________________
૧૧૮
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્ર સાથે ભાવાર્થ-જે સાધુ ગોચરી માટે બીજે ગામે ગયેલ હેયા અને કદાચ તૃષા આદિથી પીડાઈને જે તે આહાર કરવા ઈચ્છે, તે ત્યાં ઉપાશ્રય નહિ હેવાથી સૂનું ઘર, મડ વગેરેની ભીંતને. એક ભાગ, બીજાદિથી રહિત પડિલેહીને, તે ગૃહાદિના સ્વામિની રજા લઈને અને ઢાંકેલા પ્રદેશમાં ઉપયેગપૂર્વક ઈરિયાવહી કર્યા બાદ મુહપત્તિ લઈને તથા તેથી શરીરને પ્રમાજીને અનાસક્ત રીતે તે આહાર-પાણી કરે. ૮૨-૮૩. तत्थ से भुंजमाणस्स, अट्रिअं कंटओ सिआ। तणकटुसकरं वावि, अन्नं वावि तहाविहं ॥८४॥ तं उक्खिवित्तु न निक्खिवे, आसएण न छड्डए। हत्थेण तं गहेऊण, एगंतमक्कमे ॥ ८५॥ (सं० छा०) तत्र तस्य भुञानस्य, अस्थिकं कण्टको स्यात् ।
तृणकाष्ठशकरं वाऽपि, अन्यद्वापि तथाविधम् ।।८४।। तदुक्षिप्य न निक्षिपेत्, आस्येन नोज्झेत् ।
हस्तेन तद्गृहीत्वा, एकान्तमवक्रामेत् ॥८५॥ ભુજમાણુસ્સ-ખાતા એવા તેને નિકિખવે-છૂટું નાંખે અટિઅંડળિયો
આસએણ–મુખથી કંટ-કીટ
ન છએ-ત્યાગ કરે નહિ ક–કાષ્ઠ
ગહેકણ લઈને સર-કાંકરો
અવકમે-જય ઉખિવિત્ત-ઉપાડીને
