________________
[ ૨૧ વળગી રહી, સૂક્ષ્મ કામનાના શિકાર બનવું ન જોઇએ. કર્તવ્યની ભાવનાને લીધે નહિ પણ કામનાના આવેશથી દોરવાઈને જે સ્વચ્છંદતાથી વર્તે છે અને એ રીતે મનને સંતોષીને, સુખ તથા શાંતિ મેળવવાની આશા રાખે છે તેની બ્રાન્તિ સત્વર દૂર થઈ જાય છે. આમ કરવા છતાં તે અજ્ઞાની અને દુ:ખી જ રહે છે, કારણ કે કામના કદી સંતોષાતી જ નથી અને તેને જેમ વધુ સંતોષવામાં આવે છે તેમ તેની ભૂખ વધતી જ જાય છે એમ જાણવા છતાં યે પિતાને જકડનારી એ કામનાના પાશમાંથી છૂટી શકવાને તે અસમર્થ હોય છે. જેમ જેમ તે કામનાને સંતોષતો જાય છે, તેમ તેમ તેની જરૂરિયાત અને અતૃપ્તિ વધતી જ જાય છે. ભેગની શોધમાં કામનાવશ થઈને, તે શાસ્ત્રવિધિનું ઉલ્લંઘન કરે છે અને પરિણામે તેને નથી મળતી સિદ્ધિ નથી મળતું સુખ કે નથી મળતી પરમગતિ. પૂર્ણ જીવન ગાળનારા આત્મકામ પુરુષને જે પરમસુખ મળે છે તે તેને માટે નથી. (લેક ૧૪) સર્વ નાશવંત પ્રાણુઓને વિષે અવિનાશી પરમેશ્વરને સમભાવે રહેલે જે જાણે છે, તે જ સદ્દર્શન પામી, પરમ શાંતિ અનુભવે છે. (કલોક ૧૫)
પરમાત્મા અને આત્મા એક જ છે અને તે
