________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
9RIDOHODA 1 પ્રભાવિક પુરુષ !
છે પટ્ટધર બેલડી (96 અરે ! જીવનના પ્રાંતભાગે મારા નશીબે શિષ્ય કેવા શાંતપણે ઊંધને આસ્વાદ લઈ આ દુ:ખ જોવાનું ? યુવાનીના તનમનામાં રહ્યા છે. જો કે અમારા સિદ્ધાંતમાં શ્રેષ્ઠ સ્થાન તે અમાત્ય પદવીના અધિકાર કાળે મને આવા જાગર ઉજાગર દશાને છે પણ જ્યાં સુધી દર્શનાકરુણું ભવિષ્યને સ્વપ્ન પણ ખ્યાલ હતો ? વરણીય કર્મને જડમૂળથી ઉચ્છેદ ન થાય હા દૈવ ! તેં મારી લીલી વાડીને જોતજોતામાં ત્યાં લગી એ આવી ન જ શકે. વળી પાદવિહાર કેટલી હદે વિષ્ણુસાડી દીધી ? રનેહના સાવર અને આવશ્યક ક્રિયારતે જીવન એટલે દિવસના સમી પ્રેયસી લક્ષ્મીને પિતાની લાડીલી બાળકી પરિશ્રમના અંતે આ પ્રકારની મીઠી નિદ્રા કૃષ્ણાને સાસરે વળાવવાના કેવા કોડ હતા ? અમને તે સહજ છે. તારા પ્રાણુરક્ષણના એને સંસ્કારી બનાવવા સારુ તે એ બિચારીએ એક જ પેયથી સંસારી રંગે રંગાયેલું તારું પિતાનું જીવન ખરચ્યું હતું. કુળવાન કુટુંબને ખ્યાન હું સાંભળી રહ્યો છું. એક વાર ફરીથી મૂરતિયો શોધવામાં લેહીનું પાણી કર્યું હતું, યાદ આપું છું કે તને પહાડ સમું લાગતું પરંતુ ધાર્યું કે શું થાય છે ? એ મારી ધર્મ. આ કષ્ટ જ્ઞાની ભગવંતના જ્ઞાનમાં કર્મરાજના પનીના ગુજરી ગયા પછી મને, મારી છે જે જે ઉચ્ચત્રોની લાંબી હારમાળા જેવાયેલી પુત્રીઓને અંગે જે દુઃખ પડયું છે તેનું વર્ણન છે એમાં કંઈ જ વિસાતમાં નથી, છતાં દુખિઆપની પાસે કરવું તે મને યોગ્ય લાગતું નથી યારાને આશ્વાસન દેવું, યથાશકિતએ તેનું કારણ કે તેમાં અમારા દુઃખી સંસારનું ચિત્ર છે. નિવારણ કરવા પ્રયાસ કર, એ માનવતાનું એ દુઃખથી કંટાળીને હું આ વાવડીમાં ડુબીને લક્ષણ છે. એટલું જ નહિ પણ સંત માટે મરણ પામવા ઈચ્છતા હતા. તેમાંથી આપે પરમ પરમાર્થ છે. ક્ષણે વીતે છે. પ્રાત:કાળના મને બચાવી લીધો છે.”
ભણકારા સંભળાય છે. મુસાફરખાના સમાં ભલા માનવ ! તું મુદ્દાની વાત પર કેમ
આ જગતમાં એકત્ર થયેલા આપણે ઉષાના નથી આવતો ? અમે કંચન-કામિનીના ત્યાગી કિરણ ફુટેલા જ
કિરણે ફટતાં જ નિરાળા પથે પ્રયાણ કરી નિગ્રંથો સંસારના બંધનેને ઈચ્છાપૂર્વક ત્યજી જ
- જશું; માટે એ દુ:ખે નહિ ?
સૂચવતા સમાચાર દઈ કેવળ આત્મયના ઇરાદાથી-દેહ અને સંવેર
2 સત્વરે બોલી નાખ, દદ્ધિશોને દમન કરતાં નવ નવા પ્રદેશમાં વિચરી “મહાત્માજી ! સાચે જ બે દીકરીના પ્રાપ્ત થતાં પરિષહ વેઠતાં અને આવી પડતાં ઉપ- રંડાપાના સમાચાર સાંભળ્યા છતાં આ દુભાંગી સર્ગો સહન કરતાં-ગોચરીથી જીવન નિભાવતા હજુ જીવે છે.” સાધુએ છીએ. આવા કુદરતી ઉપવને એ જ આ બધું સાંભળીને સંસારને લાત મારનાર અમારા નિશાકાળને આરામસ્થળા. ધરતીનું સંત ઘડીભર મૌનસ્થ બની ગયા. સંત હતા એશિક અને આભનો ચંદર-એ હેઠળ છતાં માનવહૃદયવિ દૂણા નહોતા. પિતાનું અમાપ નિર્ભયતા ને શાંત નિદ્રા, જેને મારા પૂર્વજીવન તદ્દન વીસારી નહેતું દીધું. કેઈ
( ૧૨૪ ) :
For Private And Personal Use Only
