________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
૩૨
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ.
[ ચૈત્ર
અજ એટલે એકડા એવા વિપરીત અર્થ તેણે કર્યાં, તેના તત્કાળ દેવતાઓએ અંતરીક્ષના આસન પરથી તેને નીચે પછાડ્યો અને તે જ વસુરાળ મૃત્યુ પામી નરકે ગયા. આમ શુદ્ધ ન્યાયને મરડવાથી વર્તમાનમાં અથવા ભવિષ્યમાં પણ તેના અનેકગણા અશુભ વિપાકાને ભોગવ્યા વિના છૂટકા થતા નથી. આ વાતમાંથી મે સાર નીકળે છે. એક તે। ન્યાયમાં કદી પક્ષપાત ન કરવા અને બીજી બાબત એ છે કે અસત્ય ખેલવાથી પરિણામ કેટલું વિપરીત આવે છે તે પણ સારી રીતે ધ્યાનમાં રાખવું.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
ફળરૂપ
વખતે
છૂટી ગયેલુ તીર અને ખેલાયેલા શબ્દો એ ચુકયુ ન ગળી શકાય તેવી અશક્ય બાબતા છે. એટલા માટે દરેક વાકય ખેલતાં બહુ જ વિચાર કરીને—દી ષ્ટિ વાપરીને ઉચ્ચારણ કરવું યાગ્ય છે. શસ્ત્રના ધા તા થાડા વખતમાં રુઝાઇ જાય છે, પણ અયેાગ્ય અને મ`વેધી શબ્દોના બાણુ તા જીવનભર હૃદયમાં શલ્યની માફક ખટકયા કરે છે, ભૂલી શકાતા નથી; માટે ખેલવાના દરેક પ્રસંગે વિચારપૂર્વક અને ભવિષ્યમાં પસ્તાવાના સમય ન આવે તેમ ખેાલવુ' તે સુન્ન જનોને યાગ્ય અને હિતકર છે.
જીહ્મગાર રાખ્તા અને હાર્કમા પણ આ જગતમાંથી આખરે વિદાય થયા છે અને નીતિપૂર્ણાંક રાજ્ય ચલાવી પ્રજાને સુખી કરનાર રાજાએ પણ આયુષ્ય પૂર્ણ થયે આ જગતમાંથી વિદાય થયા છે, પરંતુ તે અન્ને પ્રકારના સત્તાધીશે ભવિષ્યની પ્રશ્ન પાસે પાતપોતાની યાદગીરી મૂકતા ગયા છે. એકના જુલ્મ સાંભળતાં આજે પણ તે નિંદ્યાનું પાત્ર અને છે અને આજાના ગુણોને સુયશ અત્યારે પણ ગવાય છે. ભાવાર્થ –દરેકને આખરે જવાનું તેા છે જ, પરંતુ યશ કે અપયશ તેના જીવનના સ્મારકરૂપે અમર રહે છે, તેમ જાણી સત્તાધીશે કે સામાન્ય મનુષ્યે જગતમાં સુયશ વધે તેવું વર્તન રાખવું યેાગ્ય છે કે જેથી પોતાના આત્માની નિર્મળતા થાય અને સર્વત્ર સુયશ ફેલાય.
ઝૂઝનારા ( રણક્ષેત્રમાં શત્રુઓની સામે નિર્ભયપણે ાનની પરવા કર્યા વિના લડનારા ) ઘણા ય હોય છે અને કેટલાક દષ્ટાંતામાં તે મસ્તક પડે તે છતાં ધડ ઝઋતુ – લડતુ હાય છે, જાન ગુમાવીને પણ આવા લડનારા અનેક હાય છે, પરંતુ આ સંસાર-રૂપ સમરક્ષેત્ર પર મેહરાજારૂપી મહાશત્રુની સામે ઝૂઝનારા-અ ંતપ ત તેની સામે લડનારા વિરલા જ હોય છે. તેમાં પણ માહને પરાજય પમાડનાર તા તેમાં પણ જવલ્લે જ હાય છે. ખરે જ જેણે માહને જીત્યા છે તેણે સ જીત્યું છે.
ટુકડા થયા પછી કોઇ ચીજને સાંધીએ તે તે અભંગ તે ન જ થાય, પણ વચમાં ગાંઠ અવશ્ય પડી ાય તે ન્યાયે મિત્રતા અથવા આપ્ત જનેની વચ્ચે પ્રીતિ જ્યાંસુધી અખંડ જળવાય ત્યાંસુધી ઉત્તમ છે; પરંતુ જ્યારે પ્રીતિ કાઈ કડવાશના કારણથી ત્રુટી જાય છે ત્યારપછી તેને સાંધવા જતાં પૂના ઉચ્ચારાયેલા કડવા વચનાની ગાંઠ તા તેમાં અવશ્ય રહી જાય છે કે જે ગાંડ શલ્યની માફ્ક જીવનભર સાલ્યા કરે છે; માટે એક ખીજાના પ્રેમમાં વિક્ષેપ પડે તેવું વર્તન અથવા તેવા વાકયો બનતાંસુધી ન વવા એ દીર્ધદષ્ટિપણાનું લક્ષણ છે.
ટુંડાને ( સુકાઇ ગયેલા ઝાડના મૂળના કેટલાક ભાગ જેને અધારી રાત્રીએ જો ચાર જુએ તા જરૂર તે એમજ માને કે
For Private And Personal Use Only
હું.... કહેવાય છે તેને ) કાઇ મુસાફર છે. તે જ
