Jain Dharm Prakash 1944 Pustak 060 Ank 04

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 30

અંક ૪ થા ]
પ્રભાવિક પુરુષા-- પટ્ટધર બેલડી
અનેાખી પળે એ પ્રતિ માનસિક પ્રકાશ ચમકી આણી જરા જતા. જાણે અલ્પકાલીન સમાધિમાંથી જાગ્રત સંભળાતા. હું બની ન ઉચ્ચારતા હોય તેમ એ સંત ખાલાશ્રમને આવી
“મહાનુભાવ ! મુંઝાઇશ નહીં. શૂળીનું વિધન સાથે ગયું છે. તારી સાંભળેલી વાત ખરી છે. પશુ તારી પુત્રીના સૌભાગ્ય-કકણા અખંડ છે. સર્વનાશના કિનારે પહેાંચેલું. નાવ પૂ`પુ.
ન્યાના મેગે સલામતીની દિશામાં ખેંચાઇ ગયું છે. યશેાદાને ભાગ્યરવિ પૂર્ણ પણે પ્રકાશી ઉચો છે, અને પશ્ચાત્તાપને પાવક જેના અંતરને પ્રજ્વલિત કરી શુદ્ધતા અર્પી રહ્યો છે. એવા રામચંદ્રના મનેપ્રદેશમાં કૃષ્ણા માટે આકષ ણુ સહજ જન્મી ચૂકયુ છે. આમ સ્વપ્રતિજ્ઞાના જોરે તારી બન્ને તનયા, કદના ખમીતે સુખના મધ્યાહ્ને પહોંચી છે. ‘તડકા પાછળ છાંયડા અથવા દુઃખ પાછળ સુખ’ એ કુદરતના કાનૂન સત્યરૂપે પ્રકાશી ઉડયા છે. તારી જીવનરક્ષા કુદરતી રીતે શુભ સમા ચાર સભળાવવાના નિમિત્તરૂપે પરિણમી છે. ' “ પૂજ્ય ગુરુજી ! તે એ આગ ંતુકે મને
"
ખાટા સમાચાર આપ્યા? મારી સાથે વિના કારણુ છળ કર્યાં ? '
“ના, તેમ નથી, જે બનાવની એણે વાત કરી એ સ ંકટ આવેલું તેા ખરું, પણ એ ઝાઝો સમય ન ટકી શકયું. પવિત્ર પ્રેમદાની પતિભક્તિ પ્રકાશ ઊઠી, સહનશીલ વામાની ધીરજ સફળ થઇ. એ બનાવ વેળા ખબર કરનાર પથિક ત્યાં ન હતા, એ પાછળના પડદો ઉચકાયા ત્યારે એણે તે કેટલીએ ભૂમિ એળ’ગી દીધેલી–એમાં કેટલા ય દિતાનું અંતર પડી ગયું.'
42
તારણહાર ! આપે અહીં રહ્યા આ બધુ શી રીતે જાણ્યું ? મારા નિર્ભાગી પર કૃપા
૧૨૫
વિસ્તરપણે એ વ્યતિકર કહી સમજુ છું કે આપ સરખા વાતમાં દેરવવા એ દોષના કારણરૂપ છે, છતાં હું પામર પ્રાણી છું, સસારી સ્નેહની આસક્તિથી લેપાયેલ છું. લેહીના તંતે સધાયેલ દુહિતાના સુખ જાણવા આતુર છું. પરંપકારી સંત એટલા
પરાપકાર કરા.’
“જો ભાઈ! તારા ગામત્યાગ પછી, ધરકામની કાળજીભરી સંભાળે, હૃદયની સાચી ભક્તિએ, પતિભક્તિની અનુપમ સુવાસે પ્રોધનું દિલ યશોદાએ આકર્ષી લીધું. ખીજી બાજુ રામચંદ્રની ચાલબાજી ઉધાડી પડી અને એની સાથેને મૈત્રી સબધ તૂટો. પ્રાધ ગ્રામ્યજીવનમાં મહત્ત્વને ભાગ ભજવતા ખેડૂતાના કલ્યાણ કાર્યમાં પડ્યો. પાપાત્માઓને અને દુરાચારીઓને ઉધાડા પાડવામાં નિયપણે ભાગ લેવા લાગ્યા. પેાતાની સાળી કૃષ્ણાની પવિત્ર રહેણી-કરણી સામે પતિ એવા રામચંદ્રનું કલકી વન નિહાળી એના રાષ એક સમયના એ મિત્ર સામે ભભુકી ઊઠ્યો. રામચંદ્રને પણ પ્રોાધના સુખી સંસારમાં આગ લગાડવાની અને એ રીતે કૃષ્ણાના રહ્યાસહ્યા આશ્રયસ્થાનનું ઉન્મૂલન કરવાની લગની લાગી. એણે ડાકુઓના સધિયાશ ધ્યે, પ્રમાધને ફસાવવાના પેંતરા રચ્યેા. ‘ ખાડા ખાદે તે પડે' એ કાળજૂની કહેવત સા ટકા સાચી પડી. ગોઠવેલ બાજીમાં મામુલી ક્ષણાના વિલ એ ગાઢાળા કરી દીધા. પ્રત્યેાધને સાવી, એને કિંમતી પોશાક ઉતારી લઇ, રામચંદ્ર એને એક તાકરની દેખરેખમાં સાંપી ડાકુની શેાધમાં નીકળ્યા. કૈદી એવા પ્રમેાધને કાટ - ડીમાં પૂરી પેલા નાકર નજીકમાં પડેલા એના કપડા ફ્ ફ્રાસવા લાગ્યા. ખીસામાંનુ નાણુ