Jain Dharm Prakash 1890 Pustak 006 Ank 11

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 4

૧૬૨
શ્રી જનધર્મ પ્રકાશ, જે અન્ય કહેવા લાગ્યા કે જે ગુરૂ મહારાજાને આવવામાં વિલંબ થાય તો આપણે શિધ્રપણે વજપાસેથી શ્રુતસ્કંધનું અધ્યયન કરી લઈએ. વજ. ને એવા અદભુત જ્ઞાન ગુણને લીધે સાધુએ તેને આચાર્યથી પણ અધિક માનવા લાગ્યા. કેવું છે કે એક કરૂના દૌહિતોને વિવે પણ સુગુણી સાધુ ઉપર સર્વ સાધુ સમુહ પ્રીતિ ધારણ કરે છે.
કહ્યા પ્રમાણે દિવસે થયો એટલે આયાવય વિચાર્યું કે આટલા દિવસમાં ભારે નવું પરિવાર વજીના ગુણથી જાણીતો થયે હશે. માટે હવે હું જઈને વજને જે જે અનધીત હોય તેનું ધ્યાન કરવું. કહ્યું છે કે નિર્મળ ગુણવડે શિષ્ય ગુરૂને પ્રીતિપાત્ર થઈ સર્વ પ્રકારની વિદ્યા મેળપવાને લાયક થાય છે. એમ વિચારી આચાર્ય મહારાજા કથિત દિવસે પાછા આવ્યા એટલે વજ સહિત સર્વ મુનિએ તેમના ચરણ કમળનું વંદન કરુ રી સમીપે બેઠા, “કેમ તમારા સ્વાધ્યાય નિર્વાહ થાય છે?” એમ ગુરૂએ પુછયું એટલે “દેવગુરૂના પ્રસાદથી થાય છે એમ કહી પુનઃસર્વે શિષ્યો આ ચાર્ય પાસે હસ્ત જડી બોલ્યા આપની આજ્ઞા વડે માર વાયનાચાર્ય વજૂ થયો. સ્વામિન ! તેના ગુણ નહિ જાણવાથી અમે ચિરકાળ પ• • યંત તેની અવજ્ઞા કરી. એ બાળક અમારે આપના ચરણ કમળની જેમ પૂજ્ય છે એવું હવે અમે જાણ્યું. એ બાળક છે પણ ગુરૂ ગુણે યુક્ત હોવાથી ગ૭ને ગુરૂ સમાન છે. કહ્યું છે કે કુદકલિક સરખો હાને પ્ર: દીપ આખા ઘરમાં પ્રકાશ કરે છે.”
આચાર્યવર્ટે કહ્યું “ભ તપોધના ! આજ પર્યત જે થયું તે ખરૂ પણ હવે એ વયે બાળ પરંતુ વિદ્યાએ વૃદ્ધ છે એમ જાણ તેની અવજ્ઞા ન કરવી. તમે એના એવા ગુણો તાદશ પ્રકારે જાણો એ હેતુથી તમને આચાર્ય તરીકે એને સોંપી હું ગામ ગયો હતો. નહીં તો એણે કર્ણ શ્રુતિથી શ્રુત ગ્રહણ કર્યું છે તેથી ગુરૂદત્ત શ્રત શિવાય એ વાચનાચાર્યની પદવીને યોગ્ય નહતો, હવે સંક્ષેપ અનુકાન રૂપ ઉત્સાર ક૫ એને માટે કરવો જેથી એ આચાર્ય પદવીને યોગ્ય થાય.
પછી ગુરૂ પાદ પૂર્વે નહિ પઠન કરેલ શ્રતનું અર્થ સહિત વજને અધ્યયન કરાવવા લાગ્યા. ગુરૂને સાલિ માત્ર કરીને તેમણે અર્પણ કરેલ શ્રત આદર્શ જેમ પ્રતિબિંબ ગ્રહણ કરે તેમ સહજ માત્રમાં જે ગ્રહશું કર્યું, તે એવા શ્રુતજ્ઞ થં કે તેમના ગુરૂના ચિરકાળ દુલંદ સંદે