Dictionary of Prakrit for Jain Literature Vol 02 Fasc 01

Author(s): A M Ghatage
Publisher: Bhandarkar Oriental Research Institute

Page 155

अमाणहर
-grhita) adj. (ppp.) caught or affeeted by the disease in the form of ignorance, JM . अन्नाणवाहिगहिया जइ वि न सम्मं इहाउए होंति । तह विपुण भाववि (? वे ) ज्जा तेसिं अवर्णिति तं वाहिं ViMaPra, 75.20.
510
अाणहर (annāna-hara <ajñāna-hara) adj. who cr which removes ignorance, JM.. अन्नाणहरं हरिणकनिम्मलं केवलं वंदे Jha Sto. 5.
अनाणि (a-nnāni <a jñānin) adj. I devoid of right know ledge, ignorant, AMg. अन्नाणी वि य गोवो आराहित्ता मओ नमुक्कारं चंपाए सेट्ठिसुओ सुदंसणो विस्सुओ जाओ Bhatta P. 81; जं अन्नाणी कम्मं खवेश बहुयाहि वासकोडीहिं । तं नाणी तिहिं गुत्तो खवेइ ऊसासमित्तेणं MahaPace. 101 पढमं नाणं तओ दया एवं चिट्ठ सव्वसंजए। अन्नाणी किं काही ? किं वा नाहिर छेय पावगं Dasave. 4. 83; JM. जइ एवं तेण तुहं अन्नाणी नत्थि कोइ संसारे मिच्छद्दिट्टीणं ते अन्नाणं नाणमियरेसिं ViāvBha. 318 2 agnostic, who believes that no (true) knowledge is possible, JM. भावसमोसरणं पुण णायव्वं छव्विहंमि भावंमि | अहवा किरिय अकिरिया अन्नाणी चेव वेणइया SayNi. p. 207.7. ef. अण्णा णि.
अनाणिय (annāni ya <ajñani-ka) adj. 1 ignorant, JM. जब वि हु तवं विगिट्ठे, करंति अन्नाणिया पयत्तेणं । तह विहु किंकरदेवा हवंति चश्या तओ तिरिया PaumCs. (V.) 4.27; Apa. बोलहि पुत्त जेम अन्नाणिउं Bhavika. 36. 5; 2 agnostic, who believes that no true knowIsdge is possible, IM. असियसयं किरियाणं अकिरियाणं च होइ चुलसीती। अन्नाणिय सत्तट्ठी वेणश्याणं च बत्तीसा SūyNi. 119; भंगाण सत्तसट्ठी जाया अन्नाणियाण इमा PavSaro. 1204.
अन्नातचरत (annāta-carata<a-jñāta-cara-ka) adj. (a monk) wandering incognito, AMg. पंच ठाणारं जाव अब्भणुन्नाताई भवंति तं जहा - अन्नातचरते अन्नइलायचरए मोणचरते ... तज्जातसंसटुकप्पिते Thāna. 396 (MV.) cf. अण्णाय चरय.
अन्नामुत्तत्त (annāmutta-tta<anyāmūrta-tva) . quality of being different (as soul from body) and formless or intangible, JM. अन्नामुत्ततं निच्चकारगो देहवावित्तं । ... जीवस्स तिविहका - लम्मि परिक्खा होइ कायव्वा DasaveNi. 220-221. अन्नाय (a-nnāya<a - nyāya) m injustice, JM. महिलावयण इमो रागंधी कुणइ, कुणउ अन्नायं SurSuCa. 2. 195; जो अहमन्नायपरो तुह पडिहासेमि चित्तम्मि Sup&sCa. 18.63; 18. 68; ता मुंच राय एवं तवस्सिणि मा करेहि अन्नायं KalKa (Dharm.) 25; Apa. जर अन्नाउ तासु मणि भाव ता किं पुर-पउरहो वि पहावर Bhavika. 185.4.
अन्नाय (annāya <a jñāta) adj. ( ppp.) unknown, AMg. दिट्ठमदिट्ठा दुविहा नायगुणा चेव हुंति अन्नाया OghNi. 95; JM. सामंत मंतिपुर - नायगेहिं रन्ना य अन्नाओ। नीहरिओ तत्तो हं कमेण अह पाविउं इमं पलि SurSuCa. 2. 202 2203; घणवइ-रूवेण ठिओ अन्नाओ एत्थ सयललोण SurSuCa. 6. 191; अन्नाया एव कुओ वि ज्झत्ति भिल्ला समावडिया
Sur SuCa. 2.9. cf. अण्णाअ.
अनाउंछ (annāya-uñcha<ajñāta-uñcha) unknown gleaning (of food) or begging food keeping oneself unknown (in respect of aceties achievements), AMg. अन्नायउंछं सुद्धोवहडं निज्जूहित्ता बहवे समणमाहणअहि किवणवणीमगा Vava. 10.1. of अण्णायउंछ.
