________________
માણસ ભૂલો પડી આત્માથી ગાઉ દૂર ચાલ્યો જાય છે. કામના માણસને કટ્ટો દુશ્મન છે. તે લલચાવનારાં સ્વરૂપ ધારણ કરે છે અને મને એ લાલચ સામે ટકી શકતું નથી. માણસને સુખી કરવાને ડોળ કરી, તેની ઈંદ્રિયો અને મનને સંતોષનારા પદાર્થોને તેને ગુલામ બનાવી દે છે. મને , ઊભી કરેલી માયાની જાળમાં ફસાયેલો માણસ આત્માને કદી ઓળખી શકતો નથી. સાવધ સાધકને પણ કામના વિનાશને પંથે ખેંચી જાય છે. માટે જ મનને સંપૂર્ણપણે આત્મામાં તલ્લીન કર્યા વિના એ દુમનને જીત એ કઠણ તે શું પણ ખરું જોતાં અશક્ય જ છે. (લોક ૨૩). આવી તલ્લીનતા, અગાઉ જણાવ્યા મુજબ, શાસ્ત્રવિધિના પાલનથી અને પરમાત્માની ભક્તિ તથા ઉત્કટ શ્રદ્ધા વડે જ પ્રાપ્ત થાય છે.
આવી શ્રદ્ધા ને ભક્તિ મેળવવા માટે અને શાંતિ તથા આત્મનિષ્ઠાના આંતરિક માર્ગે પ્રયાણ કરવા માટે, આપણે પહેલાં તો સદા આત્મામાં રમતા કઈ જ્ઞાનીને આશ્રય લેવો જોઈએ. એવા જ્ઞાનીની હાજરી આનંદપૂર્ણ શાંતિ પ્રસરાવે છે અને તેનું દરેક કાર્ય તેણે પ્રાપ્ત કરેલા સમ્યમ્ જ્ઞાનનો પરિચય કરાવે છે. તેની કૃપાપૂર્ણ હાજરીમાં આપણને આંત
