________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
*
***
મહાવીર અંકની સમાલોચના.
૧૯૩ વાક્ય જેમ મનમાં આવ્યું તેમ લખી દીધું છે. ગૌતમસ્વામીને શંકા કંખા ને વિતિગિચ્છા ઉપજી એમ લખ્યું છે એટલે શું ? તેમને પ્રભુના વચનમાં શકા થઈ? પરમતની અભિલાષા થઈ? ધર્મના ફળનો સંદેહ થયે? આ ત્રણે વાત, ઘટી શકે નહીં.
બીજ શ્રાવકોના અધિકારમાં વિશેષ પર્યાચના કરી નથી. દશમાં શ્રાવકનું નામ સાલીયે લખ્યું છે, તે બરાબર નથી. તેનું ખરૂં નામ તેલીપિતા છે. આ પણ માગધી ભાષાના જ્ઞાનનું અજ્ઞાનપણું સૂચવે છે. કેઈપણ ભાષાનું ખરું જ્ઞાન મેળવ્યા સિવાય તે ભાષાનાં અર્થ લખવા કે કહેવા તે એગ્ય નથી. - ૭ સાતમે લેખ “શ્રમણ ભગવંત મહાવીર'. એ મથાળાને પિપટલાલ કેવળચંદ શાહને લખેલે છે. લેખ કે ૪ પૃષ્ઠને છે, પણ અસરકારક છે. તેની પ્રાંતે નીચે મનહર મુક્યો છે તે પણ બહુજ સુંદર છે..
વીરવાણી તણી લાણું મહા ભાગ્ય મળે જાણી,
શાણુ મહારાણી સહુ વાણીમાં જણાય છે; ઉજળી ઉદાર અને ગરવી ગંગાજ જેવી;
અધ મેલ પાપ સહુ જેવડે હણાય છે; નયને નિક્ષેપના તરંગ અંગ ઉછળે છે,
મધુરી મહાન મીઠી માવડી મનાય છે; જેના જેવી જગતમાં બીજી જોડી જાણી નથી
એવી વીરવાણી વંદનીય વખણાય છે. ૧ આ લેખની અંદર કેટલીક હકીકત સુધારવા યોગ્ય જણાય છે તે નીચે પ્રમાણે.
પૃષ્ટ ૪૯૨ પંક્તિ ૩૦ મીમાં “ ૨૩ મા તીર્થંકર પાર્શ્વનાથ પ્રભુ પછી ૨૫૦ વર્ષે તેઓ (મહાવીર) થયા” આમ લખ્યું છે ત્યાં, ૧૭૮ વર્ષે થયા એમ જોઈએ, કારણ કે આ હકીક્ત વીરપ્રભુના જન્મની છે. વીરપ્રભુ પાર્શ્વનાથથી ૨૫૦ વર્ષે તો નિર્વાણ પામ્યા છે, તેથી તેમના આયુષ્યના ૭૨ વર્ષ બાદ કરતાં ૧૭૮ વર્ષ જઈએ.
પૃe ૪૯૩ પંક્તિ ૫ મીમાં “સાધુઓની સંગતિથી તેઓ આનંદ પામતા, એમ લખ્યું છે, તે પ્રભુના સંબંધમાં ઘટતું નથી, કારણ કે તીર્થકર છઘસ્થપણામાં સાધુ (મુનિ) ના સંબંધમાં આવતા નથી.
- ત્યાર પછી પંક્તિ છઠ્ઠીમાં “રાજાને ભય લાગ્યો કે તે સાધુ થઈ જશે, તેથી તેમને સંસારબંધનમાં રાખવા દરેક ઉપાય લીધા.” આ વાકય પણ પ્રભુના સંબંધમાં ઘટતું નથી, પ્રભુને કંઈ દીક્ષા લેશે એવા ભયથી પરણાવ્યા નથી, પણ વ્યાવહારિક રીતે પ્રભુને પાણિગ્રહણ કરવા કહ્યું અને તેઓ પિતાને ભેગકમને જ જાણી પરણ્યા.
For Private And Personal Use Only
