________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૨૬
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ મોહી
નિરખી એનો જીવ ચળે, એ પિશાક સજી કરી આગળ આણવામાં આવ્યા. કપડું દૂર
જ્યાં પલાયન કરવા માંડે છે ત્યાં ડાકુઓની કરતાં જે દેહ દેખાય એ ઉપરથી પતિવ્રતા ટુકડી આવી પહેચી. પ્રબોધના પિશાકમાં યશોદાએ અને રામચંદ્ર ખાતરીથી કહ્યું કે સજજ બનેલ નાકરનું પ્રબંધ સમજી ખૂન કર્યું. આ પ્રાધ નથી પણ પેલા નોકરનો દેહ છે. શબને રફેકે કરે તે પૂર્વે કોઇના પગલા સંભ- મુખીને વિચાર આવ્યો કે એ સ્થાનની નજીકમાં જ ળાયા અને ટાળી ૨ ચક્કર થઈ. આવનાર કોઈ સ્થળે પ્રબોધને સંતાડેલો હોવો જોઈએ. રામચંદ્ર ચક્ષ સામે દેખાવ જોઈ નાચી તરત જ એ પાછો ફર્યો. મૃતક પડયું હતું ઊઠવો! ચિરકાળની આશા પાર પડેલી નિરખી એની નજીકમાં એક તરફ ઊભી કરાયેલી એક એને હર્ષ ઉભરાઈ ગયે ! સમય-સ્થાનનું લક્ષ્ય શિલા જોવામાં આવી. એને હઠાવતાં એકાદ ચૂકયો ! પ્રબંધના ગુમ થવાથી, પતિપરા- ભોંયરામાં જવાની પગથી જણાઈ. થોડે દૂર ચણા યશોદાના ઘરમાં રડારોળ મચી. વાત ગામ- જતાં જ એક બંધ કેટડીમાં કંઇક અવાજ મુખીના કાને પહોંચતાં જ તે પોલિસ સાથે સંભળાયો. એ ખેલતાં જ કેદી દશામાં પ્રબોધ નીકળી પડ્યો, અને પગીની દોરવણીના આધારે નજરે ચઢયો. બંધનથી મુક્ત કરી સૌ પાછા આ ગુપ્ત સ્થાનમાં આવી ચઢો. પ્રધનું ફર્યો. યશોદાના ધરમાં આનંદને પુર ઉભરાયાં. મુડદુ ને નજીકમાં ઉભેલ હસ્તા મુખડાવાળે રામચંદ્રના ચહેરા પર વિષાદની કાલિમા પથ* રામચંદ્ર ! ખૂન અને ખૂની-તરત જ હાથ કડી ૨૪ઈ રહી. એનું મન પિકારી ઉઠયું કે એના કરી રામચંદ્રને લઈ સૌ થશેાદાના ઘરમાં આવ્યા. બાર વાગી ગયા. શુળીને માચડે સામે જ છે.
આ દ્રશ્ય જોઈ કષ્ણુની તે છાતી બેસી ગઈ. માત્ર પ્રબોધ ઉચ્ચાર કરે તેટલે જ વિલંબ છે: 'યશોદા કપડાથી ઢાંકેલા મૃતક પાસે આવી. કેમકે આ કામ પાછળ એનો હાથ છે એ વાત
ખૂનીએ છરી મારી મુખ તે એવી રીતે છુંદી તે સારી રીતે જાણતા હતા. નાંખેલું કે જેથી ઓળખી શકાય નહી. આવું પ્રબંધે પ્રથમ યશોદા તરફ, પછી કૃષ્ણ 'કરુણ મૃત્યુ જોયાં છતાં યશોદાના અંતરમાં તરફ અને આખરે રામચંદ્ર તરફ દૃષ્ટિપાત
આઘાત ન ઉદ્દભ. તેનું હૃદય પકારી રહ્યું કે- કરી, મુખીને ઉદ્દેશી કહ્યું કે"પિશાક પતિનો છે છતાં મારે પતિ આ ન “મહાશય! હું જીવતે આવ્યો છું એ કંઈ
હોય, મરણુ ખરેખરૂં થયું હોય તે આવા જે તેવો આનંદ ન ગણાય. આ બનાવ પર, - સમયે મારી છાતી ચીરાઈ જાય. કુદરતી રીતે વધુ ચુંથણ ન ચુંથાય એ ઈરાદાથી હું - દેહમાં કોઈ અનેરું સંચાલન થાય. એમાંનું પડદે પાડવા ચાહું છું. આનંદના અવસમાં - કઇ જ બનતું નથી. હિંમતથી એ પિકારી એ જ શોભે.” સૌના વિખરાયા પછી રામચંદ્ર ઊઠી કે- “આ મારે પતિ નથી.” સા આશ્ચર્યું દડી' આવી પ્રબોધના ચરણમાં પડ્યો. ગળગળો પામ્યા. રામચંદ્રને એકાએક યાદ આવે છે કે સાદે બે-મિત્ર! મેં તો તારું નિકંદન પ્રબોધના કપડાં પતે ઉતરાવ્યા હતા. એની કાઢવા નક્કી કરેલું પણ તારા પ્રબળ પુજે સંભાળમાં મૂકેલ ન કર કયાં ? સહજ તું બચી ગયે, એટલું જ નહિં પણ મારા શંકા ઉદ્દભવી. એ નાકરનું આ શબ હાય સરખાં " અપરાધીને ફાંસીને લાકડે ચઢતો !િ તેણે પોલિસને વાત કહી. એના બંધ ઢીલા- બચાવ્યો ! તારે કઈ રીતે ઉપકાર માનું ?”
For Private And Personal Use Only
