Dharmpariksha

Author(s): Jinmandangiri, Chaturvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust

Page 141

RSS RSS45
तं सुणिऊणं राया मन्नइ बहुमाणओ अ बंधुमई । तो गच्छइ नियगेहं एसा सा हरिसिया समहं ॥ १३२ ॥ इइ वुत्तं सुचा पुरोहिओ झायए मणे एवं । पावाणं जीवाणं केरिसचरिअं दुहावासं ॥ १३३॥ पयर्ड पभणइ एसो जीवाणं पालणं परमधम्मो । पावाणं पुण मूलं हिंसा सीलस्स तह मंगो॥ १३४ ॥ लद्धावसराइ तओ भणिों सोमाइ सयणवग्गस्स । पाणिवहविरइधम्मो गहिओ सम्मं मए ताय!॥ १३५ ॥ जइ रुचइ जीवाणं तुम्हाणं पालणं | तओ सम्मं । पालेमि इमं सम्म अहवा मुंचामि तुह वयणा ॥ १३६ ॥ तो जणएणं भणि धन्ना सि तुमं नमसणिज्जा सि । सबजगजीवहिओ जं पत्तो एरिसो धम्मो॥१३७ ॥पालेयचो सम्म न य मुत्तो कया पमाएणं । अंगीकयवयभंगे होही दुक्खं जओ घोरं ॥ १३८॥ पुरओ वचंताणं तो ताणं नयणगोअरं पत्तो। रायपुरिसेहि एगो हम्मतो निहुरं पुरिसो॥१३९॥ आसी वसंतनयरे सुहंकरो नाम वाणिओ घणवं । मंदोयरी य दइया पुत्ती गुणपूरिआ तस्स ॥ १४०॥ववसायत्थं पत्तो समुद्दमझमि अन्नया एसो। गच्छंतस्स उ भग्गं कुकम्मओ वाहणं तस्स ॥१४१॥ तरिऊणं जलरासिं फलएणं भिच्चसंजुओ सिट्टी। तीरं पत्तो सग्गुणसंमत्तेणेव भवपारं ॥१४२॥ तत्थ वि कम्मवसेणं मंदो सिट्ठी जरेण संजाओ। दासेणं परिचरिओ रोगविमुक्को पुणो जाओ ॥ १४३॥ तुटेण | तेण दिना नियपुत्ती तस्स पूरिआ नामा । अह चिंतइ सो मिचो सुणिऊणं सामिणो वयणं ॥१४४ ॥ लोआणं ववहारो विसंवयइ सक्खिएहिं विण सबो। तो तेणं तत्थ संठिणपक्खिणो सक्खिणो विहिजा ॥ १४५॥ अह