________________
તેઓ તેમની ડાયરીમાં નોંધ છે કે વસઈ ગામમાં પહેલાં જૈનોનાં ચાળીસ ધરો હતા.
તેઓ પાલઘર થામગામ બોરડી થઈ વલસાડ આવ્યા. તેઓ ગામેગામ ખેડુતો, માછિમારો વગેરેને તેમના કર્તવ્ય પ્રમાણે ઉપદેશ આપતા હતા. આગમ સ્વાધ્યાયની સાથે સાથે પૂજ્યશ્રીએ ત્યાં સુધીમાં ભગવદ્ ગીતાના અઢારે અધ્યાયોનું આઠમી વાર વાંચન કરી લીધું હતુ.
સુરત વગેરે ગામોમાં વિહાર કરતાં તેઓ સાયણ ગામમાં આવ્યાં. ત્યાં એક સ્થાનકવાસી સાધુ ઘણા બિમાર હતા. તેથી તેમણે ઉપાશ્રયમાં લઈજઈને સેવા ચાકરી કરીને સારા કર્યા. સર્વધર્મ સભાવ
તેઓ કોઈ જાત પાત કે ધર્મના સંકુચિત વાડામાં માનતા નહિ, તેમને મન ધર્મ એટલે પ્રભુભક્તિ, સત્યવચન અને શુદ્ધ આચરણ કરવું. શુક્લતીર્થમાં તેમણે ઓમકારનાથ મહાદેવનાં મંદિરની મુલાકાત લીધી તથા ત્યાંના બ્રાહ્મણોને ઉપદેશ આપ્યો.
તે સમયે વડોદરામાં ગુજરાતી સાહિત્ય સંમેલન પરિષદ યોજવાનું હતું તે માટે તેમણે ઉપાધ્યાય શ્રી યશોવિજયનું જીવન એ વિષય પર એક નિબંધ લખીને આપ્યો જે શ્રી ત્રિભોવનભાઈ દલપતભાઈ એ વાંચી સંભળાવ્યો.
ગુરુદેવે વડતાલમાં સ્વામીનારાયણના મહાનધામ ની પણ મુલાકાત લીધી.
તેમણે દિક્ષાના બાર વર્ષમાં મોટા ભાગના આગમસૂત્રોનું વાંચન કરી લીધુ હતું. શ્રીમજી ગુરૂ શ્રી સુખસાગરજીની માંદગીના સમાચાર સાંભળીને તેમની પાસે રહ્યા. તેમની પાસેથી જીવનના આવી પડતાં વિઘ્નો દૂર કરીને આત્મહિત સાધવાનો ઉપદેશ ગ્રહણ કર્યો. ગુરૂ સુખસાગરજીએ પોતાની નવકારવાળી તેમને આપી. શિષ્ય બુદ્ધિસાગરજીએ તેમના નિમિત્તે એક લાખ નવકારના જાપનો અને એક ગ્રંથ રચવાનો મનમાં સંકલ્પ કર્યો. એ સાથે જ
