Jain Dharm Prakash 1893 Pustak 009 Ank 02

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 5

સિદ્ધપુરને સે મયણ. નું કહ્યું છે અને વેદવિહિત હિંસા ને હિંસા નહિ પણ અહિંસા સમજવી.
ઘોડા વખત ઉપર જૈનાચાર્ય ન્યાયાભાનિધિ મુનિ મહારાજ શ્રી આત્મારામજી તરફથી અજ્ઞાનતિમિર ભાસ્કર નામે મં બેહાર પડે છે. આ રથમાં વંદની આવી સઘળી પલ પ્રયક્ષ રીતે જણાની છે અને વેદ એ આર્ય શાસ્ત્ર નહિ પણ અના શાક, પવિત્ર પ્રરૂપના બનેલા નહિ પણ માંસાહારીઓને બનાવેલા છે એમ સાબીત કર્યું છે. ગ્રંથ બહાર પળી વખત વેદાંતી તરફથી કરવામાં આવતું કે એ - ઘળું લખાણ જુદું છે અને વદમાં એવું કાંઈપણ છે નહિ. કેટલાક તરફ થી તો લાઈબલ માંડવાની પણ ધાસ્તી બતાવવામાં આવતી હતી પણ સા ચા આગળ બેટાને શો આશરો. અને સિદ્ધપુરમાં યને અજ્ઞાનતિમિર ભાસ્કરને લખાણની સત્યતા વિશે ખરેખર પવા બા છે અને એ ગ્રંથનું સઘળું લખાણ સત્ય છે એમ સાબીત થયું છે. વેદાંતીઓ કહે છે કે હિંસા એ કર્તવ્ય નથી પણ વેદમાં કહેલી હિંસાનો કર્તવ્ય છે. આ પણ સા. રે ન્યાય કે ખૂન એ અકર્તવ્ય છે પણ ન્યાયાસન ઉપર બેસીને કરવામાં બાધ નથી. આવી દલીલ કણ ડાહ્યા માણસ કબુલ કરશે બુદ્ધિમાને છે એમજ કહેશે કે હિંસા કરવી એ પાપ કર્મ છે અને ધર્મને નામે હિંસા કરવી એમાં હજાર ગણું પાપ છે. વેદાંતીઓએ તે ધર્મને નામે કેસ ખાવાને આ રસ્તો શો દેખાય છે. વધારામાં તેઓ કહે છે કે વેદમાં કહ્યું હોય તે શ્રધ્ધા પુર્વક માનવું. આવી આંધળી શ્રધ્ધા ડાહ્યા માણસો તો કબુલ કરેજ નહિ. જગતમાં કોઈને હિંસક કાર્ય કરતા જોઈ પોતે ઉપરથી કચવાવું, કોઈને અડકતા પણ અભડાઈ જવાને ઢાંગ કરે, અમે સવથી પવિત્ર છીએ એવો ડોળ બનાવો અને ધર્મને નામે મહા નિર્દ રીતે હિંસા કરવી ને તે માંસ ખુશીથી બ્રાહ્મણોએ આરોગવું એવી વેદની આજ્ઞા માનવી એ આંધળી શ્રદ્ધા અને મિથ્યાભ્રમત ગણાય. વેદાંતીઓ પિ. તાને માંસ ખાવાની ઈચ્છાથી ઠરાવેલ આ યજ્ઞક્રિયાઓમાં મારવામાં આવતા પશુઓનો મોક્ષ થાય છે એવી દલીલ લાવે છે. આ મેક્ષ પામવાનો શિથી ઉત્તમમાં ઉત્તમ રસ્તો પણ વેદાંતીએ પિને એ રસ્તે શામાટે નથી પ્રવર્તતા? નિરપરાધી પશુઓને મોક્ષ આપવાનો પરોપકાર કરવા નીકછે છે તે કરતાં પિને જાતે મેક્ષ પામવાની ઈચ્છા શા માટે નથી કરતા એનું કોઈ કારણ બતાવી શકશે?