अन्नायपुसि (annāya-esi < ajñātaisin ) adj. who begs (food and other things necessary for a monk ) without making himself known (in respect of his lineage and ascetic achieve - ments), AMg. अन्नायएसी परिव्वए स भिक्खू Utt. 15.1 (Sukh. अज्ञातः तपभादिभिर्गुणैः अनवगत एषयते ग्रासादिकम् अज्ञातैषी परिव्रजेत् अनियतविहारितया विहरेत् ... स भिक्षुः ) of अण्णाएसि.
afte
अनाकार (annāya-kāri <anyāya-kārin) adi. who perpetrates injustice (to others), JM. किंतु अन्नायकारीणं परिणामोतिदारुणो SradPrasa p. 6a ga 17; पुत्तेण वृत्तं तस्सेअं, ताय ! अन्नायकारिणो । जुत्तं किंतु अहं वित्तं, अज्जे हत्थकलाइणा gradPraSd. p. 668. ga. 113; Apa. सो अन्नायकारि जं बुच्च तं पउरहो न मगाउ वि रुचर
BhaviKa. 185.3.
अन्नायकुल (annāya-kula<ajñāta-kula) adj. whose family (parentage) is not known, JI. अन्नायकुलस्स कए कन्नारयणं वि मग्गमाणस्स । सयखंड कह न गया जीहा तुह पावकलियस्स Na Pañika. 1. 162; ताय, कहूं अन्नायकुलसीलं जामाउयं करेसि Erz. 65. G.
अनायगुण (annāya-gunaajñāta-guna) adj. the qualities of which are not known, JM. अन्नाय-गुणपि जहा रयणं लोयाण विश्वसाहणयं । तह भयवं ! मज्झ तुमं हवेज दालिदनासयरो Na PañKa. 6.57. ef. अण्णायगुण.
अनायगुणविसेस (annāya-guna-visesa<ajñāta-gunaviśesa ) adj. who is ignorant of specific quality (of a thing), JM. अन्नायगुणविसेसम्म समिति गुणवंता १ पुति न मुमो) तियमग्घर गुंजाहरणे पुलिंदम्मि Subha Pajjam.79
अवगुण (annāya jina gunattana <ajniltajina-gunatvana) adj. the state of being unaware of the excellences of a Jina, JM. विज्जाहरेहिं विरश्यविसिट्ठपूयं तं दण... पूएमो त्ति संजायबुद्धिणो अन्नायजिणगुणत्तणओ ...ठवियाओ मंजरीओ भगवे
KaKo Pra. 2.15.
अन्नायधम्मनाम (annāya-dhamma nāma < ajñāta-dharma-nāman) adj. who does not know ( even ) the name of religious (virtuous ) conduet i.e. completely ignorant of religious conduct, JM अन्नायधम्मनामो तहेव भमिओ तुमं राय Bhuv
KevCa. 1967.
अन्नायफल (annāya-phala ajñāta-phala) n unknown fruit, JM एवं पंचुंबरि-वारंगण-पुंपुट्टय अन्नायफल- सगोरसविदल- पुष्किओयणाई ... मुत्तुं अगंतकायं च ViMaPra. 5.9.
अन्नायभवभय (annāya-bhava-bhaya < ajñata-bhavabhaya ) adj. ignorant of the fear of worldly life, AMg. इय एव कुमारेहिं सत्ता रज्जाइ लहिय जे वहिया । अन्नायभवभएणं अमुणियजिणधम्मसारेणं ārah Pad 458; = Pajāra. 229.
अन्नाभासि (annāya-bhāsi <anyāya-bhāsin) adj. who speaks without the sense of justice or propriety, AMg. जे विग्गहीए अन्नायभासी, न से समे होति अझझपत्ते Sūy. 1. 13. 6.
अन्नायरय (annāya-rayaanyāya-rata) adj. ppp.) indulging in injustice, JM. जो पुण अन्नायरओ सो चरडो अहव लुंटाओ Na PañKa. 10.9; जो अन्नायरओ वि हु निवभज्जा पत्थिओ वि न हु खुद्धो
SiloMa. 46.
अन्नायसील (annāya-sila <ajñāta - Sila ) adj. of unknown (dubious) character, who is ignorant of good (righteous) conduet, AMg. अन्नाय-सीलाणं (न हु मे वीससियन्वं महिलाणं ) Tand. 161.
अन्नारिस (annārisa <anyadrśa ) adj. [Hem. (Gr.) 1. 142] different, unlike the usual, of a different nature, JM पढमसुय- जम्म दियहे हरिसो किर होइ जणणि-जणयाणं तं पुण दिव्व-वसेणं अम्हं अन्नारिसं जायं SurSuCa. 16.97; किं बहुणा सव्वं चिय संपर अन्नारिस, ललियं Jinadaākhyā v. 96; वंतरेण मायाए अन्नारिसरूवा कया UttSukh. 1448.1; 1440. 12; Apa. रिसिहिं न वयणु होइ अन्नारिसु VilaKa. 3.22.9. •et. अण्णारिस.