Book Title: Girnarna Navprasiddh Lekhpar Drushtipat
Author(s): M A Dhaky
Publisher: Z_Nirgranth_Aetihasik_Lekh_Samucchay_Part_1_002105.pdf and Nirgranth_Aetihasik_Lekh_Samucchay_Part_2
View full book text
________________
ગિરનારના એક નવપ્રસિદ્ધ પ્રશસ્તિ-લેખ પર દૃષ્ટિપાત
९. का २ बिंबं ६ सपरिगण श्रीजावालिपुरे श्रीपारस्वनाथदेव चै
૧૦. (૧ ?ચ) ના (×થી ?ત્યાં)દેવતિા શ્રીરિષભનાવિવિ]વ વીનાપુરે શ્રીને
૧૨. (મિનાથ) વિ[વિ]વં ટેવાિ વંતસાવિહિતા
૧૨.
न्दाद
૨૩. [મડ]...
૧૪. ...
. [પ્રવૃ]...
૬.
૨૭.
...
... ...[વર્](ટુ ? દુ)ડિયા સા(ટુ ? દુ)ને
..સા(ટુ ? હૈં.) પેઢા
સી.
...[HI](૬ ?g.)
+ धणेश्वर लघु
...(સું ?)વત્
Jain Education International
...(c)
વિશેષ નોંધ :
પંક્તિ (૧૩)માં તેમઽ પછી ને સાદુ. પેઢા પહેલાં, આબૂના લેખાંક ૩૫૨ના આધારે કલ્પના કરીએ તો સુત સા. રાહઙ । બ્રા સહવેવ તત્પુત્ર એવો વાક્યખંડ હોવો જોઈએ : અને પંક્તિ(૧૫)માં (માતૃ) પછી સા. નાસ્ડેન નિનતંત્ર સમુયેન તું રિતું ! એમ હોવાનો સંભવ છે.
૧૩
શ્રી અત્રિએ લેખમાં રહેલા કેટલાક શબ્દોની જોડણી અને રૂપના દોષ બતાવ્યા છે. થોડા વિશેષ અહીં નોંધીએ, તો તેમાં ત્સુન ને બદલે !, તાશ ને સ્થાને વલસ (પંક્તિ ૫ અને ૧૧) વ્રુત્ત ને બદલે ષત અને વાતવું (૭), રિવર કોરવાને બદલે સર્વાંગળ, ચૈત્ય ને બદલે ઐથ અને અગાઉ કહ્યું તે ચૈત્ય ત્યાં ને બદલે ચૈન નાથીનો નિર્દેશ કરી શકાય. વરહુડિયા કુટુંબના આબૂના લેખોમાં પણ આવા કેટલાક દોષો રહેલા છે જે મુનિશ્રી જયંતવિજયજીએ લેખની વાચનામાં યોગ્ય સંકેતો દ્વારા બતાવ્યા છે અને પ્રસ્તુત મુદ્દા પર લેખાંક નં ૩૫૨ના તેમના ભાષ્યમાં ટીકા કરતાં આ પ્રમાણે લખ્યું છે : “લેખ સંસ્કૃત ભાષામાં છે પરંતુ તેમાં કેટલાક વ્યાકરણ વિરુદ્ધ પ્રયોગો અને પ્રાકૃત ભાષાના શબ્દો આવે છે છતાં લેખની ભાષા સરળ અને સમજી શકાય તેવી છે.”(શ્રી અર્બુદ-પ્રાચીન-જૈન-લેખસંદોહ, પૃ. ૪૩૫-૪૩૬ પાદટીપ.)
પરિશિષ્ટ
(વરડિયા કુટુંબના આબૂના દેલવાડાગ્રામસ્થિત તેજપાલનિર્મિત લૂણવસહિકાપ્રાસાદની દેવકુલિકાઓના ઉત્કીર્ણ લેખો)
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
