Divyadeep 1970 Varsh 07 Ank 10

Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Chandulal T Shah

Page 8

૧૪૮
દિવ્યદીપ ભગવાન પાસે જઈએ, તીર્થે જઈએ, ભગવાન પડેલ છે ત્યાં સુધી ધર્મની બધી જ વાતે આપણું જે કરશે તે ખરું.
અને ક્રિયાઓ નકામી છે. એમ કરીને એ પ્રશ્નને આગળ ઉપર ધકે
તમે ગીતામાં જશે તે સ્થિતપ્રજ્ઞના ગુણોમાં લવા માગે છે પણ એ પ્રશ્નને ધકેલે કેમ ‘અભય” ગુણ બતાવવામાં આવ્યું. નમુત્થણું માં ચાલશે ?
ભ. મહાવીરે અભયની વાત કરી, તમારી પાસે આ પ્રશ્ન તમારે છે અને તમારો પ્રશ્ન પહેલાં અભય હોવો જોઈએ. બીજા ધર્મોમાં બીજે કઈ પતાવે તેમ નથી. તમારો પ્રશ્ન નિર્ભયતાની fearlessnessની વાત કરી. આ તમે નહિ ઉકેલે તે તમને સમાધાન કયાંથી નિર્ભયતા લાવવા માટે પહેલાં અનુભૂતિ કરવી મળશે? સમાધાન તમારે પિતાને મેળવવાનું છે. પડે છે કે હું હતા, હું અને હું ૨હેવાને
એ કેવી રીતે મળે? પહેલાં તમને નિશ્ચય છું. હું કદી મરવાનું નથી. મને કાણું મારી થવો જોઈએ કે “હ છું” am, તે બીજી શકે તેમ છે ? પ્રશ્ન આવવાનો કે શું હું આજે જ છું? ના જે હું રહેવાને છું તો કદાચ પચીસ વર્ષે ‘હું હત” I was. પહેલાં પણ હતું અને કે પચાસ વર્ષે મારે અહીંથી મુકામ બદલવા આજે પણ છું. ત્રીજો પ્રશ્ન આવશે કે હવે પછી પડે.. શું થયું ? બદલી થઈ ગઇ, transfer
રહેવાને.” I will be આ ત્રણેને તમે થયે, બીજે ઠેકાણે મૂકાઈ ગયો. એટલે મારું એક સાથે કરી નાખે. હું હતું, હું છું અને અસ્તિત્વ મટી જશે એવી જે ભીતિ હતી તે હું રહેવાને.
મટી ગઈ. એટલે હવે તમને કાઢવાની વાત જ નથી,
| મારું અસ્તિત્વ તે રહેવાનું જ છે પણ તમે કયાં જવાના છે એ પ્રશ્ન જ નથી. હવે
એટલું કે મુંબઈને બદલે કદાચ ઈંગ્લેન્ડમાં મરીને ક્યાં જવાને એ બીક જ મરી ગઈ.
રહીશ, ઇંગ્લેન્ડને બદલે રશિયામાં રહીશ, આ બીક શેની હતી? મરી જઈશ, પણ હવે તે ગ્રહ (planet) ઉપર નહિ તે બીજા કોઈ ગ્રહ મરવાને નથી એવો નિશ્ચય જ થઈ ગયા પછી (planet) ઉપર રહીશ પણ “હું રહેવાનો છું.” ભય શાને ?
એકવાર તમારા અંતરમાં આવી પ્રતીતિ જ્યાં સુધી આ નિશ્ચય ન થાય ત્યાં સુધી થઈ જાય, આવો તમને વિશ્વાસ થઈ જાય, તમે બધી ક્રિયા કરશે ખરા, ધ્યાન ધરશો. તમે પોતે બેલવા ખાતર નહિ પણ અંદરથી ઇશ્વરનું સ્મરણ કરશે, સ્વાધ્યાય કરશે, પણ બોલતા થઈ જાઓ કે I am immortal; હું તમારા મનમાંથી આ ભીતિનો કાંટે નહિ નીકળે અમર છું, હું મૃત્યુધમ નથી, પછી તમને અને જ્યાં સુધી એ કાંટે નીકળે નહિ ત્યાં ખ્યાલ આવશે કે લેકે જયારે “મૃત્યુ, મૃત્યુ સુધી આ બધી વસ્તુઓ અસર પણું નહિ કરે. કહે છે તો મૃત્યુ શું છે?
વૈદક શાસ્ત્રમાં એક નિયમ છે કે જ્યાં લેકે કહે કે ફલાણાભાઈ મરી ગયા ત્યારે સુધી પેટમાં મળ ભર્યો હોય ત્યાં સુધી ઔષધને એને ખ્યાલ આવવાને, એને વિવેક જ્ઞાન થવાનું ઉપચાર કામ ન કરે. મળ પરિપકવ થઈને કે લેકે કહે છે કે ફલાણાભાઈ. મરી ગયા પણ નીકળવો જ જોઈએ. એવો જ આ શાસ્ત્રને પણ આત્મા મરી ગયો એમ કઈ કહેતું નથી. તે - નિયમ છે કે જ્યાં સુધી ભીતિને મળ અંદર જે ભાઈને નામ આપ્યું હતું એ ભાઈ મરી ગયા.