________________
છ8પ્રકાશ
એ દિવસ હતો ચાતુર્માસ પરાવર્તનનો. લાભાર્થીના ઘરે એક રૂમમાં હું હતો ને ગુરુદેવ હતા. સૂરિમંત્રના જાપનો સમય થયો. મેં ઈશારા સાથે ગુરુદેવને પૂછ્યું, “અહીં જાપનું ગોઠવી દઉં?” ગુરુદેવે સ્પષ્ટ અણગમા સાથે નકારસૂચક સંકેત કર્યો – મને કારણ સમજાઈ ગયું. જે જગ્યાએ જાપનું ગોઠવવા માટે મેં અનુજ્ઞા માંગી હતી, તે ડબલબેડ વાળો પલંગ હતો. ભલે ગાદલા ત્યાંથી લઈ લેવામાં આવેલ પણ પલંગ તો એ જ..
આજે ચૌદ વર્ષ પછી પણ એ અણગમો મારી સ્મૃતિમાં અંકિત છે. પરમ પાવન શ્રીઉત્તરાધ્યયનસૂત્રનું આખું ય બ્રહ્મસમાધિ અધ્યયન એ બે ક્ષણના અણગમામાં જીવંત બન્યું હતું.. ઘારાને વરે મરહૂ! એ અણગમો ન હતો. ‘બ્રહ્મ’નો ગમો હતો. હૃદયની વાત કહ્યું, તો ગુરુદેવે મને એ બે ક્ષણોમાં આ ‘ગમા’ની પ્રસાદી આપી હતી. મને જે આગમોથી નથી મળ્યું, એ ગુરુદેવથી મળ્યું છે.
