાં નાંખી આવ્યો, વળતાં તેણે એક રૂપીઆનું અનાજ, ગોળ, ઘી વગેરે લીધું અને ૧૪ રૂપીઆ રોકડા લીધા, તેને વિચાર આવ્યું કે-હું શા માટે પાપ કરું? હું ગમે તે ધંધો કરીશ પણ હવે મારે પાપ ધંધે તે ન જ કરે. આવી રીતે તે પાપ ધંધે છોડી દે છે. એ રૂપીયાથી લાવેલું અનાજ ખાતાંની સાથે એના કુટુંબને પણ એ જ વિચાર થાય છે કે આટલા રૂપિયામાં તે આપણાં ૨-૩ મહિના નીકળી જશે. ત્યાં સુધી કોઈ ને કોઈ મજૂરી શેધી લઈશું, શા માટે આ પાપી બંધ કરો ? આ પ્રતાપ હત નીતિના દ્રવ્યને. - હવે ત્યાંથી દિવાન ગંગા નદીના કિનારા તરફ ગયા. ત્યાં જઈને જુએ છે તો એક ગિરાજ આસન લગાવીને સમાધિમાં મસ્ત બન્યા છે. તેનું કપાળ તેજસ્વી છે. આ મેગીની સામે આસ્તેથી પેલો દિવાન રાજાની ગીની મૂકી દે છે. થોડીવાર પછી યોગી સમાધિમાંથી જામત થાય છે. સૂર્ય પ્રકાશ ગીની પર પડે છે. આથી ગીની ખૂબ ચકચકિત બને છે. આ ગીનીનો પ્રકાશ યોગીની નજરે પડતાં તેના વિચારમાં પરિવર્તન થવા માંડ્યું. તેણે સ્વતઃ બેલવા માંડયું કે-“ ગામના લેકે ગાંજો પીવા માટે બે પૈસા નથી આપતાં ત્યારે આ સોનામહોર ક્યાંથી ? ખરેખર આજે ઈશ્વરે મારા ઉપર માટે આ ગીંની મેકલી છે. મારી આખી જિંદગીમાં. મેં તેને જોઈ નથી.” એ વિચાર કરતાની સાથે તે વેશ્યાને ત્યાં જાય છે અને ૪૦ વર્ષના, જોગ પર પાણી ફેરવે છે. આ અનીતિનો ગીનીનું પરિણામ.
For Private And Personal Use Only
